Չհանձնվե՛ք

Ոսկեպար գյուղի իբր միամիտ աշխատավորներին մի խորհուրդ տամ։
Երբ որ ՀՀ ազգակործան պատուհասը աչքերը ճպճպացնելով ձեզ համոզում էր, որ ինքը ձեր տան տղան է, և դուք շոյված ժպտում էիք, ընդամենը հիշեք նույն ոչ հայի կողմից գրված սիրո խոստովանությունը իբրև թե իր ավտոշարասյան հետևից ջուր շփող հաթերքցի հային։ Այդ ստախոսը գրում էր, բա թե եղբայր, ես ինչպե՞ս կարող եմ քեզ հուսախաբ անել:
Հիմա որտե՞ղ է այդ հաթերքցի հայը: Նա անտուն է, անփող, անհագուստ, անհայրենիք։
Եվ նրան այդ օրը գցեց ձեր «տան տղա» դառնալ ուզող խաբեբան։
Մի՛ հավատացեք դրան և հիշեք, որ ձեր գյուղ գալուց օրեր առաջ ՀՀ և Ադրբեջանի փոխվարչապետները արդեն համաձայնեցրած են եղել այսօրվա հանդիպման և՛տեքստը, և՛ օրը, և՛ թեման։
Ձեզ պարզապես խաբում էին։
Պինդ եղեք, մի՛ թողեք, որ ձեզ խաբեն և զրկեն յոթերորդ դարում կառուցված եկեղեցի ունենալու երջանկությունից։
Չհանձնվե՛ք:

Հրայր ԿԱՄԵՆԴԱՏՅԱՆ

Մեկնաբանություններ