Ադրբեջանի մարտավարությունը որևէ կերպ չի փոխվել։ Այն ունի երկու գործիք` «ուժի կիրառման սպառնալիք» և «ուժի կիրառում»: Սրանք միջազգային իրավունքի կողմից արգելված սկզբունքներ են, որոնք կիրառում է Ադրբեջանը։
Վերջին մեկ շաբաթվա ընթացքում, համաձայն տարբեր աղբյուրների, Ադրբեջանը Իտալիայից մեծ քանակությամբ զենք է գնել։ Ընդ որում, 2023 թվականին Ադրբեջանը և Իտալիան սպառազինության մատակարարման բազմամիլիարդանոց գործարք էին կնքել, և այժմ Ադրբեջանը կրկին զինվում է` մեր «բարեկամ Եվրոպայի, մեր բարեկամ Իտալիայի, Սերբիայի» և այլ երկրների կողմից։
Իհարկե, զենքի առևտուրը ամենաեկամտաբեր ոլորտն է, որից դժվար է հրաժարվելը, բայց Հայաստանը կարող էր 4 տարիների ընթացքում ինքը լինել այդ գործարքների կողմը՝ դրանով սահմանափակելով Ադրբեջանի հնարավորությունները։ Ի դեպ, Սերբիան վաղուց էր պատրաստ Հայաստանի հետ մատակարարման գործարք կնքել, իսկ Բուլղարիայից մենք զենքեր գնում էինք դեռևս 2008 թվականներին։ Բուլղարական ПК-ներից առաջինը հենց մեր զորամասը ստացավ։
Բայց Հայաստանի իշխանությունները զբաղված էին իրար մեջ պարգևավճարներ կիսելով և զենքի գնման իմիտացիայով, առանց սպառազինության ձեռքբերման շուկայի ձևավորման ռազմավարության։
Ադրբեջանը այսօր հետևողականորեն պատրաստվում է նոր պատերազմի։
Նոր պատերազմը այս պահին կանխելու քիչ գործիք ունի Հայաստանը, իսկ դրան պատրաստվելն ու ՀՀ տարածքում համատեղ զորավարժությունների իրականացումը կարող է կանխարգելիչ դեր ունենալ, բայց վստահ եմ, որ Հայաստանի իշխանությունները դա չեն անելու, զբաղված են «խաղաղության» կեղծ ու անազնիվ քարոզներով։
Արա Պողոսյան