Պաշտոնական Բաքվի բարձրաստիճան ներկայացուցիչները պնդում են, որ հայկական Արծվաշենը տարածքով և նշանակությամբ հավասարազոր չէ «ադրբեջանական» ութ (՞) գյուղերին: Վերջիններս վստահ են նաև, որ Ադրբեջանն «իրենց» գյուղերը կստանա, իսկ Արծվաշենը չի վերադարձնելու: Ավելին՝ նրանց կարծիքով, Հայաստանը Ադրբեջանին պետք է ռազմատուգանք (ռեպարացիա) վճարի: Արծվաշենն էլ Ադրբեջանին պետք է որպես ռազմատուգանքի մի չնչին մաս հատկացվի:
Պաշտոնական Բաքվի բարձրաստիճան ներկայացուցիչները պարզ հասկացնում են, որ վերադարձնելու բան չունեն՝ միայն վերցնելու են:
Այսպիսով՝ եկեք արձանագրենք, որ, Արծվաշենի մասով, պաշտոնական Բաքվի և հայաստանյան գործակալական ցանցի միջև առկա է խորը և համապարփակ փոխըմբռնում:
Ավելին՝ կարծում եմ, որ նրանք հրահանգավորվում են միևնույն կենտրոնից:
Հիշեցնեմ, որ «հայտնի պետության», նույնքան տխրահռչակ կազմակերպության հայաստանյան գործակալական ցանցը Հայաստանի բնակիչների շրջանում տարածում է այն միտքը, որ Արծվաշենը վերադարձնելու պահանջն «ազգի հանդեպ թշնամություն է»:
Որպես հիմնավորում շրջանառության մեջ են դրված «եթե Արծվաշենի մասին չխոսենք, Ադրբեջանը Տիգրանաշենը չի պահանջելու» և «Արծվաշենը լոգիստիկ տեսանկյունից անպիտան է» պնդումները:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ