Երեկվանից Ալիևը խոսում է Հայաստանի հետ «խաղաղության» պայմանագրի կնքման անհրաժեշտության մասին:

Երեկ թշնամական սադրանքի հետևանքով, մենք կորցրել ենք սահմանը պաշտպանող չորս եղբայրների՝ Արթուր Սահակյան, Մկրտիչ Հարությունյան, Հենրիկ Քոչարյան, Նարեկ Սարգսյան, ևս վեցը վիրավոր են, նրանց թվում նաև Սյունիքի հատուկ կորպուսի հրամանատար Արմեն Գյոզալյանը: Ես խորին ցավակցություն եմ հայտնում զոհված մարտիկների ընտանիքներին, և արագ ապաքինում ցանկանում մեր վիրավոր եղբայրներին:

*Թշնամին նույնիսկ նոր զավթած տարածքում կանգ առնելու մտադրություն չունի: Կարծում եմ, որ նա միտումնավոր բախում հրահրեց` մեր բանակի օպերատիվության ու սպառազինության մակարդակը գնահատելու և իր հետագա գործողությունները պլանավորելու համար:

Նիկոլական քարոզչամեքենան պարբերաբար նվագում է միևնույն ձայնապնակը, որն արդեն խազված է, «խռխռում» է, բայց միևնույն է, չի դադարում օգտագործվել սեփական դիվանագիտական և անվտանգային ձախողումներն արդարացնելու համար:

Այսօր կրկին Սյունիքի մարզի ՏԵՂ գյուղում էի: Ցավը, որ զգացի խորն էր ու մեծ: Ցավ, որի հիմնական մեղավորները ներկայիս գործող իշխանություններն են:

Մեծագույն ցավ եմ ապրում նրանց համար, ովքեր այս կամ այն պատճառով այսօր մասնակից դարձան իմ` հերոս Աբգարի հոր դեմ կազմակերպված զազրելի արշավին։ Կատարվածը ցավալի էր, թե՛ իր բնույթով, թե՛ չհասկացվածությամբ, թե՛, ցավոք, ուղղորդմամբ:

Հայաստանը երբեք չի ունեցել ավելի թույլ իշխանություն, քան ներկա ոչ բարովը: Անգամ լուսահոգի Վլադիմիր Մովսիսյանն իր կարճատև կառավարման ընթացքում՝ «ֆիդայական» բեսպրեդելի պայմաններում, ավելի մեծ հենարան ուներ, քան սրանք: Չկա գեթ մեկ սոցիալական, հասարակական խումբ, ազգային կառույց, որը կարող է լինել սրանց հենարանը: Պնակալեզները և դեբիլները հաշիվ չեն, դրանք անկախ քանակից, երբեք հենարան լինել չեն կարող: Մնում է միայն բիրտ ոստիկանական ուժը և իրավապահ համակարգը, որոնք միշտ էլ սպասարկել են գործող իշխանությանը: Այլ հարց, թե դրանք ինչ կեցվածք կընդունեն այն պահին, երբ կզգան, որ սրանք կորցնում են իշխանությունը: Միանշանակ կսկսեն ծառայել նոր տերերին, ոտատակ անելով նախկին դարձողներին, այսինքն՝ ինչպես միշտ:

Հարգելի՛ պարոն Կլաար, Մինչ այսօր Դուք հայտարարում էիք, որ ԵՄ առաքելության շրջանակներում շատ «թափանցիկ» աշխատում եք Ադրբեջանի հետ և շաբաթը մեկ նախապես տեղեկացնում եք դիտարկման ժամանակացույցի մասին, Ձեր «թափանցիկ» գործելաոճին Ադրբեջանը պատասխանում է «ներթափանցիկ» գործելաոճով։

Շինծու և պարտադրված ժողովրդավարությունը, որի քողի տակ արդեն հարյուրամյակներ շարունակ երկրների կառավարման վահանակի առջև են տեղադրվում փողոցից բերված տգետ ու չտես դրածոները և խամաճիկները, իսկ այդ զանգվածը, անձնական շահագրգռություններից բացի չի գնահատում ոչինչ, առավել ևս հանրային, հասարակական շահը: Գիտակցաբար կամ անգիտակցաբար, բացարձակապես անտեսում է այն և ձևավորել է մի միջավայր, որտեղ պարբերաբար ոչնչացնելով ազնվականությանը՝ արմատապես վտանգվել է ազգային համահավաք գիտակցությունը, ոտնահարվել ազգային սրբություններն ու արժեքները՝ ինքնության, հոգեբանության, մտածողության, կենցաղի, ավանդույթների, վարքականոնների, նույնիսկ, լեզվի և բառապաշարի առումով...

Երեկ Թուրքիայի արտգործնախարար Մևլութ Չավուշօղլուն հայտարարել է, որ «Ադրբեջանը կդժվարանար վերցնել Ղարաբաղը, եթե թուրքական ԱԹՍ-ներ և այլ զինատեսակներ չարտադրվեին»: