Նահանջի տեղ, այնուամենայինիվ, պիտի թողնել

Ես նախկինի պես մնում եմ այն կարծիքին, որ թուրքահպատակներին նահանջի տեղ, այնուամենայինիվ, պիտի թողնել՝ պիտի բացել Հայաստան-Ադրբեջան, Հայաստան-Թուրքիա միջանցքներ։

Դրանք, հարկավ, չի կարելի որակել մարդասիրական, քանզի բառի հետ առկա է կոնտինգենտի ակնհայտ անհամապատասխանություն։ Պիտի բացել զուտ նրա համար, որովհետև չպիտի մոռանալ՝ գործ ունենք ոչ միայն պարզապես խելագարի, այլև անկյուն քշված խելագարի հետ, ով անվարան գնալու է արյուն թափելու իրեն քաջածանոթ ճանապարհով։

Մարտին Հուրիխանյան

Հեղինակի նյութեր

• Գիտեմ, որ սիրտ չունեք, բայց թե․․․
• Մշակույթի գլխին կանգնած բորենիները
• «Բարի լույս, հայեր» շարքից
• Էս կողմերի արջը ես եմ
• Շարունակվող լեհական ընթերցումներ
• Մեր հայ-լեհական հարսանիքը
• Խորը ծալքէջերով դյութական Պոլիսը
• Ամեն տան մեջ ի՛ր կանթեղը պիտի վառվի
• Երեկ ես հանդիպել եմ․․․ ԱՍՏԾՈՒՆ
• Մայիս Մխիթարյանի Սողոմոն Թեհլիրյանը
• Լուսե սպասումների սեպտեմբեր
• Հուսանք
• Մի՛ մտեք այդ անեծքի տակ
• Մենք ենք, մեր անտարբերությամբ
• Եթե
• Եվ նորից արձանագրենք
• Մալխասը հաղթում է ու պահանջում Հայոց Եռագույնը
• Ալեքսանդրա Գրիգորյանի ֆանտաստիկ հաղթանակը
• Երբ մարտնչող անգրագիտությունն է կառավարում
• Ընթացքդ հարատև, «Փյունիկ»

Մեկնաբանություններ