ԶՈՐԵՂԻ ԱՌԱՋԱՐԿՈՒԹՅԱՄԲ ԵՍ «ԸՆՏՐՎԵԼ» ՀՀԿ ԱՆԴԱՄ

Արարատի նախկին մարզպետ Վարդգես Հովակիմյանի նկատմամբ ՀՀ քրեական օրենսգրքի մի քանի հոդվածներով քրեական գործ է հարուցվել: Նախապես չեմ ցանկանում որևէ կողմ կամ դեմ դատողություն անել, կամ մեկնաբանել` «զակազ» է, թե ռեալ իրողություն, որովհետև համոզված եմ, որքան էլ փուչիկը փչեն, թեկուզ «զակազով», միևնույն է, այն պայթելու է, որովհետև փուչիկ է։ ՈՒրեմն առաջ չընկնենք Վարդգես Հովակիմյանի նման, որը, չգիտես ինչու, իսկույն նետվել է ձեռնամարտի (մարդ Աստծո, եթե հավատացած ես քո անմեղությանը, հպարտորեն տար «կեղծ» մեղադրանքները և հպարտորեն էլ ժխտիր դրանք) և կողքից է մեղադրում այս կամ այն պաշտոնյային: Ավելին ասեմ, Հովակիմյանը փորձում է բանը հասցնել սարկազմի (որ իբր ինքը սպանել է ՀՀ ոստիկանապետի տեղակալ Մհերյանին)` ցուցաբերելով իրավական տհասություն: NEWS.am կայքին տված հարցազրույցում, լրագրողի հարցին` պարոն Հովակիմյան, այսինքն` Ձեզ ասել են, որ Դուք մեղադրվում եք Մհերյանի սպանության մեջ, պատասխանում է` հեն ա, գրված ա` սպանության փորձ, մահափորձ:
Ասեմ, պարոն Հովակիմյան, եթե նման «գրագիտությամբ» ես պաշտպանելու քեզ, խորհուրդ կտայի փաստաբան վարձել: Մհերյանին սպանել են, այսինքն` հանցակազմն ավարտվել է։ Իսկ «սպանության փորձ», «մահափորձ» արտահայտությունները հուշում են, որ դրանք չավարտված հանցակազմ են: Անսա խորհրդիս և կատարիր համապատասխան եզրակացություն. քո կատարած գործողություններն ավարտվա՞ծ են, թե… «զակազի» մեջ են (իմա` ավարտվա՞ծ են կատարած արարքներդ, թե՞ պատվերի մեջ են)։
Կայքին տված Հովակիմյանի մտքերը հասնում են զավեշտի: «Շարունակո՞ւմ եք հանրապետական կուսակցության անդամ մնալ»,- հարցնում է լրագրողը:
-Այո, միանշանակ հանրապետական կուսակցության շարքերը ընտրվել եմ (ընտրվել եմ, կարծես բաց կամ փակ քվեարկությամբ է ընտրվել և ոչ թե ընդունվել- Ս. Հ.): 1999-ին Վազգեն Սարգսյանն է ինձ կանչել և ասել, որ պարոն Հովակիմյան, դու պետք է մտնես հանրապետական կուսակցություն,- հնչում է պատասխանը։
Տեղին է նշել, որ երբ 2008-ին ընտրվեցի Այգեստանի գյուղապետ, նույն պարոն Հովակիմյանն ինձ առաջարկեց մտնել հանրապետական կուսակցություն, ինչին հետևեց իմ պատասխանը.
-Ես եղել եմ կոմունիստ և հարյուր կաշի չեմ փոխում: Իսկ դու, պարոն Հովակիմյան, ոչ թե համոզմունքով, այլ զորեղի առաջարկությամբ ես «ընտրվել» այդ կուսակցության անդամ:
Հովակիմյանն իր հարցազրույցում, կարելի է ասել, կորցնում է բանականության ամեն մի սահման և մեղադրում` ում կարող է: Ես չեմ պատրաստվում պաշտպանելու նրա «մեղադրյալներին», բայց մեկի (որի հետ անցել եմ 20-ամյա ճանապարհ և որին ճանաչել եմ կյանքի բարդ ու դժվարին ժամանակներում) առնչությամբ չեմ կարող լռել:
«Այդ պարոն Լոնդիկը», պարոն Հովակիմյան, 1992 թվականի ծանր տարիներին, երբ դու և քո շատ պարտայգենոսներ Արտաշատում կապիտալի նախնական կուտակմամբ էիք զբաղված, նա Սյունիքում ոչ թե ձևականորեն, այլ կոնկրետ գործողություններով, նաև սեփական ունեցվածքի հաշվին զենք էր հայթայթում թշնամու դեմ կռվելու համար։
1992-ին, երբ հակառակորդի ինքնաթիռը ռմբակոծեց Կապանը, և ռումբն ընկավ միլիցիայի շենքից մի փոքր հեռու գտնվող բեսեդկայի վրա, որին զոհ գնաց միանգամից 16 մարդ, և հաջորդ օրը, թե ինչ խուճապ էր Կապանում և ինչպես էին շատերը հեռացնում իրենց ընտանիքը Երևան, այդ նույն Լոնդիկը ոչ միայն ընտանիքը չփախցրեց Կապանից, այլև շրջում էր Կապանի փողոցներում (ականատեսը ես եմ եղել) և փորձում էր ոչ միայն կանխել խուճապը, այլև հավատ ներշնչել ժողովրդին, թե` ժողովո՛ւրդ, պատերազմում մարդիկ են մահանում, ողբերգություն է պատերազմը, սակայն մենք հաղթելու ենք, որովհետև արդար ենք: Եվ հաղթեցինք, որովհետև Լոնդիկի նման հողին կպած մարդիկ շատ էին: Այդ մարդն անցել է կառավարման հիանալի ճանապարհ և այսօր Արարատի մարզպետ է: Դու էլ ես ճանապարհ անցել: Շրջկոմի դատարկ շշերի պահեստապետ, էլի պահեստապետ, Արտաշատի քաղաքագլուխ, կադաստրի պետ, մարզպետ: Հիմա համեմատիր քո և նրա անցած ճանապարհները և նոր ասա` «պարոն Լոնդիկ»:
Ի՞նչ տարբերություն քո և նրա կառավարման միջև: Ցանկացած պաշտոնյայի աշխատանքային գործունեության մեջ կան բացահայտ և ոչ բացահայտ կողմեր: Մեջբերեմ մի ոչ բացահայտ կողմի մասին, որ կար քո գործունեության ժամանակ: Ցանկացած շինարարության (որ կատարվում էր գյուղերում) գումարի 5 %-ը մարզպետարանինն էր: Այդպե՞ս է, թե՞ ոչ: Երբ նոր ընտրված գյուղապետիս ասացին գոյություն ունեցող կարգի մասին, ակամայից ապշեցի և ասացի` ինձնից անցեք, չեղած տեղից շինարարություն եմ անում, դրա համա՞ր էլ պիտի 5 % վճարեմ: Երբ Լոնդիկը մտավ մարզպետարան, 5 %-ը չքացավ: Ինչո՞ւ: Որովհետև Բարսեղյանը հավատում է երկրի նախագահին և չի կարող նրան խաբել: Բնական է, 5 %-ից զրկվածները պիտի Բարսեղյանին ատեն: Բայց դա փույթ չէ: Բարսեղյանը հավատում է իր մարզի գյուղապետերին: Մարզխորհրդի նիստերի ժամանակ Բարսեղյանը երբեք բարձր ամբիոնից չի հոխորտացել գյուղապետերի վրա, որովհետև լավ է հասկանում գյուղերում առկա բոլոր ծանր պրոբլեմները։ Բարսեղյանին են վերաբերում մարզի կենսական պրոբլեմները` սկսած խմելու ջրից, վերջացրած ոռոգման հարցերով: Բարսեղյանը չի մտածում վատամարդ լինելու մասին ՋՕՄ-երի ղեկավարների հետ: Փակագիծը չեմ բացում, կարծեմ կհասկանաս միտքս: Բարսեղյանը չի ճնշում որևէ մեկի կարծիքը: Իսկ դո՞ւ: Երբ հոդված էի գրել ջրային պետական կոմիտեի նախագահի անգործության մասին, զանգահարեցիր և փորձեցիր ճնշել ինձ, թե` քեզ ով է թույլ տվել: Քանի որ տեղը եկել է, էլի շարունակեմ, պարոն Հովակիմյան, ի՞նչ արժանիքի համար Այգեստանի դպրոցի պաշտոնակատար նշանակեցիք մեկին, որը որակավորման քննություններում որևէ հարցի չի պատասխանել, և ո՞վ և ինչո՞ւ է առայսօր (փակագծերը չեմ ցանկանում բացել) ստիպված պաշտպանում նրան: Գուցե այդ մեկը վախենում է փուչիկի պայթելուց: Քո խնամուն, բարձրագույն կրթություն չունեցողին, նշանակեցիր Այգեստան գյուղի մանկապարտեզի տնօրեն: Ինչո՞ւ: Այստեղ գուցե ասես, թե հրամանը դու չես տվել: Շնորհակալություն մանկապարտեզի վերանորոգմանն աջակցելու համար:
Ճիշտ է, ընկածին չեն խփում: Ես քեզ չեմ խփում, պարոն Հովակիմյան, պարզապես ասում եմ` վեհորեն տար խաչդ: Ժամանակին հպարտորեն տարել եմ հարուցված քրեական գործը, աշխատանքից ապօրինի հեռացվել եմ և էլի շատ բաներ: Մեզնից և ոչ մեկը Քրիստոսից ավելին չէ: Ինչպիսի վեհությամբ նա տարավ իր խաչը Գողգոթա: Իսկ դո՞ւ, ինչպես ասում ես` «զակազով փուչիկ են փչել», չես դիմանում այդ փուչիկի ծանրությանը և աջ ու ձախ մեղադրում ես բոլորին:
Մարդ աստծո, հպարտորեն կրիր քո խաչը:

Սոկրատ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
Այգեստանի գյուղապետ

Մեկնաբանություններ