ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ դուրս կգա նախագահական ընտրապայքարից, եթե բժիշկները պարզեն, որ ինքն առողջական խնդիրներ ունի։ «Անկեղծ ասած, ես կարծում եմ, որ միակ բանը, որ տարիքը բերում է, իմաստությունն է»,- հավելել է Բայդենը։ Ավելի վաղ նա ասել էր, որ կհրաժարվի նախընտրական մրցապայքարից միայն այն դեպքում, եթե Աստված իրեն ասի դա անել։               
 

Ինչպես հեռացող մոլորակներ

Ինչպես հեռացող մոլորակներ
14.01.2023 | 10:47

Հայաստանի ու Արցախի միջև հայրենական կապը, արդեն քանի դար, հատկանշվում է որպես մոր և զավակի հարաբերություն. մայր երկիր-Հայաստան և զավակ երկիր-Արցախ: Շատ զգացմունքային, բարոյական և փոխադարձ պարտավորվածություն թելադրող մերձակցություն է: Կենսաբանորեն ու հոգեբանորեն մայրը առավելս է հոգածու զավակի հանդեպ, քան հակառակը. բնության ու Աստծո օրենքն է: Անգամ կենդանական աշխարհում մայրերն անձնազոհ են իրենց ձագերի համար. եթե մահացու վտանգ է սպառնում, նետվում են նրանց փրկելու, չնայելով՝ կրա՞կ է, ջրհեղե՞ղ, թե՞ գիշատչի ճիրաններն են իր դեմ ցցված:

Հիմա ուշադիր նայում եմ Հայաստանի (ավելի ստույգ՝ Հայաստան պետության)՝ Արցախի հանդեպ դրսևորած վարքին և մատնվում ճնշող մտամոլորության. ՀՀ-ի կեցվածքի մեջ մեծապես բացակայում է բնատուր, անկասելի մայրական հոգածությունը. նրա կողմից միայն թեթև հորդորներ ու կոչեր են հնչում՝ ի պաշտպանություն շրջափակված արցախահայերի, գրեթե նույնքան, որքան հանդես են բերում բարեկամ ներկայացող երկրները: Մեր աչքերի առաջ Հայաստանն ու Արցախը հեռանում են իրարից՝ ինչպես խռովյալ հարազատներ, ասես ուղեծիրը խախտած երկու մոլորակներ: Եվ գիտենք բոլորս, որ հեռացում-օտարացումը երեկ չի սկսվել, այլ 4-5 տարի առաջ, երբ Հայաստան պետությունը, մեկեն խելառվածի պես, սկսեց վազել օտար, անգամ թշնամի երկրների գիրկը՝ մոռանալով իր ծնողական սուրբ պարտականությունները Արցախ-զավակի և բուն հայոց երկրի հանդեպ: Այսօր ՀՀ-ն արցախահայության աչքին երևութանում է որպես մի հարևան երկիր, որ սովորական դիտորդի դիրքով, հաճախ՝ անհաղորդ, հետևում է Արցախի տառապանքին ու մաքառումին: Որքա՛ն շատ բան է կորցնում հայությունը այս օտարացումից:

Բայց և Հայաստանում հազարավորներ են ազգասեր ու արցախանվեր հայորդիները, որ ինքնաբուխ, գիշեր ու զօր տենդագին խորհում ու ջանում են, թե ինչպես սատարեն իրենց պաշարված հայրենակիցներին: Արցախում հիանալի են տեսնում այդ պայծառ ու զորեղ բազմությանը (թեպետ եւ փոքրամասնություն կազմող), երախտապարտ են և անկասկած հավատում են, որ հենց նրանց սատարումով են հաղթահարելու այս դաժան փորձությունը: Թող ՀՀ-ի անգլուխ գլուխներն ու նրանց վարձու-անբարո սպասարկուները մտքի ծայրով անգամ չանցկացնեն, թե հնարավոր է առմիշտ օտարել Արցախը Հայաստանից: Վաղը մենք կրկին միասնական ենք լինելու, ՀՀ-ն կրկին վերգտնելու է ծնողական իր գեղեցիկ ու ազգաշահ վարքը, և մաքրվելու է երկիրը դավաճանական հոսանքներից:

Հրանտ Ալեքսանյան

Դիտվել է՝ 17970

Մեկնաբանություններ