«Իրատեսի» ընթերցողները ծանոթ են ՎՐԵԺ ԱԲՐԱՄՅԱՆԻ հետ: Նա ծնվել է Իրանում՝ 1940-ին: ՈՒսանել է Գերմանիայում, որտեղ հիմնադրել է ԱԲԵԿ ընկերությունը: 1997-ից ապրում է Հայաստանում, որտեղ իրականացրել է մի շարք բարենորոգչական նախագծեր:

ՈՒ՞մ սրտում կարոտը մնաց Կարեն Դեմիրճյանից. նրա՞նց, ովքեր հասարակ մարդ կոչված ազնիվ անհատներ են, ում սերն ու վերաբերմունքն առ Դեմիրճյան անապական մաքրություն ունի, ովքեր երբևէ որևէ պաշտոն, որևէ հովանավորչություն չեն ստացել Առաջնորդից, բայց իրենց համար Դեմիրճյանը խորհրդանիշ էր ու է: Սիլվա Կապուտիկյանը հենց այսօրինակ մարդկանց անունո՛վ է իր ճիշտ բնորոշումը տվել Դեմիրճյանին. «Նա ավելին էր, քան ինքը։ Նա առաքյալ էր»:

Քանի՞ եզակի բերկրանք աշուն կա Արաքսից մինչև Քարահունջ, Վանաձորից մինչև Կումայրի և Տաշիրից մինչև Շորժա։ Երկրի յուրաքանչյուր եզերք արծաթացոլք և ոսկեձույլ աշնան ձոներգն է, մրգերի զմայլուն խանդաղատանք է և նորահաս գինու մեղեդային ծփանք։

Ամեն անգամ, երբ «Россия-1»-ով «Вечер с Владимиром Соловьевым» հաղորդաշարի մասնակիցների թվում տեսնում եմ իսրայելցի հրապարակախոս և հասարակական գործիչ Ավիգդոր Էսկինին, մեծ ուրախություն եմ ապրում, որովհետև, իրոք, հաճույք եմ ստանում հրեա հրապարակախոսի, իսկական փորձագետի վերլուծական մտքի դրսևորումներից:

Մայրաքաղաքի սրտում Թամանյան փողոց-զբոսայգի-թանգարանն է բաց երկնքի տակ։ Թանգարանի հերոսը հսկա սև կատուն է` ներկրված Կոլումբիայից` Գաբրիել Մարկեսի հայրենիքից։

Երևանի Իսկակովի պողոտայի մայթեզրին, արևի կիզիչ ճառագայթների տակ մտամոլոր մի ծերունի էր նստած: Անտարբեր չկարողացա անցնել, գուցե վատառո՞ղջ է, օգնե՞լ է հարկավոր: «Երանի թե վատառողջ լինեի, մարմինս ի՞նչ, հոգիս է խորովվում ու մղկտում»,- տնքաց ծերունի:

Փոխվել են ժամանակները և գործունեության ձևերը. արևմուտքցի դիվանագետ-գործիչներն այսօր Հայաստանում քաղաքական դասընթացներ են կազմակերպում, իրենց հլու-խոնարհ ունկնդիրներին տնային առաջադրանքներ տալիս, ժամանակացույց սահմանում: Սրանք գործում են առանց որևէ արգելքի, ազատ ու անկախ:

Արարատն ու Արագածը, լեռներն Աժդահակ և Արա նայում են երկրին զավեշտալից քմծիծաղով։ Այնինչ երկրում աշուն է...

Տարիներ առաջ գլխավոր դատախազի մոտ մեր վարչության աշխատողների խորհրդակցությունն էր: Երբ գլխավորը վերջացրեց միտքը, դիմեց մասնակիցներիս. -Բարձրացված հարցի կապակցությամբ որևէ մեկդ ասելիք ունի՞:

Խոսքն այն Հայաստանի մասին է, որը հռչակեց Հայաստանի զարգացման հիմնադրամի գործադիր տնօրեն Արմեն Ավակ-Ավակյանը Հ-1-ի «Օրակարգից դուրս» հաղորդման ընթացքում: Լրագրողի այն հարցին, թե երբ հայաստանցին համեմատաբար գոհ կլինի իր առօրյայից, Հարվարդ ավարտած կառավարման մասնագետն ասաց հետևյալը. «ՀՀ բնակչության կյանքի որակը էականորեն կփոխվի, երբ երկրում արտադրվող համախառն ներքին արդյունքը 1 բնակչի հաշվով կազմի տարեկան 7000 դոլար»: