Ազատ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ. «Քաբաբային» իրականություն

Մի լրագրող հարցրեց. «Ո՞ր հարթակներն են այսօր ծառայում որպես Ձեր խոսքն ու մտքերն արտահայտելու միջոց»: Կարծեմ՝ շրջանցեցի հարցն ու խուսանավեցի: Թե ինչու՝ չգիտեմ: Մի ասող լինի` ինչ հարթակ, ինչ խոսք, ով է հաշվի առնում, ականջ դնում կամ հետևություններ անում: Մինչ օրս ինչ է շարժվել տեղից, եթե ոչ` հակառակ ուղղությամբ: Արժեքներ ունեինք,կազմակերպված հասարակություն, ուր յուրաքանչյուրը, իր տեղն ու դերը ճանաչելուց բացի, գաղափարական էր ու համախմբված: Գիտեր գնահատել, կարեկցել, հարգել: Ազգ ու ժողովուրդ, մշակույթ ու արվեստ ճանաչող հասարակություն էր, որ մի քանի նվաստ դրամի համար երբեք արժանապատվություն չէր խոնարհի: Որքա՜ն հեշտությամբ հանձնվեցինք, ուրացանք, պառակտվեցինք: Ո՞նց դարձանք էսքան անհեռատես, անկարող ու անսկզբունքային: Ե՞րբ վերածվեցինք օտարների ու օտարամոլների: Երբ և ինչու: Երբ էր հայն էսքան անփույթ ու հանդուրժողական եղել գոնե իր ընտանեկան ավանդույթների հանդեպ: Հապա ո՞նց ընտանիք-ընտանիք, դռները բաց թողած, ներս ընդունեցինք ամեն մոլախոտի, որ եկան, իբրև, մեր այգին ծաղկեցնելու: Լա՜վ, բա ինչու հիմա, երբ արդեն ակնհայտ ու բացահայտված են չարամիտների նպատակներն ու ծրագրերը, հայն էլի սառնասրտորեն շարունակում է հանդուրժել, թե ինչպես են ծվեն-ծվեն անում իր ազգն ու ժողովրդին: Դարերն էկան-գնացին,աշխարհներ փոխվեցին, մեր թշնամիներն հասցրին խոհեմանալ, մտածել սովորեցին, ցեղակույտերից վերածվեցին ժողովուրդների, իսկ մենք մնացինք նույն «քարավանների» ժողովուրդը: Հիմա ի՞նչ հարթակներից ու ինչ հույսով խոսեմ, որ մտքերս ու մտահոգություններս նպատակին ծառայեն: Հիմա արդեն` խոսք-խորաթա իսկի մեկ լումայի արժեք ունենալ չեն կարող, քանզի անարժեքավորն ավելի արժեքավոր է, նյութականը` արժեքային համակարգ: «Քաբաբային» իրականության մեջ ձևավորված մշակույթի` ժամանակակից ուտեստների բազմազանության տեսականին, չարորակ ուռուցքի պես, տարածվել է ամենուր: Աշխարհի գերհզոր «բժիշկներն» ամեն ինչ արել են, որ հիվանդությունն ուղեկցվի «էյֆորիայի» հաճելի ազդեցությամբ: Բայց այս ազգը բազմիցս է դիմակայել չարորակ ուռուցքների: Այսօր էլ մեր արյան մեջ անվարակ ու մրցունակ բջիջներ դեռ շատ կան: Մնում է... Հարցնում եք` հարթակներից: Խնդրեմ,հարթակներից մեկը, որից խոսեցի` լիահույսով: Խոսեցի:

Մեկնաբանություններ