Արցախի հիմնահարցն աննկարագրելի կորուստների ու անթույլատրելի զոհերի գնով անգամ՝ մտցրել է փակուղի: Սա այսպես էլ պետք է լիներ, որովհետև ինչպե՞ս կարող է Ադրբեջանի աջակցությամբ (ըստ Ալիևի) իշխանությունը զավթած ՀՀ ոչ բարով կառավարիչը Արցախի հարցում հայանպաստ լուծումներ ունենա:

2013 թվին կեղծվել են նախագահական ընտրությունների արդյունքները: 2015 թվին կեղծվել են սահմանադրական հանրաքվեի արդյունքները:

Օրերս ռուսական որոշ լրատվամիջոցներ, մասնավորապես РБК-ն և Fontanka.ru-ն, վկայակոչելով ինքնաթիռների թռիչքներին հետևող մասնագիտացած «FlightRadar24» կայքի տվյալները, գրել էին, որ NOBLE61 կանչի նշանով ամերիկյան «B-52Н Stratofortress» ռազմավարական ռմբակոծիչը մանևր է կատարել Բալթիկ ծովի վրայով, Սանկտ Պետերբուրգից 200 կմ հեռավորության վրա։

Արցախը դեռ շրջափակման մեջ է, թուրքերը քայլ առ քայլ նոր տարածքներ են հանգիստ գրավում, նոր ճանապարհներ փակում, իսկ ողջ աշխարհը թքած ունի այդ հումանիտար աղետի, արցախահայության, Արցախի խնդիրների վրա, և նույնիսկ Հայաստանի «տանձին» էլ չի:

Ազգակործան իշխանությունից ազատվելու կոնսենսուսը նշանակում է նաև կոնսենսուս այն մասին, թե ինչ է լինելու հետո։ Վերջին դետալը երբեք գոյություն չի ունեցել, ամեն մեկի համար հետոն երևակայվել է սեփական դեմքով։

Ի տարբերություն շատ շատերի, ես խաղադրույք չէի դնի Իրանի վրա: Այն էլ, երբ խոսքը վերաբերում է երկրիդ անվտանգությանն ու ապագային:

Հայաստանում թուրքերին ատում են: Այնքան ենք ատում, որ թուրքի շանը դարձնում ենք արտգործոց նախարար:

Սա է հարցը: Մինչ մենք Հայաստան-Թուրքիա ֆուտբոլն ենք «ըմբոշխնում», չոլերի մեջ «մեր» երազած ակադեմիական քաղաքը կառուցում, ամենուրեք 5-րդ շարասյուն «հայտնաբերում», բարձրաստիճան զինվորականների վրա աբսուրդի ժանրի գործեր կարում, երկիրը քաղաքական «Գուանտանամո»-ի վերածում, կորոնափողերի լվացման մասին «սենսացիոն բացահայտումները» մատուցում, Կենտրոն համայնքի ծառերը կտրում, փոխարենը սակուրա տնկում, Ադրբեջանի զինված ուժերը կրկին ոտնահարելով նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությամբ ստանձնած պարտավորությունները, «Շուշի-Լիսագոր» հատվածում խախտել են շփման գիծը և որոշակի դիրքային առաջխաղացում ապահովել Արցախի տարածքում:

Բոլորիս աչքի առաջ ադրբեջանցիք, պաշտոնական վերնախավից սկսած մինչև հասարակական դեմքեր, օր առ օր ավելի ագրեսիվ են դառնում, և դա չի արտահայտվում միայն հռետորաբանությամբ: Երեկ նրանց զինված ստորաբաժանումներն իրենց հենակետն առաջ են տարել մի այնպիսի հատվածում, որը արցախցիների համար կենսական անփոխարինելի նշանակություն ունի: