«Տերն իմ վեմն է, ամրությունն ու փրկիչը։ Թող Աստված ինձ պահապան լինի, ես նրան եմ ապավինել։ Նա է իմ հովանավորը, իմ փրկության եղջյուրը, իմ պաշտպանն ու փրկության ապավենը։ Անիրավ մարդկանցից փրկի՛ր ինձ, Տե՛ր։ Օրհնյալ Տիրոջն եմ աղերսում, որ ազատվեմ իմ թշնամիներից։ Ինձ պաշարեցին մահաբեր թուլությունները, ինձ խռովեցին անօրենության հեղեղները։ Մահվան երկունքն ինձ պատեց, մահվան որոգայթներ ծառացան իմ առաջ։ Իմ նեղության մեջ Տիրոջը պիտի դիմեմ, իմ Աստծուն աղաղակեմ, ու նա իր սուրբ տաճարից պիտի լսի իմ ձայնը, իմ աղաղակը նրա ականջին պիտի հասնի»։
Բ Թագավորաց 22. 2-7