ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ դուրս կգա նախագահական ընտրապայքարից, եթե բժիշկները պարզեն, որ ինքն առողջական խնդիրներ ունի։ «Անկեղծ ասած, ես կարծում եմ, որ միակ բանը, որ տարիքը բերում է, իմաստությունն է»,- հավելել է Բայդենը։ Ավելի վաղ նա ասել էր, որ կհրաժարվի նախընտրական մրցապայքարից միայն այն դեպքում, եթե Աստված իրեն ասի դա անել։               
 

«Կեն­դա­նի շփ­մա­նը ո­չինչ չի կա­րող փո­խա­րի­նել, այդ ա­ռու­մով ան­չա­փե­լի է վնա­սը»

«Կեն­դա­նի շփ­մա­նը ո­չինչ չի կա­րող փո­խա­րի­նել, այդ ա­ռու­մով ան­չա­փե­լի է վնա­սը»
24.03.2020 | 01:26

Մշա­կու­թա­յին կյան­քը առ­ցանց տի­րույ­թում հե­տաքր­քիր ու­ղե­ծիր է ձեռք բե­րել: Մի կող­մից փակ­վում են նա­խա­պես պլա­նա­վոր­ված ցու­ցադ­րու­թյուն­նե­րը, փա­ռա­տո­նե­րը, այլևայլ մի­ջո­ցա­ռում­նե­րը, մյուս կող­մից՝ ստեղծ­վում են ար­վես­տին ու մշա­կույ­թին հա­ղոր­դակց­վե­լու նոր հար­թակ­ներ ու հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ: Ար­վես­տա­սեր­նե­րը կա­րող են առ­ցանց շր­ջել Մետ­րո­պո­լի­տե­նի, Լուվ­րի և շատ այլ թան­գա­րան­նե­րում, Վեր­սա­լի պա­լա­տում, տես­նել Ֆրի­դա Կա­լո­յի ին­տե­րակ­տիվ ցու­ցա­հան­դե­սը, լսել առ­ցանց հա­մերգ­ներ, դի­տել ներ­կա­յա­ցում­ներ: Մե­ծա­պես խրա­խուս­վում է նաև ըն­թեր­ցա­նու­թյու­նը: Վիր­տուալ այս ան­ցու­դար­ձից ան­մասն չի մնա­ցել նաև Հա­յաս­տա­նը: Ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կից ել­նե­լով՝ ՀՀ ԿԳՄՍ-ն ստեղ­ծել է «Տնից թան­գա­րան և գրա­դա­րան» առ­ցանց նա­խա­գի­ծը՝ թան­գա­րան­նե­րին, մշա­կու­թա­յին հաս­տա­տու­թյուն­նե­րին հնա­րա­վո­րու­թյուն տա­լով ինք­նա­կազ­մա­կերպ­վե­լու և հե­ռա­հար ծրագ­րեր ի­րա­կա­նաց­նե­լու: «Ի­րա­տե­սը» փոր­ձել է պար­զել՝ ինչ են ա­ռա­ջար­կում այս օ­րե­րին հա­յաս­տա­նյան գրա­շու­կան ու մշա­կու­թա­յին հաս­տա­տու­թյուն­նե­րը:

«ՆՄԱՆ Ի­ՐԱ­ՎԻ­ՃԱԿ­ՆԵ­ՐՈՒՄ Ա­ՄԵ­ՆԱ­ՄԵԾ ՄՇԱ­ԿՈՒՅ­ԹԸ ԿԱՐԳ ՈՒ ԿԱ­ՆՈՆ ՊԱՀ­ՊԱ­ՆԵԼՆ Է»
ՎԱ­ՀԵ ՇԱՀ­ՎԵՐ­ԴՅԱՆ ( ՀՀ ժո­ղովր­դա­կան ար­տիստ, Վա­նա­ձո­րի Հով­հան­նես Ա­բե­լյա­նի ան­վան դրա­մա­տի­կա­կան թատ­րո­նի գե­ղար­վես­տա­կան ղե­կա­վար )
-Ի՞նչ է ար­վում չկորց­նե­լու հա­մար հան­դի­սա­տես-թատ­րոն կա­պը, առ­հա­սա­րակ, մարդ­կանց ին­տե­լեկ­տուալ ժա­ման­ցը կազ­մա­կեր­պե­լու, մշա­կու­թա­յին աշ­խույ­ժը ա­պա­հո­վե­լու հա­մար:
-Նախ և ա­ռաջ նման ի­րա­վի­ճա­կում ա­մե­նա­մեծ մշա­կույ­թը կարգ ու կա­նոն պահ­պա­նելն է, որ ա­մեն քա­ղա­քա­ցի կա­տա­րի իր պար­տա­կա­նու­թյուն­նե­րը: Ե­թե մենք մեզ չհետևենք, չմ­տա­ծենք մեր մա­սին, կտու­ժեն բո­լո­րը: Ի վեր­ջո, հա­սա­րա­կու­թյու­նը ան­հատ­նե­րից է կազմ­ված: Ինչ վե­րա­բե­րում է ար­տա­կարգ ի­րա­վի­ճա­կին, պետք է չխախ­տել սահ­ման­ված ժամ­կե­տը, բայց միա­ժա­մա­նակ, այդ ըն­թաց­քում, հարկ է ծրագ­րեր մշա­կել, ո­րով­հետև նոր ի­րա­վի­ճա­կը նոր գոր­ծե­լա­կերպ է պար­տադ­րում: Ի վեր­ջո, երբ այս ճգ­նա­ժամն ա­վարտ­վի, շա­րու­նա­կե­լու ենք մեր աշ­խա­տան­քը, բայց մի փոքր այլ ծրագ­րով: Պետք է մտա­ծել ա­վե­լի կա­մե­րա­յին ներ­կա­յա­ցում­նե­րի մա­սին, որ դե­րա­կա­տար­նե­րի թի­վը շատ չլի­նի: Ար­դեն պրպ­տում եմ գոր­ծեր, որ­տեղ եր­կու, ե­րեք կամ չորս դե­րա­կա­տար են պա­հանջ­վում: Ե­թե շա­բա­թը եր­կու կամ ե­րեք կա­մե­րա­յին ներ­կա­յա­ցում­ներ լի­նեն, ին­չը մեծ թատ­րո­նի պա­րա­գա­յում են­թադ­րում է 50-60 հան­դի­սա­տես, այդ­պես կպա­հենք թատ­րոն-հան­դի­սա­տես կա­պը: Ա­մե­նա­կարևորն այն է, որ մեր հան­դի­սա­տե­սը և ար­վես­տի, մշա­կույ­թի գոր­ծիչ­նե­րը հա­մա­տեղ գոր­ծու­նեու­թյուն ծա­վա­լեն, ո­րով­հետև, կրկ­նում եմ, ա­ռան­ձին ո­չինչ չի ստաց­վի:
-Վա­նա­ձո­րի դրա­մա­տի­կա­կան թատ­րո­նի ֆեյս­բու­քյան է­ջում բա­վա­կա­նին հե­տաք­ր­քիր նյու­թեր են հրա­պա­րակ­վում՝ հատ­ված­ներ ներ­կա­յա­ցում­նե­րից, ֆիլ­մե­րից, որ­տեղ խա­ղա­ցել են Վա­նա­ձո­րի թատ­րո­նի դե­րա­սան­նե­րը, ար­խի­վա­յին լու­սան­կար­ներ, հար­ցազ­րույց­ներ, հոդ­ված­ներ, Ա­բե­լյա­նի մտ­քե­րից և այլն: Այս օ­րե­րին ո­րոշ թատ­րոն­ներ նաև հե­ռար­ձա­կում են առ­ցանց ներ­կա­յա­ցում­ներ: Հան­դես գա­լու՞ եք նման նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ:
-Ես էլ եմ մտա­ծում այդ մա­սին, որ մար­դիկ տա­նը նս­տած կա­րող են ներ­կա­յա­ցում նա­յել: Մենք ու­նենք տե­սագր­ված ներ­կա­յա­ցում­ներ, ես պետք է դի­տեմ դրանք, տես­նեմ՝ ինչ ո­րա­կի են: (Մեր զրույցից հետո երեկ հեռարձակվել է Շեքսպիրի «Արքա Լիրը» -Ա.Ս.)
-Նպա­տա­կա­հար­մա՞ր է բե­մադ­րու­թյու­նը հան­դի­սա­տե­սին հասց­նե­լու այդ կեր­պը:
-Գի­տե՞ք ինչ, սա մի քիչ վի­ճե­լի հարց է, կա­րե­լի է և՛ ա­նել, և՛ չա­նել: Ե­թե մենք մեր ու­նե­ցած ներ­կա­յա­ցում­նե­րը առ­ցանց ներ­կա­յաց­նում ենք, բնա­կան է, վա­ղը, մյուս օ­րը այդ նույն ներ­կա­յա­ցու­մը դժ­վար կլի­նի խա­ղալ թատ­րո­նում, ո­րով­հետև հան­դի­սա­տե­սը կա­սի՝ ես ար­դեն նա­յել եմ: Կար­ծում եմ՝ կա­րե­լի է հե­ռար­ձա­կել այն բե­մադ­րու­թյուն­նե­րի տե­սագ­րու­թյու­նը, ո­րոնք ար­դեն տաս­նա­մյակ­նե­րի պատ­մու­թյուն ու­նեն, և ոչ թե վեր­ջին տա­րի­նե­րի ա­ռաջ­նա­խա­ղե­րը:
-Ի՞նչ վնաս­ներ է կրում թատ­րոնն այս ի­րա­վի­ճա­կում: Փա­տո­րեն հե­տաձգ­վում են խա­ղա­ցան­կա­յին ներ­կա­յա­ցում­նե­րը: Ձեր թատ­րո­նի դեպ­քում նաև տնօ­րե­նի ընտ­րու­թյու­նը հե­տաձգ­վեց:
-Ի­հար­կե, մեր շատ ծրագ­րեր հե­տաձգ­վում են, օ­րի­նակ, Երևա­նում պետք է ցու­ցադ­րեինք «Ա­նու­շը», «Արմ­մո­նո» փա­ռա­տո­նի շր­ջա­նա­կում՝ Նա­րե­կա­ցու «Մա­տյան ող­բեր­գու­թյան» հի­ման վրա բե­մադր­ված մո­նո ներ­կա­յա­ցու­մը, բայց հե­տաձգ­վե­ցին: ՈՒղ­ղա­կի պետք է կա­րո­ղա­նանք ճկուն մտա­ծո­ղու­թյամբ ա­ռաջ­նորդ­վել, որ այս հե­տաձ­գում­նե­րը չվ­նա­սեն մեր ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան ո­րա­կին:
«Ա­ՄԵՆ ԹԱՆ­ԳԱ­ՐԱՆ ՀԵ­ՌԱ­ՎԱՐ ԻՐ ՑՈՒ­ՑԱԴ­ՐՈՒ­ԹՅՈՒՆՆ Է ՆԵՐ­ԿԱ­ՅԱՑ­ՆՈՒՄ»
ԿԱ­ՐՈ ՎԱՐ­ԴԱ­ՆՅԱՆ (ՀՀ ար­վես­տի վաս­տա­կա­վոր գոր­ծիչ, Ե­ղի­շե Չա­րեն­ցի ան­վան գրա­կա­նու­թյան և ար­վես­տի թան­գա­րա­նի տնօ­րեն)
-Ճգ­նա­ժա­մա­յին ի­րա­վի­ճակ­նե­րում կար­ծես մշա­կույ­թը hե­տին պլան է մղ­վում, բայց երբ մի փոքր ուշ­քի ենք գա­լիս, դի­մում ենք մշա­կույ­թի օգ­նու­թյա­նը: Ամ­բողջ աշ­խար­հում առ­ցանց հար­թակ­նե­րում ու­շագ­րավ ու անվ­ճար մի­ջո­ցա­ռում­ներ են կազ­մա­կերպ­վում՝ ցու­ցա­հան­դես­ներ և այլն: Ի՞նչ են ա­նում այս ա­ռու­մով հա­յաս­տա­նյան թան­գա­րան­նե­րը:
-Ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կում, նա­խա­րա­րու­թյան հա­մա­պա­տաս­խան ստո­րա­բա­ժան­ման նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ, հնա­րա­վո­րինս ա­րագ կազ­մա­կերպ­վե­ցինք: Ստեղծ­վեց թան­գա­րան­նե­րի տնօ­րեն­նե­րի շփումն ա­պա­հո­վող վայ­բեր-հա­վել­ված, նաև գոր­ծարկ­վեց «Տնից թան­գա­րան և գրա­դա­րան» նա­խա­գի­ծը, մենք էլ աս­տի­ճա­նա­բար ըն­տե­լա­ցանք այդ հե­ռա­վար գոր­ծու­նեու­թյա­նը: Յու­րա­քան­չյուր թան­գա­րան հե­ռա­վար ներ­կա­յաց­նում է իր ցու­ցադ­րու­թյու­նը, տար­բեր հե­ղի­նակ­նե­րի վե­րա­բե­րյալ խաղ-մր­ցույթ­ներ, անց­կաց­նում է բաց դա­սեր, նաև մշակ­վում են ինք­նա­տիպ նոր ա­ռա­ջարկ­ներ, ծրագ­րեր և ներ­կա­յաց­վում նշածս է­ջում:
-Վիր­տուալ թան­գա­րան աս­վա­ծը մինչ այս էլ կար, կա­յի՞ն դի­տում­ներ մինչ այս և այ­սօր ար­դեն ա­ռա­ջըն­թաց նկատ­վո՞ւմ է այ­ցե­լու­թյուն­նե­րի ա­ռու­մով:
-Ա­ռա­ջըն­թաց դեռ նկա­տե­լի չէ, ո­րով­հետև լայն շր­ջա­նակ­նե­րը նոր են ի­մա­նում այդ հար­թա­կի մա­սին, բայց ի­րա­վի­ճա­կը, ե­թե Աստ­ված չա­նի, եր­կա­րի, կար­ծում եմ դի­տում­նե­րը, ար­ձա­գանք­նե­րը ա­վե­լի կշա­տա­նան:
-Մտա­վա­խու­թյուն չու­նե՞ք, որ վիր­տուալ շր­ջայ­ցից հե­տո մար­դիկ էլ չենք ցան­կա­նա ի­րա­կա­նում այ­ցե­լել թան­գա­րան:
-Ի­հար­կե՝ ոչ: Այս կամ այն թան­գա­րա­նի ամ­բողջ հարս­տու­թյու­նը, հմայ­քը, հրա­պույ­րը անհ­նար է ցու­ցադ­րել վիր­տուալ ճա­նա­պար­հով: Ըն­դա­մե­նը կա­րե­լի է ներ­կա­յաց­նել, ա­վե­լի գայ­թակ­ղիչ դարձ­նել թան­գա­րա­նը, որ ար­տա­կարգ ի­րա­վի­ճա­կից հե­տո այ­ցե­լու­թյուն­ներն ա­վե­լի շատ լի­նեն:
-Վիր­տուալ ակ­տի­վու­թյու­նը նաև հան­րու­թյան հետ կա­պը պա­հե­լու մի­ջոց է:
-Ան­պայ­ման: Տե­սեք մենք ինչ ենք ա­րել, որ­պես­զի ցա­քուց­րիվ չլի­նի ցու­ցադ­րու­թյու­նը, ո­րո­շե­ցինք անդ­րա­դառ­նալ տար­վա հո­բե­լյար­նե­րին: Մա­նա­վանդ որ մեր ցու­ցադ­րու­թյու­նը բազ­մա­զան է ՝ գրա­կա­նու­թյուն, թատ­րոն կի­նո, ե­րաժշ­տու­թյուն, ե­թե ցա­քուց­րիվ ներ­կա­յաց­նեք, տե­ղե­կատ­վա­կան հե­ղեղ կտի­րեր, և դի­տո­ղը չէր հասց­նի մար­սել այդ ա­մե­նը: Սկ­սել ենք Խա­չիկ Դաշ­տեն­ցից, ում ծնն­դյան 110-ա­մյակն է լրա­նում 2020-ին: Այս օ­րե­րին ե­րեք ան­գամ ե­ղա հան­րա­յին ռա­դիո­յում, ե­րեք զրույց ու­նե­ցա, ա­ռա­ջին մա­սում ներ­կա­յաց­րել եմ Դաշ­տեն­ցի կյանքն ու ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան, ման­կա­վար­ժա­կան գոր­ծու­նեու­թյու­նը, երկ­րոր­դում՝ թարգ­մա­նա­կան գոր­ծու­նեու­թյու­նը, եր­րոր­դում՝ վե­պե­րը: Առ­ցանց տի­րույ­թում մաս-մաս ներ­կա­յաց­նում ենք հա­ղոր­դու­մը, նաև լու­սան­կար­ներ ենք հրա­պա­րա­կում՝ տեքս­տե­րով ու­ղեկց­վող: Տեքս­տե­րը քաղ­ված են իմ «Կո­րու­սյալ երկ­րի բա­նա­սա­ցը» գր­քից: Դաշ­տեն­ցը (և ոչ միայն) դա­սագր­քե­րում ներ­կա­յաց­ված է թռու­ցիկ, թեև վաս­տա­կը ան­չա­փե­լի է: Կր­թա­կան ծրագ­րե­րի ժա­մա­քա­նա­կը սահ­մա­նա­փակ է, մենք այս հար­թա­կում կփոր­ձենք ա­ռա­ջի­կա 10-15 օ­րե­րին հան­գա­մա­նա­լի ներ­կա­յաց­նել Խա­չիկ Դաշ­տեն­ցին, հե­տո կանց­նենք մյուս հո­բե­լյար­նե­րին:
-Խո­սենք վնա­սի մա­սին, որ այս ճգ­նա­ժա­մա­յին ի­րա­վի­ճա­կում կրե­լու են մշա­կու­թա­յին հաս­տա­տու­թյուն­նե­րը:
-Վնաս­ներն ան­չա­փե­լի են: Թող­նենք մի կողմ ֆի­նան­սա­կան կող­մը, ո­րով­հետև այս տա­րի պետք է ա­պա­հո­վեինք 360 մի­ջո­ցա­ռում և ա­մեն ինչ ծրագ­րել էինք դեռևս ան­ցած տա­րի­նե­րից, ինչ­պես որ կարգն է: Իսկ մեր մի­ջո­ցա­ռում­նե­րը, դուք ինք­ներդ էլ պար­բե­րա­բեր մաս­նակ­ցում եք, գի­տեք, թե որ­քան ջերմ ու մար­դա­շատ են անց­նում: Կեն­դա­նի շփ­մա­նը ո­չինչ չի կա­րող փո­խա­րի­նել, այդ ա­ռու­մով՝ ան­չա­փե­լի է վնա­սը: Շատ մի­ջո­ցա­ռում­ներ, որ ար­դեն ծրագ­րել էինք, սցե­նար­նե­րով, գրա­կան-գե­ղար­վես­տա­կան մա­սով, հե­տաձգ­վե­ցին, ու սպա­սում ենք այս մղ­ձա­վան­ջի ա­վար­տին:
«Ի­ՐԱ­ԿԱ­ՆԱՑ­ՆՈՒՄ ԵՆՔ ԱՆՎ­ՃԱՐ Ա­ՌԱ­ՔՈՒՄ­ՆԵՐ ՀԱՆ­ՐԱ­ՊԵ­ՏՈՒ­ԹՅԱՆ ՈՂՋ ՏԱ­ՐԱԾ­ՔՈՒՄ»
ՌՈ­ԶԱ ԳՐԻ­ԳՈ­ՐՅԱՆ («Է­դիթ պրինտ» հրա­տա­րակ­չու­թյան հա­սա­րա­կայ­նու­թյան հետ կա­պե­րի պա­տաս­խա­նա­տու)
-Ի՞նչ են ա­նում պար­տա­դիր ար­ձա­կուր­դի օ­րե­րին հրա­տա­րա­կիչ­նե­րը:
-Պար­տա­դիր ար­ձա­կուր­դի օ­րե­րին շա­րու­նա­կում ենք աշ­խա­տել, բայց հե­ռա­հար ռե­ժի­մով: Մեր բո­լոր աշ­խա­տա­կից­նե­րը թեև տանն են, սա­կայն պար­բե­րա­կան կա­պի մեջ են մի­մյանց հետ: Շա­րու­նա­կում ենք թարգ­մա­նել, խմ­բագ­րել, գր­քե­րի դի­զայն­ներ ա­նել: Շա­րու­նա­կում ենք պլա­նա­վոր­ման գոր­ծըն­թաց­նե­րը՝ որ գիր­քը որ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նում տպագ­րենք, շա­րու­նա­կում ենք նոր գր­քե­րի փնտր­տու­քը: Շա­րու­նա­կում ենք սոց­ցան­ցե­րի մի­ջո­ցով հան­րու­թյա­նը ներ­կա­յաց­նել մեր գր­քե­րը:
-Շա­տե­րի հա­մար տա­նը մնա­լը, պար­տադր­ված ար­ձա­կուր­դը ա­ռիթ է գիրք կար­դա­լու: Ի՞նչ եք ա­նում գիր­քը ըն­թեր­ցո­ղին ա­վե­լի հա­սա­նե­լի դարձ­նե­լու հա­մար:
-Գիրքն ըն­թեր­ցո­ղին էլ ա­վե­լի հա­սա­նե­լի դարձ­նե­լու հա­մար ա­մե­նօ­րյա ռե­ժի­մով սոց­ցան­ցե­րում ներ­կա­յաց­նում ենք մեր լույս ըն­ծա­յած գր­քե­րի տե­սա­կա­նին, բա­ցի այդ, այս պա­հին ի­րա­կա­նաց­նում ենք անվ­ճար ա­ռա­քում­ներ հան­րա­պե­տու­թյան ողջ տա­րած­քում: Ընդ ո­րում՝ ամ­բողջ տե­սա­կա­նին զեղ­չել ենք 15 տո­կո­սով:
-Կա՞ պա­հան­ջարկ նոր գիրք կար­դա­լու, թե՞ կար­դում են այն, ինչ կա ձեռ­քի տակ:
-Հրա­տա­րակ­չու­թյան ֆեյս­բու­քյան է­ջին պար­բե­րա­բար նա­մակ­ներ են գրում, ին­չը փաս­տում է, որ ոչ միայն կար­դում են այն, ինչ ձեռ­քի տակ է, այլև պատ­վի­րում են ի­րենց ցան­կա­ցած գր­քե­րը: Եվ մեր ա­ռա­քիչ­նե­րը հնա­րա­վո­րինս ա­րագ հասց­նում են դրանք ըն­թեր­ցո­ղին:
-Է­լեկտ­րո­նա­յին գր­քե­րը գու­ցե պետք է ա­վե­լի՞ հան­րայ­նաց­նել: Թե՞ մեր ըն­թեր­ցո­ղը դեռ պատ­րաստ չէ վճա­րե­լու է­լեկտ­րո­նա­յին գր­քի հա­մար:
-Մեր հրա­տա­րակ­չու­թյունն իր կայ­քում բա­զում է­լեկտ­րո­նա­յին գր­քեր է տե­ղադ­րել, և ա­ռա­ջար­կում է դրանք ձեռք բե­րել: Սա­կայն պետք է ա­սել, որ մեր ըն­թեր­ցո­ղը պատ­րաստ չէ վճա­րե­լու է­լեկտ­րո­նա­յին գր­քի հա­մար, նա­խընտ­րում են ինչ-որ տե­ղից փնտ­րել գր­քի լու­սան­կա­րած տար­բե­րա­կը: Ա­վե­լին՝ մեր ըն­թեր­ցող­նե­րը հա­ճախ են տա­րա­ծում գր­քե­րի PDF-նե­րը կամ լու­սան­կա­րած տար­բե­րակ­նե­րը, չու­նե­նա­լով դրանք տա­րա­ծե­լու ի­րա­վունք, ին­չը, իս­կա­պես, խն­դիր է:
-Քա­մյուիի «ժան­տախ­տը» վե­պի վա­ճառ­քի ցու­ցա­նի­շը ա­ճել է Չի­նաս­տա­նում, Ֆրան­սիա­յում, Ի­տա­լիա­յում: Մեզ մոտ կար­ծեք նման տեն­դենց չկա: Այ­նուա­մե­նայ­նիվ, այս օ­րե­րին, նկա­տե՞լ եք՝ հատ­կա­պես ինչ ժան­րի գրա­կա­նու­թյուն են նա­խընտ­րում ըն­թեր­ցա­սեր­նե­րը:
-Դա­տե­լով մեզ ուղղ­ված նա­մակ­նե­րից ու պատ­վեր­նե­րից` պետք է ա­սենք, որ այս պա­հին ըն­թեր­ցող­նե­րը շատ են գնում Է­րիխ Մա­րիա Ռե­մար­կի, Ջոն Գրի­նի, Դա­վիթ Սամ­վե­լյա­նի գր­քե­րը, Ա­գա­թա Քրիս­տիի դե­տեկ­տիվ­նե­րը, Ֆիլ Նայ­թի «Կոշ­կա­վա­ճա­ռը», ՈՒի­լյամ Ռեմ­փե­լի «Խա­ղա­ցո­ղը», Ջո­նա­թան Քոն­լի­նի «Պա­րոն հինգ տո­կո­սը», Ան­տուան դը Սենտ-Էք­զյու­պե­րիի «Փոք­րիկ իշ­խա­նը», մա­նուկ­նե­րի հա­մար գրա­կա­նու­թյուն և այլն:
Զրու­ցեց
Ար­մի­նե ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԸ

Դիտվել է՝ 7443

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ