Վրացիների իշխող ուժը կոչվում է «Վրացական երազանք»: Մերը` «Ալմա Աթի ... է՜է՜է՜է՜ քաղաքացիական ՊԱՅՄԱՆԱԳԻՐ»:

Ովքեր հորդորում են եկեղեցուն և հոգևորականներին «զբաղվել իրենց գործով», պարզապես չգիտեն թե որքան բազմազան և ներառական է այդ գործը: Չեն գիտակցում, թե ինչ ազգային կոդ է պահվում Մայր Աթոռի սրտում:

«Ազատազէնի» տղաների ձերբակալությունը, բժշկության ոլորտի լավագույն ու բացառիկ մասնագետների հեռացումը աշխատանքից՝ իրենց քաղաքական հայացքների համար, Օպերայի բակում անթիվ-անհամար ոստիկանական զորքերի կենտրոնացումը, այս և այլ քայլերը փաստում են միայն Փաշինյանի վախերի մասին...

Մարդու, առավել ևս, ղեկավար պաշտոն զբաղեցնող մարդու շրջապատը շատ մեծ նշանակություն ունի այդ մարդու ու նրա գործի հաջողության կամ ձախողման մեջ։ Մարդը, իհարկե, ընտրում է իր շրջապատը, բայց նաև կարևոր է, որ շրջապատի մարդիկ իրենց խորհուրդներում ու դիրքորոշումներում ելնեն ոչ թե սեփական շահից ու հարմարավետությունից, այլ ավելի մեծ նպատակի ու այդ նպատակի համար պատասխանատու մարդու հաջողելու ցանկությունից։

Կառավարեք ձեր ձեռքերը, ու ամեն անգամ, երբ ձեզ ասում, թեկուզ խնդրում են ծափահարել, հարցրեք՝ ինչի՞ համար։ Թե չէ ասում են՝ Արցախը Հայաստան է, ծափահարում եք։ Կեսը կորցնելուց հետո ասում են՝ Արցախում ապագա կա ծափահարում եք։ Ասում են՝ մտնում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության մեջ, ծափահարում եք։ Ասում են՝ մկները չեն պլստալու, ծափահարում եք։

ՔՊ-ական քարոզչամեքենային, այնուամենայնիվ, հաջողվեց մարդկանց մի փոքր խմբի մեջ սերմանել «Սրբազանը իր հետևից բերում է Քոչարյանին» թեզը։ Այս տեսանկյունից ևս պարզ է դառնում, թե ինչու էին նախապես տևական ժամանակ հսկայական ջանքեր գործադրում Քոչարյանին ամեն գնով վարկաբեկելու համար․ դա անհրաժեշտ էր հետագայում ցանկացած մրցակցի ուղղակի արհեստականորեն փոխկապակցել վերջինիս հետ և պատրաստի ստանալ բաղձալի արդյունք։

Ասել եմ ու կկրկնեմ. - Ինձ համար Հավատը, Աստվածները, Եկեղեցին ու Հոգևորականները տարբեր մակարդակների վրա են դասավորված։

Բոլոր նրանց, ովքեր դարձել են ադրբեջանաՔՊական քարոզչության զոհը և վստահություն են հայտնում, որ ընթացող գործընթացը բերելու է խաղաղության, հիշողության թարմացում է հարկավոր և՝ ոչ միայն հիշողության: Երբեք մի մոռացեք, որ երկար տարիներ Ալիևը բանակցել է իբր հարցի լուծման համար, բայց հենց ուժը պատել է՝ պատերազմ է սկսել:

Мы, участники расширенного заседания Совета САР: руководители региональных и местных отделений крупнейшей армянской организации мира, представляющие все регионы РФ (от Москвы и Московской области до Краснодарского края, от Кемерово и Ставрополья до Ульяновской, Омской и Новосибирской областей, от Тулы и Ярославля до Камчатки, от Нижнего Новгорода, Брянска и Тамбова до Иваново и Воронежа, от Саратова до Татарстана и Республики Башкортостан и т.д.), главы ряда армянских национально-культурных объединений (Ай Дат, Джавахкская диаспора, «Арарат», «Ассоциация граждан Армении, проживающих в России» и др.), представители духовенства, армянского научно-образовательного, культурного, военного, дипломатического, молодёжного, спортивного сообществ, обсудив ситуацию в Армении и угрозы её существованию в свете проводимой властями РА политики, ведущей:

Խորհրդային Միության փլուզումից հետո, ՈՒկրաինայի և Ռուսաստանի Դաշնության միջև առաջացավ ՝ 2295 կմ սահման, որից 321 կմ-ն՝ ծովային: