«ՆԵՄԵՑՆԵՐԸ»` ԼԵՎՈՆԻՆ, ԱՆԳԼՈ-ՍԱՔՍՈՆՆԵՐԸ ՔՈՉԱՐՅԱՆԻՆ «ՉԵՆ ՍԻՐՈՒՄ»

Չնայած սերը քաղաքական կատեգորիա չէ: Եվ այնուհանդերձ, ՀՀ-ում ԳԴՀ նախկին դեսպան Անդրեա Վիկտորին (նրան է փոխարինել պարոն Շմիդտը) մի օր իր վարորդին հարցրել էր. ո՞վ է «Նեմեց Ռուբոն», և ինչո՞ւ են նրան «Նեմեց» ասում: Վարորդը բացատրել է. «Հայաստանում ում չեն սիրում, «նեմեց» են ասում»: Այդ մասին տիկին դեսպանն անանց ժպիտով պատմել է մեր դիվանագետներից մեկին:
Այսպիսով, դեռ չէր «չորացել» Ռուբեն Հայրապետյանի բացահայտումը Տեր-Պետրոսյանի հետ հարսնաքարային հանդիպման մասին, երբ Հանս Յոխեն Շմիդտը հյուրընկալվեց Օսկանյանին և հնչեցրեց մտքեր, որոնք տասնհինգ տարվա վաղեմության էին, բայց քանի որ հնչում էին «из уст его», պետք էր հասկանալ` ինչու:
Պարզ է, ԵՄ համքարությունը, որը միտինգից ժամեր առաջ հանդիպել էր ՀԱԿ-ի ներկայացուցիչներին, ըստ ամենայնի, ասել էր բաներ, որոնք Տեր-Պետրոսյանին դուր չէին եկել, և վերջինս միտինգի առանցք էր դարձրել Արևմուտքի քննադատությունը, որն «էնիք» էր նաև Ռուսաստանի ջրաղացին` Սարկոզիի տարածաշրջանային այցի, Ֆրանսիայի` Իրանի դեմ ուղղված միջուկային հաթաթայի և ղարաբաղյան հարցում նախաձեռնության ստանձնման (որոշները պնդում են, որ այդ օրը ՀԱԿ-ը ցանկացել է տևական նստացույց անել. համենայն դեպս, ՀԱԿ-ի ակտիվիստներին այդ օրվա համար հրահանգ է եղել` պատրաստված, տաք շորերով գալ, որովհետև «նստելու» են, այդպես նստած «դիմավորեն» Սարկոզիին Երևանում… Չնայած, ի՞նչ վատ էր որ. Սերժն էլ կասեր` հրեն, «նստած» են, ո՞նց գնամ «դույզն-ինչ» զիջումների): Մի խոսքով, ԵՄ դեսպանները «կանխարգելիչ» հանդիպմամբ էին հանդես եկել: Այլ կերպ ասած` ԵՄ համքարության պարոնշմիդտյան ուղերձը ոչ այնքան ՀԱԿ-ին, որքան Ռուսաստանին էր վերաբերում: Ռուսաստանը (Դուգին, Տարասով, Շևչենկո) պահանջում է Արևմուտքից` ձեռներդ հեռու տարածաշրջանից, ղարաբաղյան հարցում խնդիր լուծողներ պետք է լինեն Իրանը, Թուրքիան, Ռուսաստանը: «Գենոսե» Շմիդտն ասաց` «նիկոգդա»:
«Գենոսեից» առավել հետաքրքիր էին միստր Էվանսի մտքերը` հայ-թուրքականի, բարեփոխումների, ընտրությունների մասով: Օսկանյանի «չադայից»: Այն Օսկանյանի, որը հայ-թուրքական հարաբերությունների առնչությամբ ուներ իր «ուրույն» կարծիքը` «կոկորդիլոսի արցունքները», ինչպես բնութագրել էր նույնքան ոչ անհայտ Մարի Յովանովիչը: Եվ «դրսից կրակող այդ տպավորիչ գործիչ» Օսկանյանն ստիպված էր իր «չադայում» լսել պարոն Էվանսի մտքերը հինգ տարվա ընթացքում տեղի ունեցած մեծ բարեփոխումների մասին (կալկուլյատորը դեսը տվեք. հինգ` հանած չորս անում է Սերժ Սարգսյանի պաշտոնավարման տարիները):
ՈՒ թե սրան էլ հավելում ենք դեռ իր օրերում շրջանառվող ինֆորմացիան, որ այդ միստր Էվանսն է ամերիկյան դեմոկրատների «մեջ» տարել Սերժ Սարգսյանին` օգնելով ՊՆ նախարարին «աշխատանքային» հարաբերություններ ունենալ իշխանության եկող դեմոկրատների հետ (ի՞նչ Քոչարյանի հետ «մտերմության» մասին է խոսքը), ապա հասկանալի է դառնում, թե ամերիկյան կողմն այս փուլում ինչ նուրբ դիվանագիտություն է բանեցնում թե՛ ընդդիմության, այն է` Լևոնի, և թե՛ Պուտինով թևեր առած, անդնդով թռչելու պատրաստ Քոչարյանի նկատմամբ:
Եվ այն էլ հետաքրքիր ֆինանսավորում ունեցող «Սիֆիլիթաս» (կներեք` «Սիվիլիթաս») հիմնադրամում, ուր «իշխում» է ոչ այլ ոք, եթե ոչ Սիրիայով «Ամերիքըն» անցած, վերջին շրջանում ռուսերեն սովորող պարոն Վարդան Մինասի Օսկանյանը, որի «թուրքական աղբյուրները» մշտապես թարմ ինֆորմացիա են ապահովում նրա համար: Տե՛ս Յովանովիչի նամակն ուղղված պետդեպին:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Մեկնաբանություններ