Ռուսաստանի, Իրանի, Թուրքիայի, Ադրբեջանի և Հայաստանի արտգործնախարարները «ողջունում են տարածաշրջանի բոլոր երկրների միջև հարաբերությունների կարգավորմանն ու զարգացմանն ուղղված ընթացող գործընթացները»:

Իրականում շատ վտանգավոր գործընթաց է գնում, որի միակ տուժողը լինելու են հայերը։

Աշխարհում ցանկացած իշխանություն մի գերնպատակ է ունեցել, ունի և կունենա՝ պահել սեփական իշխանությունը:

Մարդու գլխավոր զենքը գիտելիքն է: Աստված մարդուն ստեղծել է ուղեղի այնպիսի հնարավորություններով, որ կարողանում է գիտություն և գիտելիք ստեղծել: Սա ահռելի մեծ ուժ է, որ մեզ տրվել է, բայց սրան հասնելու ճանապարհը դժվար է, ուստի մարդկանց գերակշիռ մասը հրաժարվում է սրանից:

«Ախպար» ասացինք, մեզնից չափառեցինք, կոմունիզմի «վեհ գործը» չվստահեցինք, մեզ հատուկ բռիությամբ ոտնակոխ արինք նրանց ռոմանտիկ հայրենասիրությունը: Մի խոսքով, թքեցինք մեր եղբայրների հոգու մեջ: Նույն հողի վրա ապրելով՝ հաջողացրինք էլի «փշալար» քաշել մեր միջև ու նրանց սարքել երկրորդ սորտի խորհրդային քաղաքացի: Ազգավնաս մի փշալար էլ ավելի վաղ էինք քաշել:

Համո Սահյանն այսպիսի տողեր ունի` -Իմ մահով ոչինչ չի փոխվի կյանքում, ՈՒ չի պակասի աշխարհում ոչինչ, Մի լույս կմարի հինգերորդ հարկում Կմթնեն մի պահ աչքերը քո ջինջ:

Ներկայացվող լուսանկարն արտացոլում է մեր՝ Հայաստանի վիճակը: Արաբատի «իզգոյ», անտեսված և արհամարհված լինելը՝ դա Հայաստանի «իզգոյ», անտեսված և արհամարհված լինելն է:

Ըստ իս, շատ թույլ հաղորդում էին պատրաստել Ռուսական Առաջին ալիքի «Տուտիի թագաժառանգի տիկնիկները» նկարահանող թիմը։

Այն, ինչ տեղի ունեցավ Արցախի ներկայացուցչության մոտ, արդյունք է նրա, որ ՀՀ-ում ամեն մի աղբի ծնունդ իրեն կարող էր թույլ տալ ասել՝ Արցախը Ադրբեջան է և վերջ, ու չպատժվել:

Ես, անկեղծ ասած, հարգանքով եմ վերաբերվում ՈՄԱ֊ի և մյուս երիտասարդական կառույցների կամավորական նախաձեռնություններին, բայց չեմ տեսնում նոր սերնդի այդ ջանքերում ամենակարևորը՝ ուղղակի ու անկեղծ բողոք ընդդեմ այն ամենի, ինչ կատարվում է մեր երկրում։ Պատմությունը շռնդալից տեղապտույտ է անում ժամանակակից Հայաստանում, որովհետև ամենաակտիվ, եռանդուն ու աշխույժ սերունդը վախենում կամ հրաժարվում է ձայն հանել ընդդեմ պիղծ ռեժիմի։