Նա աչքերը բացեց։ Լուսանում էր։ Անկողնում ձգվեց։ Էսօր ի՞նչ գույն ընտրի։

«Տիկտոկ»-ի իր էջում հրապարակված տեսանյութում Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել է․ «Ես ինքս ինձ համար ռազմավարական որոշում եմ կայացրել, որ ես չեմ հանձնվելու, և այդ առումով դա ամենակարևոր բանն է ինձ համար»...

Գիտությունը վաղուց արդեն սահմանել է այն հոգեկան վիճակը, երբ մարդն ինքն իրեն դնում է պատմության մեջ հայտնի ու հզոր որևէ կերպարի տեղը...

Ի՞նչ կլինի լրագրողի հետ, եթե բարձրաձայնի ճշմարտության մասին։ Ճիշտ է, կմնա անգործ։ Ի՞նչ տեղի կունենա զինվորականի հետ, եթե պաշտպանի սահմանն ու չկատարի նահանջ հրամանը։ Ճի՛շտ է, կմնա անգործ։

Օպերայի շենքը երևանցիների համար Մասիսի նման է. ինչպես Մասիսի հայացքի տակ հայն ապրում է իր ամբողջ կյանքը, նենց էլ՝ Օպերայի հայացքի տակ երևանցին ծնվում, ապրում ու մեռնում է՝ էն տարբերությամբ, որ Օպերայի շենքին կարելի է մոտենալ, ձեռք տալ, ներս մտնել։ Ժամանակին շենքի գագաթին, Նոյան տապանի նման, իջել էր Երևանի գլխավոր ջերմաչափը, ու, Նոյան տապանի նման էլ, շատերը չէին հավատում էդ ջերմաչափին, կարծում էին, որ շատ բարձր ու շատ ցածր ջերմաստիճանները ցույց չի տալիս. հանկարծ կարող է աշխատավոր մարդիկ գործի չգնային՝ պատրվակ բռնելով աշխատանքային օրենսգիրքը, որտեղ, իբր, գրված էր, որ շատ բարձր ու ցածր ջերմաստիճանի դեպքում տնից դուրս գալ չի կարելի, չնայած, ոչ ոք էդ բանը չէր կարդացել։

ՔՊ-ական իշխանությունն ինչո՞ւ չի ասում, որ Տավուշից 10 հազար հեկտար հող գտնվում է Ադրբեջանի վերահսկողության տակ:

Ինչքան էլ ցավալի է, Հայաստանի ու Եվրամիության հարաբերությունների մաքսիմումը լինելու է Հայաստանի ԵՄ անդամության թեկնածու դառնալը, որին կհետևի երկարատև հույսերի շրջան, թե Հայաստանը վերջապես երբ կդառնա ԵՄ անդամ։

Ապրիլի 5-ի, իբր տնտեսական օրակարգ ունեցող եռակողմ հանդիպման ժամանակ կհստակեցվի: Պրագմատիկ ամերիկացիք, հենց այնպես, ինչ-որ մեկի սիրուն աչքերի համար կամ հանուն բարեգործոության ու մտացածին արդարության որևէ քայլ չեն անում:

«Քրիստոսն եղել է երբևէ երկրագնդի վրա քայլած ամենամեծ հեղափոխականը»,- մարտի 30-ին Արագածոտնում տեղի ունեցած հանդիպման ժամանակ ասել է ՀՀ վարչապետը:

Հարգելի ընկերներ, այս օրերին հանրության տարբեր շրջանակներում բուռն քննարկում է գնում Տավուշի մարզի 4 գյուղերի ճակատագրի շուրջ։ Հաշվի առնելով այդ հանգամանքը` ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում իմ` մի հատված 2013 թվականին հրատարակված «Վլադիմիր Մովսիսյան. կյանքը և գործը» մենագրությունից: