Վերջին շաբաթների իրադարձությունների առատությունը կարծես «կադրից դուրս» թողեց մի շատ կարևոր տարածաշրջանային միջոցառում, որն անմիջական նշանակություն ունի նաև Հայաստանի ու Արցախի համար։

Եվ՝ այսպես, կատարվեց: Հայ ժողովրդի դարավոր պատմության մեջ արձանագրվեց նույն այդ պատմության ամենամեծ (ամենափոքր) ու ամենազարմանալի (ի՞նչն էր զարմանալի) իրադարձությունը: Կատարվեց իշխանափոխություն:

ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը հոկտեմբերի 10-12-ը ԱՄՆ-ում էր: Աշխատանքային այցով՝ մասնակցելու Համաշխարհային բանկի և Արժույթի միջազգային հիմնադրամի տարեկան լիագումար նիստին:

Նավթի գների կանխատեսվող (մասնավորապես մեր թերթի կողմից) և, ամենայն հավանականությամբ, կայուն անկման պայմաններում ստեպ-ստեպ հաղորդումներ են երևում, որոնք, ակնհայտորեն, «ածխաջրածնային տնտեսություններին» լավատեսություն չեն ներշնչում։

Այս անգամ Հայաստանի պետական բարձրաստիճան պաշտոնատար անձանց կանխատեսումները հավաստի դուրս եկան. հոկտեմբերի 10-ին նախագահ Սերժ Սարգսյանը Մինսկում ԱՊՀ անդամ պետությունների ղեկավարների ավանդական հանդիպման շրջանակներում պայմանագիր ստորագրեց այն մասին, որ մեր երկիրը միանում է... Ոչ, Մաքսային միությանը չէ։

Ամուլսարի հանքավայրը գտնվում է նույնանուն սարի գագաթային մասում, Կաքավասար կոչվող ոսկի-բազմամետաղային հանքավայրի վերին հորիզոններում։ Ամուլսարը բաժանում է Վայոց ձորի մարզը (Վայքի շրջանը) Սյունիքի մարզից (Սիսիանի շրջանից)։

Այլևս այդքան սպասված հոկտեմբերի 10-ը անցյալում է: Այս հանրահավաքի հետ կապված դեռ բազմաթիվ վերլուծություններ կլինեն, վերլուծաբաններից ամեն մեկն, իհարկե, կփորձի յուրովի ներկայացնել, թե իրականում հանրությանը ի՞նչ կարող է տալ այն, կամ կտա՞ արդյոք որևէ բան՝ կանխատեսելով , թե ինչպիսին կլինի հաջորդ հանրահավաքը:

Եվրամիությանը, ներեցեք, Եվրասիական միությանը անդամակցեցինք, տարեկան հանրահավաքն արեցինք: Մի օրում: Գնում ենք վաստակած հանգստի: 2014-ի քաղաքական տարին ավարտվեց: Իշխանության համար՝ ԵՏՄ-ին անդամակցելով:

Հայաստանն անդամակցեց ԵՏՄ-ին, սա այլևս փաստ է, հետագա քննարկումները այս ելակետից պետք է սկսել, բայց մի վերջին անդրադարձ նախօրյակին. ՌԴ ԳԱԱ արևելագիտության ինստիտուտի Կենտրոնական Ասիայի, Կովկասի և ՈՒրալ-Պովոլժիեի շրջանների ուսումնասիրության կենտրոնի փորձագետ Անդրեյ Արեշևը eurasiancenter.ru կայքում ցավ ի սիրտ գրում է, որ Հայաստանը ենթարկվում է Արևմուտքի ճնշմանը՝ առավելագույնս օգտագործվում է Հայաստանի աշխարհագրական դիրքը՝ ընդհանուր սահմանի բացակայությունը ԵՏՄ-ի հետ, ներգրավվածությունը ԼՂ հակամարտության մեջ, տնտեսության բարդ վիճակը:

Արևմտյան աշխարհը տարօրինակ ցնցումների մեջ է, բայց զարմանալիորեն այդ «ցնցախտը» պտտվում է հենց Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի անվան և անձի շուրջը։ Ոմանց հիվանդությունը, այսպես ասած, «բարորակ» է։