Ղազախստանում առաջին անգամ նախագահական ընտրությունները առանց քաղաքական տոհմապետ Նուրսուլթան Նազարբաևի են անցնելու: Դա ավելի շատ ցնցումներ է հարուցում, քան հաճո էր պետական իշխանությանը՝ գրում է Մարկուս Ակերետը Neue Zürcher Zeitung-ում:

Երեկ ֆեյսբուքյան հրաժարականների օր էր՝ նախ ԲԴԽ խորհրդի նախագահի պարտականությունները կատարող Գևորգ Դանիելյանը ֆեյսբուքով խնդրեց իր լիազորությունները դադարած համարել հունիսի 10-ից և տեղակացրեց, որ զբաղվելու է գիտակրթական գործունեությամբ՝ «Գոնե այս ոլորտում վստահության խնդիր չունեմ»:

Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը փոփոխել է «Հայր մեր»-ի իտալերեն թարգմանությունը: Նոր խմբագրությունը ոչ բոլորն են ընդունում: Աստվածաբաններն ու հոգևորականները 16 տարի աշխատել են նոր տարբերակի վրա, որ Վատիկանը հաստատել է մայիսի 22-ին:

Երեկ կառավարությունը շուտ և արագ նիստ արեց, որ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հասցնի Սանկտ Պետերբուրգ մեկնել: Նիստի սկզբում, նա, այնուամենայնիվ, հարկ համարեց անդրադառնալ բռնության դեպքերին: Առանց անուններ տալու:

Հաճախ չէ Վլադիմիր Պուտինը պատրաստ լինում սամիթում գլխավոր դերն ինչ-որ մեկի հետ կիսել, հատկապես իր հրավիրած սամիթում: Բայց Չինաստանի նախագահ Սի Ձինպինը սովորական հյուր չէ՝ գրում է Financial Times-ը:

Պետք է խոստովանեմ, որ մայիսի 27-ի մի շարք հաղորդագրություններ կարդալիս շատ զարմացա։ Բայց նախ՝ այդ հաղորդագրությունների բովանդակության մասին։ Երևանում մայիսի 27-ին Հայաստանի արտգործնախարար Զոհրաբ Մնացականյանը և Մինսկի խմբի (ՄԽ) համանախագահները քննարկել են ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման բանակցություններում Արցախի Հանրապետության լիարժեք ներգրավման հարցը։

Որոշակի դադարից հետո կրկին արդիական է դարձել Ռուսաստանի հետ ՀՀ գործող իշխանությունների հարաբերության հարցը։ Քննարկվող թեման հետևյալն է՝ արդյոք ՌԴ իշխանությունները հարմարվե՞լ են հայաստանյան հեղափոխական ղեկավարության գոյությանը և որքա՞ն են վստահում վերջիններիս ու անձամբ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին։ ՈՒշագրավ է, որ այս քննարկումները արծարծվում են վարչապետ Փաշինյանի հավաստիացումների ֆոնին, թե հիանալի հարաբերություններ են տիրում ոչ միայն ՀՀ և ՌԴ, այլև անձամբ իր և Վլադիմիր Պուտինի միջև։

Օրվա հարցը՝ այսօր ո՞վ է ծեծվելու և ո՞վ է ծեծելու: Հարցը հռետորական չէ, իրավական չէ, քաղաքական է, որ չի ստանում քաղաքական գնահատական: Ոչ էլ իրավական: Այսինքն՝ շարունակվելու է գործընթացը, որ սպառնում է մրցակցել դատավարություններին, որ սկսվում ու չեն ավարտվում:

Երեկ անմիջապես զգացվեց, որ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը վերադարձել է արձակուրդից: ԱԺ-ում 2018-ի բյուջեի կատարողականի քննարկման ժամանակ նրա ելույթը և բակում լրագրողներին հարցերի պատասխանները ստեղծում են նոր իրավիճակ, որտեղ, թվում է՝ ամեն ինչ հասկանալի է, բայց մնում է տտիպ դառնություն, որ այդպես չպիտի լինի: Խոսքը, իհարկե, Արցախին վերաբերող հատվածի մասին է:

120000 ցուցարարներ դուրս էին եկել Վացլավի հրապարակ՝ Պրահայի կենտրոնում, ու պահանջում էին վարչապետ Անդրեյ Բաբիշի հրաժարականը: Նրան մեղադրում են ԵՄ լրավճարների անօրինական օգտագործման մեջ: Եթե պաշտոնապես հաստատվի, որ հանրահավաքին իրոք 120000 մարդ է մասնակցել, դա կլինի 1989-ին իրավապաշպան Վացլավ Հավելին իշխանության բերած թավշե հեղափոխությունից հետո ամենամեծ բողոքի ակցիան: