Ռիգայից առաջ Ռուսաստանն անհանգիստ շարժումներ է անում

Էլեկտրաէներգիայի թանկացումը կդառնա՞ պայքարի լակմուս, որ կրկին քով քովի կբերի «հովվին» կորցրած ընդդիմադիր «հոտը»: Թե՞ կուզենան լավ, կստացվի` ինչպես միշտ:
Խնդիրն իսկապես նուրբ է, քանզի էլեկտրաէներգիայի թանկացումը դիպչելու է բոլորի գրպանին, հետևաբար` սրտին, հետևաբար` ենթագիտակցությանը: Արդյո՞ք հեղափոխության «կորիֆեյները», որոնք այս պահին թե՛ դրսի, թե՛ ներսի «ծագում» ունեն, կկարողանան, ի վերջո, ազդել հայոց ընդհանրական ենթագիտակցության վրա, տանել հային Մայդան, այնտեղից էլ` քաոսի վրայով դեպ ցանկալի իշխանափոխություն, որի մատրիցան ոչ այնքան էլեկտրականության թանկացումը, որքան սահմանադրական բարեփոխումները կլինեն: Քանզի սահմանադրականը, անշուշտ, ահավոր է «ցավեցնում» ներքին խաղացողներին, որոնք այս մարտը մի քանի ռաունդ տանուլ են տվել ու հիմա կփորձեն ռևանշի հասնել: Սակայն իրական խաղացողները, առաջին հերթին Ռուսաստանը, որի անունից հանդես են գալիս ռևանշիստները և ասում` Ռուսաստանն «ահավոր» դեմ է սահմանադրական փոփոխություններին, ավելին` «գաղտնաբար» շշնջում են լրագրողներիս ականջին, թե էլեկտրաէներգիայի թանկացումը հենց այս փուլում, հենց այդ ձևով ամենևին պատահական չէ, քանզի Ռուսաստանը փորձում է այդպիսով «սանձել» Ռիգա բանակցությունների մեկնող, Արևմուտքի հետ ջերմեռանդ «նստող-վեր կացող» հայոց մելիք-ադամյանականներին:
Բանականության «որոմ» ռևանշիստների ասածներում կա, սակայն խնդիրն այս պարագայում առնչվում է ոչ այնքան Արևմուտքի հետ հայաստանյան խաղերին, որքան ղարաբաղյան խնդրի վրա արևմտյան «ձեռնադրմանը». Արևմուտքն ամեն կերպ փորձում է ցույց տալ, ապացուցել Ռուսաստանին, որ վերջինս միակ խաղացողը չէ ղարաբաղյան խնդրում, որքան էլ իր արագ արձագանքման զորքերը բերի բարձր պատրաստվածության: Եվ այդ առումով, այո, Ռուսաստանը, կարող է Հայաստանում ոչ միայն քաոսի, այլև ներքին լարվածության «համակիրը» լինել ու «համակիրներ» փնտրել:
Եվ այնուհանդերձ, էս գլխից կանխենք տեղական «ծագումնաբաններին», բոլոր կարգի համակիրներին ու ասենք:
Ո՛չ, չի լինի մեզանում հեղափոխություն:
Մեկ «բայց»-ով, որն էլ աշխարհաքաղաքական ֆորս-մաժորն է: Սա «խցկվելու» ինչ-ինչ լուսանցք կարող է ստեղծել «հեղափոխականների» և այս ֆորս-մաժորը սեփական նպատակներին ծառայեցնելու համար: Սակայն, գոնե այս պահին, նման ֆորս-մաժորի հեռանկար չկա. Իրանը պատրաստվում է Արևմուտքի հետ «մեծ համաձայնագրի», որքան էլ նրան դուր չգան Եմենում Սաուդյան Արաբիայի քայլերը: Թուրքիան հունիսի յոթի խորհրդարանական ընտրություններին է պատրաստվում, դրանից հետո էլ կառավարության ձևավորման հոգսը կծանրանա նրա սրտին, Ադրբեջանը պատրաստվում է Եվրոպական օլիմպիական խաղերին:
ՈՒ այս ամենի ամբողջությունը հնարավորություն կտա հայոց իշխողներին սահմանադրական բարեփոխումներն անցկացնելու Մելիք-Ադամյան փողոցով, էլեկտրաէներգիայի թանկացումը` բոլորի գրպաններով:
Չի լինի հեղափոխություն նաև մեկ այլ պարզ պատճառով. Ռուսաստանը ևս փորձում է որոշակի «սանդղակ» գտնել Արևմուտք-ԱՄՆ-ի հետ: Եվ վերջին` Քերի-Պուտին հանդիպումը, տիկին Նուլանդի երեկվա այցը Մոսկվա, ինչ-ինչ պայմավորվածությունների մասին լուրերը դրա վառ ապացույցն են: Քանզի չի կարող Ռուսաստանը հավերժ բզին ձեռքով խփել. «անդամահատման» հարց մեջտեղ կգա:
Հետևաբար, մեր «հեղափոխական-ընդդիմադիրները»` Ռուսաստանին կամ Ամերիկային ձեռքները պարզած, կպտտվեն Երևանի փողոցներով, մի քիչ ռեպ կպարեն ու կգնան տուն… թեյ խմելու:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ