Խաղը կրկին հետաքրքիր է դառնում

Ներքաղաքական դաշտում, բացի ժիրայրսէֆիլյանենց հակահայրենիքային` ապրիլքսանչորսյան հարամումից, այլ բան կարծես աչքի չի զարնում: Շարժը ներքաղաքական բիոսֆերայում ամբողջ թափով կսկսվի ապրիլի 24-ից հետո` սահմանադրական բարեփոխումների «գետնին վրա»:
Իսկ մինչ այդ, ինչպես միշտ, «այսքան ուրախ կյանքը մեր» հետաքրքիր է դարձնում նույն ինքը` Սերժ Սարգսյանը: Երկու, նույնիսկ կարելի է ասել` երեք ուղղությամբ:
ա) Որպեսզի ապրիլի 24-ից հետո ընդդեմ սահմանադրական փոփոխությունների քաղուժերը շատ չոգևորվեն, Ս. Սարգսյանն իր նման հետ-առաջ է անում նույն սահմանադրության հարցում: Կարելի է, իհարկե, պնդել` նրա մտքինը խորհրդարանական կառավարման նախագիծն է, բայց քանի որ նա նաև հայտնի է իր անսպասելի լուծումներով, մեկ էլ տեսար կախված արտքաղաքական կոնյունկտուրայից, վերցրեց ու կիսանախագահականը «ցանկալի» համարեց, ուստի պետք է ասել` երբեք: Բոլոր դեպքերում, Սերժ Սարգսյանի անկանխատեսելի մարտավարությունը թույլ չի տալիս «կոնկուրենտ ֆիրմաներին» մինչև վերջ հաշվել: Էլ չասենք, որ հնարավոր է` Սերժ Սարգսյանի ուղեղում մի երրորդ, բոլորին «անհասանելի» տարբերակ էլ լինի (անքննելի են յուր գործերը), որից որևէ մեկը տեղյակ չէ:
բ) Սերժ Սարգսյանն իրականացնում է կառավարության «տյունինգ»` կադրային տեղաշարժեր, որը տևական ժամանակ իր վրա կգամի քաղաքական ուժերի և հանրության ուշադրությունը` շեղելով բուն խնդրից, որը, մի դեպքում, փլուզվող տնտեսությունն է, մյուս դեպքում` սահմանադրականի խոր «ջախջախման» էներգետիկան դեպ կադրային նշանակումներ տեղափոխելը:
գ) Սերժ Սարգսյանը կարծես թե սկսում է տարածաշրջանային նոր պարտիա. եթե իսկապես ամբիցիոզ այն ծրագրերը, որոնք դրված են Չինաստանի հետ կնքված պայմանագրերի ներքո, կյանքի իրավունք ստանան` թե վարկային, թե զենք-զինամթերքի գնման ոլորտներում, ինչն էլ իր հերթին ուղղակի «նոու-հաու» կարող է դառնալ… եթե «մայր-Ռուսաստանը» չխոչընդոտի այդ իսկապես հետաքրքիր ու հեռանկարային ծրագրերին: ՈՒ թե հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ ժամանակին նույն Ռուսաստանը թույլ չտվեց, որ Իրանից Հայաստան գազատարի խողովակաշարն ունենա համապատասխանաբար մեծ շառավիղ, ապա վերապահումների համար մեծ տեղ պետք է թողնել:
Մյուս կողմից էլ, եթե հաշվի առնենք, որ Չինաստանը БРИКС-ի, ապա և Շանհայական կազմակերպության առանցքն է, ուր Ռուսաստանն անչափ մեծ հետաքրքրություններ ու շահեր ունի, ապա չափավոր լավատեսության տեղ հայոց իշխանությունները կարող են փայփայել` տարածաշրջանի, Մերձավոր Արևելքի վերջին վերաձևումների ֆոնին:
Քանզի աշխարհն այսօր «կիսադռների» առջև է ոչ միայն ՈՒկրաինայում արդեն տարուց ավելի տևող հակամարտության պատճառով, ուր կողմերը խիստ «սակավ» են, այլև վերջերս Եմենի շուրջ ընթացող զարգացումների առնչությամբ է աշխարհը «կիսադռների» առջև: «Կողմերն» այս դեպքում անչափ շատ են, այնտեղ «խաչվում» են բոլորի սրերը` ԱՄՆ, Իսրայել, Իրան, Թուրքիա և, իհարկե, Ռուսաստան: Ընդ որում` այդ շահերը «խաչվում» են Իրան-վեցյակ բանակցությունների ֆոնին, որը, մեր կարծիքով, շատ մեծ ճեղքում չի ապահովի (որքան էլ կողմերը լավատեսական ռիտորիկա են բանեցնում), որովհետև նույն Եմենի ֆոնին ԱՄՆ-ը փորձում է զբաղեցնել Իրանի գլուխը, մի քիչ էլ Իրանն իրենով անել, որպեսզի նախ` ժամանակ շահի, ապա Իրանն ամբողջովին վա-բանկ չգնա Եմենում` խաղն ամբողջովին «հպատակեցնելով» իրեն:
Բոլոր դեպքերում, հանդեպ Իրանի արևմտյան սառույցի հալոցքը մեր և տարածաշրջանի և, իհարկե, Սերժ Ազատիչի համար անչափ դրական է` Թուրքիայում տեղի ունեցող «անհասկանալի» պատանդառությունների, իշխող կուսակցության գրասենյակների գրավման ֆոնին:
Ապրիլի 24-ից առաջ:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ