44-օրյա պատերազմում երկու ոտքը կորցրած ԱՐԱՄ ԱՐԶՈՒՄԱՆՅԱՆԻՆ զրկել են 1-ին կարգից՝ գցելով երկրորդ:

Ի՞նչ կուզենայի... Ես կուզենայի, Որ մարդիկ իրար լավ հասկանային, Որ ամեն ծնունդ Համաշխարհային փառատոն դառնար, Եվ ամեն մի մահ` Կորուստ հռչակվեր համաշխարհային: ՀԱՄՈ ՍԱՀՅԱՆ

Ինչպես գիտեք ԲԴԽ նախագահ Կարեն Անդրեասյանի հրահանգով իմ դեմ հարուցվել է քրեական գործ՝ իբր ես վիրավերել եմ Շիրակի մարզի առաջին ատյանի դատարանի դատավոր Լիլիթ Խաչատրյանին, որին անվանել եմ «անգրագետ», «ստախոս», «գրագող», «ոչ կոմպետենտ», «փնթի»...

44-օրյա պատերազմից հետո տարածքները, ընդհուպ՝ միջպետական ռազմավարական ճանապարհները զիջելն արդարացվում էր իբր 2010 թ. ընդունված «Վարչատարածքային բաժանման մասին» օրենքով:

Ժողովրդին կոչ անել դուրս գալ ու երկրում քաղաքական փոփոխություններ իրականացնել՝ նույնն է ինչ ժողովրդին կոչ անել ջոկատներ կազմել ու գնալ պատերազմ հաղթել։

Շուրջ երեք տարի է, որ չկա որևէ պետական մակարդակի տոն, որը չի վերածվել պետական մակարդակով իմաստազրկված նսեմացման զգացումի: Արդեն երեք տարի է, որ իշխանությունը, պետականության իմաստազրկման քաղաքական մշակույթը արմատավորելով իր շարքերում և իր ընտրազանգվածի մեջ, չշարունակի սնանկացնել:

Ժնևում օրերս կայացած Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության (ԱՀԿ) տարեկան վեհաժողովում նոր մահացու համավարակի առաջացման սպառնալիքի մասին ԱՀԿ գլխավոր տնօրեն Թեդրոս Ադհանոմ Գեբրեյեսուսի հայտարարությունը չէր կարող չհիշեցնել անցյալ նոյեմբերին Կուրչատովի ինստիտուտի ղեկավարի նախազգուշացումը:

Համաշխարհային ճիվաղները՝ գլոբալիստները, ջհուդամասոնները, կորոնավիրուսի տարբեր շտամներով մարդկանց զանգվածային սպանության, ինչպես նաև պարտադրվող պատվաստումների հետ կապված իրենց ծրագրերը մասամբ կատարելուց հետո, նախապատրաստվում են կենսալաբորատորիաներից առավել մահացու համավարակի հարուցիչներ բաց թողնելուն, ինչպես նաև նախորդից ավելի խստորեն պատվաստումների պարտադրման:

Հայաստանում մեծ չափաբաժին թմրամիջոցի հայտնաբերման վերաբերյալ շրջանառվող լուրերի կապակցությամբ

Նկարիչ Հակոբ Հակոբյանի ծննդյան օրն է: Մի անգամ Ժամանակակից արվեստի թանգարանում նկարիչ Հակոբ Հակոբյանին հանդիպեցի: Ցուցասրահի պատին նրա նոր կտավն էր, իսկ նկարիչը աստիճանը դրել, բարձրացել ու տեղում աշխատում էր: Կտավը պատկերում էր մի հսկա ամբոխ` կազմված միայն մարդկային հագուստներից: Հակոբյանն ասաց, որ մի քանի թերի, անավարտ դրվագներ կան, եկել է տեղում դրանք շտկելու և լրացնելու: Հետո բացատրեց, որ իր աշխատանքը կոչվում է «Նեյտրոնային զենքին` ոչ»: