Նիկոլ Փաշինյանն առանձնահատուկ վերաբերմունք ունի Հանրային ռադիոընկերության նկատմամբ։ «Հեղափոխության» օրերին նա իր ընկերների հետ անարգել մտավ ռադիոյի շենք, խուլիգանաբար կոտրեց դուռը և եթեր էր պահանջում ռադիոյից այն դեպքում, երբ իր «թավշյա» գործընթացը լուսաբանում էին բոլոր լրատվամիջոցները, այդ թվում՝ նախկին իշխանություններին սպասարկող լրատվամիջոցները...

Ադրբեջանի նախագահ Ալիևն անընդհատ հոխորտում և ՀՀ-ի թրքամետ իշխանություններին «հիշեցնում» է, այսպես կոչված, «Արևմտյան Ադրբեջանի» մասին և պահանջում խորհրդային տարիներին հենց իրենց կողմից կազմակերպած տեղահանվածների վերադարձ և նրանց անվտանգ բնակության ապահովում...

Վերջապես նայեցի օլիմպիադայի բացումը։ Հետաքրքիր էր, հատկապես՝ Սենով լողացող միգծանի աշխարհագրությունը։ Ես չգիտեի, որ աշխարհում էդքան պետություն կա։ Նենց տպավորություն էր, կարծես ինչ-որ մարդիկ իրանց խոհանոցն անկախ պետություն են հայտարարել, գոգնոցից դրոշակ են կարել ու եկել Փարիզ՝ մարզական օմլեթաշինության մրցումներին մասնակցելու։ Դե, Փարիզ գնալու համար ի՜նչ չես անի։ Ես էլ իմ լվացքի մեքենան անկախ պետություն կհռչակեի ու հեծած կգնայի Փարիզ, եթե շուտ գլխի ընկնեի։ Քթի ծակ ա պետք ունենալ։

Լիդերի և, ընդհանրապես, պետության ղեկավարի գլխավոր առանձնահատկություններից մեկը պատասխանատվությունն է, որը ցանկացած ղեկավարի համար պետք է լինի առանձնակի կարևոր, քանի որ ցանկացած բարդ որոշում, առավել ևս պետության համար գերկարևոր նշանակության, ընդունվում է հենց նրա կողմից։ Մյուս կարևոր բաղադրիչը, ինչի մասին քանիցս բարձրաձայնել եմ, լիդերի կանխատեսելիության չափաբաժինն է, որը, ինչպես և վերը նշված հանգամանքը, չափազանց առանցքային է։

Ո՜վ գիտե` քանի հազարամյակ է ապրել կամ քանի տարեկան է այս գեղատես, բնական թավշյա գորգը, որի անունը մամուռ է` մամռագորգ, թելամամուռ, գորտնախալի, ջրիմուռ, քարաքոս։

Հանրային հեռարձակողի խորհուրդը իր էջում հրապարակեց «անպարկեշտ առաջարկների» փաթեթը, որի մասին խոսում եմ այս օրերին, և որը մերժելուց հետո սկսվեցին խնդիրները: Ես էլ եմ այն հրապարում: Տեքսը ստորև:

Օրերս մի մտահոգիչ փաստի հետ առնչվեցի ու, գոնե ինձ համար բացահայտեցի, թե ի՛նչ տարբեր տեխնոլոգիարներով են աշխատում թրքանպաստ քարոզիչները:

Էնդի ՈՒորհոլը (1928-1987) 20-րդ դարի յուրահատուկ և խոշոր նկարիչներից էր: Հոմոսեքսուալիստ էր, բայց երբեք coming-out չարեց՝ ողջ կյանքն ապրեց իր ամուսինների/կանանց հետ բացեիբաց:

Մինչ Ադրբեջանի պաշտոնական ներկայացուցիչները միջազգային հանրությանը համոզում են, որ խաղաղության խոչընդոտը իբր ՀՀ սահմանադրությունն է, ՀՀ քաղաքական ղեկավարությունը ոչ մի բառ ու արձագանք չի հնչեցնում, երբ Ադրբեջանում պետական մակարդակով՝ նախագահից սկսած հեռուստաընկերություններով վերջացրած, ՀՀ տարածքը կոչում են «Արևմտյան Ադրբեջան»։

Եթե Հայաստանում կան իրական արևմտյան քաղաքակրթության համակրողներ, ապա նրանք խորապես պետք է մտահոգվեին փաշինյանական&Co-ի «արևմտամետությունից», որովհետև այն, ինչ անում և քարոզում են սրանք, ամենաշատը մեզ հասցնելու է ռուսական ծայրագավառի...