«ՈՒրեմն ես՝ Փարսադանի տղա Մուրադս, գամ հասնեմ էստեղ՝ ինձ ասեն նե՞տ»

Առավոտ կանուխ պատմեմ, թե ինչու է Պրահայում հայ համայնքի հետ և դրանից հետո էն չ«ազատության»-ը հարցուպատասխան տվել:

Մեր МИД-ում աշխատող լավ ախպերները պատմեցին, թե ինչ ձևով են հասել Պրահա:

Նախ էդ այցի պլանավորումը եղել է խնդրվելով, մի 10 անգամ, որ գանք էլի, ի՞նչ կլինի գանք, լավ կլինի, որ գանք, վերջը համոզել են:

Երբ սա օդանավի մեջ իմանում է, որ Թուրքիան թույլ չի տվել իր օդանավը թռչի Թուրքիայի տարածքի վրայով, գժվում է, ու բարձրաձայն ասում .

-Ես էսքան ոռ տամ դրանց համար, դրանք չթողնե՞ն…

Մոտավորապես. «ՈՒրեմն ես՝ Փարսադանի տղա Մուրադս, գամ հասնեմ էստեղ՝ ինձ ասեն նե՞տ»:

Ինչևէ, հետի ջինսերով թռնողը հազիվ հանգստացնում է: Երբ հասնում են Պրահա, Չեխիայի իշխանությունները բացահայտ ցույց են տալիս, որ դու ոչ մի բան ես մեզ համար և օդանավակայան են ուղարկում դիմավորելու ՀՀ-ում Չեխիայի դեսպանին:

Սա արարողարգային ապտակ է:

Չկա նման բան, որ պաշտոնական այցով ժամանած այլ երկրի ղեկավարին դիմավորի դեսպան, մինիմում ԱԳ փոխնախար, սա դրանից էլ է գժվում:

Պրահայում կարճ ու անիմաստ հանդիպումներ է ունենում և, ըստ մեր ԱԳՆ-ի լավ ախպերների, «հաքնում շշին», ու որոշում կայացնում, որ էս ամեն ինչի մեջից օգուտով պտի դուրս գալ:

И понесло!

Իրեն հատուկ և սազական ոճի մեջ սկսում է Պրահա այցի պոռնոյի առաջին սերիան հայ համայնքի հետ…

Է՛լ անպատիվ, անարգ խոսքեր, էլ` հին ու նո՜ր, էլ` հերն ու մե՜ր, էլ` գող Փիսո՜, էլ` քաչալ Շո՜ւն…

Դե՜, երկրորդ սերիան էլ, չ«ազատության», եթերում էշ-էշ խոսելն էր («Նեմեսիս» հուշարձանը տեղադրելը սխալ որոշում էր և այլն, և այլն):

Հա՛, ի դեպ, Ստալինը նման դեպքերում կասեր՝ տովարիշչ Աբակումով, ա չտո՞ վի դումաետե, պո մնե, չտո-տո ս էտիմ չելովեկոմ նե վպորյադկե, օն պսիխիչեսկի նեուռովնավեշեննի, օբրատիտե նա նեգո վնիմանիե...

ՈՒ՜ պը՛րծ:

Արթուր ԹՈՎՄԱՍՅԱՆ

Մեկնաբանություններ