Եթե մեծն Րաֆֆին, Թումանյանը, Փափազյանը և ներսից փչացած սեփական ժողովրդին ճանաչող մի բուռ մեծերն իրենց տաղանդով ու հանճարով չկարողացան մարդ դարձնել ավելի քան մեկ դար առաջ Վրթանես Փափազյանի ակնարկած նախրին, ընդհակառակը ռուսի շնորհիվ պետականություն ստացած այս ժողովրդի գլուխը տասնամյակներ հետո սկսեցին մտցնել, որ «մենք քիչ ենք, սակայն մեզ հայ են ասում» ու քաղաքակիրթ մարդկությունը մեզնից է սերվել, ապա անհնար է, որ մենք` մի բուռ նվաստներս, կարողանանք փոխել մեր դիմաց չինական պարսպի պես ցցված համազգային տգիտության ու չմարդության պատը։

«ՀԱՅ ազգը, որին թեև աշխարհի հզորները զլանում են այս երկրագնդի վրա հատկացնել ինքնուրույն և խաղաղ ապրելու մի տեղ և անգամ զրկում են նրան ապրելու իրավունքից, նրանք այդ ուժեղները, նույնիսկ չեն տեսնում հազարավոր հիասքանչ ճարտարապետական կոթողներով լեցուն հայերի բնիկ երկիրը, որտեղ հայերն ապրել են կապված անքակտելի և անժխտելի կապերով քաղաքակիրթ մարդկության և առավելապես Եվրոպայի ժողովուրդների հետ:

Սերժ Սարգսյան - Նիկոլյա Սարկոզի բանակցություններ, 2010 թ․ մարտի 10, Ելիսեյան պալատ։

1990-ին, երբ «Գարունի» գլխավոր խմբագիր Մերուժան Տեր­-Գուլանյանն ընտրվեց խորհրդարանի լրատվության... և այլ հարցերով մշտական հանձնաժողովի նախագահ, իրավունք չուներ համատեղելու երկու պաշտոնները, և ամսագրի նոր գլխավոր խմբագիր պիտի ընտրեինք։ Թեկնածուներն էին՝ գլխ. խմբագրի տեղակալ Լևոն Անանյանը և պատ. քարտուղար Հակոբ Մովսեսը։ Խմբագրությունը երկու բանակների էր բաժանված (շատ ուշ հասկացա, որ նոր-նոր բարձր պաշտոններ ստացած երկու նախկին գարունականների՝ Վազգեն Սարգսյանի ու Վանո Սիրադեղյանի ազդեցության գոտիներն էին)։

19․09․2019թ․ Փաշինյանի կառավարությունը որոշեց դեսպանատուն բացել Իսրայելում։ Հպարտացան, որ Հայաստանը իրենց օրոք դեսպանատուն է բացում որևէ տեղ։ Մեկ տարի անց տեղի ունեցավ 44-օրյա պատերազմը, որի ժամանակ Իսրայելի ռազմական, մասնագիտական աջակցությունը Ադրբեջանին անգնահատելի է։ Իսկ պատերազմից հետո Իսրայելի ռազմական օդանավերը մշտապես զենք են տղափոխում Ադրբեջան, օկուպացված Արցախում էլ ռազմաբազա են դրել։

2020 թվականի նոյեմբերի 9-ին թուղթ ստորագրեց, ասաց՝ 25-30 000 զորք եմ փրկում: Հետո առանց կրակոց հանձնեց Քարվաճառը, Քաշաթաղը և մյուս շրջանները: Ասաց, եթե չտանք՝ պատերազմ կսկսվի:

Նա ծնվել էր արտիստ դառնալու համար։ Իր ամենասիրելի հայ մեծերն էին Ֆրունզիկ Մկրտչյանը և Լեոնիդ Ենգիբարյանը։ Եվ ասես այս երկու մեծությունների արվեստներին բնորոշ գծերը հանդիպել էին հենց այս հերոս զինվորի մեջ։ Դրամատիկական թատրո՞նն էր լինելու նրա բեմը, թե՞ Մնջախաղի թատրո՞նը, թե՞ կրկեսը` իր յուրօրինակ ժանրով։ Թերևս բոլորը միասին, և դա լինելու էր ԷԼՎԻՍ ԻՍՐԱՅԵԼՅԱՆԻ արվեստը։

Մեծ երգահանի ժառանգության մեջ իր հերոսական բովանդակությամբ ու էպիկական շնչով առանձնանում է «Սիփանա քաջեր» երգը։ Երգի ստեղծման պատմության մասին Կոմիտասի ճեմարանական ընկեր, ապա նաև գործընկեր, մեծ հայագետ Մանուկ Աբեղյանը հիշում է․

Յուրի Անդրոպով-Վիկտոր Լուի-Ջորջ Սորոս: Կեսագրություններն եմ քրքրում։

Լավ, ուզում եմ հասկանալ, թե նախկին Սովետի հանրապետություններում էդ հակառուսականությունը որի՞ն է օգուտ տվել, որ մեկը մյուսի հետևից գնում են նույն ճամփով։ Կամ ռուսները դրանցից ու՞մ են վատություն արել։