Իրականություն և թմբկահարվող հռետորություն

«Թշնամի» ԱՄՆ-ը «թշնամի» ՌԴ -ից գնում է իրեն անհրաժեշտ ողջ հարստացված ուրանը, տիտանը և հրթիռային շարժիչների 80 տոկոսը:

Թշնամական Ֆրանսիայի և ՌԴ-ի միջև, ըստ ՀԲ-ի կիսամյակային հաշվետվության, 2024 թ. առաջին կիսամյակում առևտրի ծավալը կազմել է 6 միլիարդ 275 միլիոն եվրո:

Ավելի հետաքրքիր են «Էքսպո»-ի (ԵՄ կազմակերպություն, որը հետևում է խողովակաշարային նավթային առաքումներին) հրապարակած տվյալները:

2024 թ. հունիսին, «Դրուժբա» խողովակաշարի հարավային հոսքով՝ ՌԴ-ից եվրոպա է հոսել ռուսական 540 հազար տոննա նավթ:

Իսկ արդեն հուլիս ամսին այդ ծավալները մեծացել, դարձել են 1 միլիոն 510 հազար տոննա:

Հունգարիա` 430 հազար տոննա,

Սլովենիա` 340 հազար տոննա,

Չեխիա` 320 հազար տոննա,

Ավստրիա` 422 հազար տոննա:

Նույն «Դրուժբա» նավթամուղի հյուսիսային հոսքով

Գերմանիան հուլիս ամսին ստացել է 495 հազար տոննա,

Լեհաստանը` 460 հազար տոննա,

Լատվիան, որն ունի մեկ նավթավերամշակման կոմբինատ՝ 210 հազար տոննա:

Բնական հարց է առաջանում ՝ իսկ սանկցիանե՞րը:

Սանկցիա կիրառողները մեզ նման պրոպագանդայի զոհ անուղեղներ չեն:

Սանկցիաները դրված չեն ռուսական նավթի վրա ընդհանրապես, այլ առաքող, մատակարարող կազմակերպությունների վրա՝ «Լուկ օյլ» կամ «Գազպրոմ» և այլն:

«Լուկ օյլը» չլինի մատակարարողը, թող լինի ասենք` «Լունա օյլը»:

Սա է իրական դեմքը:

ՈՒ որքա՜ն ճիշտ էր անմահ Շվեյկը, երբ մեզ նմաններին,

իրական քաղաքականությունը հասկանալու համար, խորհուրդ էր տալիս գոնե մի շաբաթով ընկնել գժանոց:

Սա նրանց համար, ովքեր շունչները պահած սպասում են Պուտի՞նն է հաղթելու, թե՞ ՈՒկրաինան:

Իսկ այնտեղ, ուկրաինական ստեպներում, բոլորովին այլ

հարցեր են կարգավորում հակադրության պայքարի ու միասնության դիալեկտիկական օրենքով միմյանց կապված ԱՄՆ -ն ու Ռուսաաստանը:

Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ