Երգ ու պարով ենք ճանապարհելու ձեզ դեպի կառափնարան

Վկայակոչված չարագուշակ տողերը, իսկ իրականում` մահացու մեղադրանք-ինքնախոստովանությունը, փնթի-ամենակերը (ասվածի հենց ամենաուղիղ իմաստով) գրել է դեռևս 2008-ին, իմա` hենց այն ժամանակ, երբ «алкаш» սադրիչը ծլկել և արդարադատությունից թաքնվել էր ոմն «հեղափոխական տատիկի» մահճակալի տակ:

Թերևս, հենց գետնատարած`բերանքսիվայր ընկած էլ խզմզել է իր թուրք ու անգլոսաքս տերերի թելադրանքը:
Հորդորում եմ` ուշադիր ընթերցել այդ տողերը և զուգահեռներ անցկացնել մեզ պատուհասած ներկա կորուստների (թե՛ տարածքային, թե՛ մարդկային) հետ, որպեսզի ճիշտ եզրակացնենք, թե ո՛ր ժամանակներից էր այս տխմար ոչնչությունը երազում քանդել Հայաստանը, ջնջել, վերացնել մեր պատմությունը` հարուստ մշակույթով հանդերձ, ու երկիրը բարձրացնել թուրք-ադրբեջանական տանդեմի զոհասեղան:
Ի լուր և ի գիտություն թուրքի ձեռքով թլփատված ստամբուլյան այս ընկեցիկի ու նրա` ոչնչից չհագեցող կատաղած էգի,

և ի հեճուկս սրանց սեփականատերերի,

բարձրաձայնեմ`

հեռու չէ այն ժամանակը, երբ, ի դժբախտություն ձեզ, Հայկական պետությունը կեռապատկի իր տարածքները:

Իսկ «կադաստրի» կնիքը կդրվի հենց հզոր Ռուսիայի մայրաքաղաքում` Մոսկվայում:
Այնպես որ, տեր ու տիկին շնացողներ, իմա`բիբլիական պոռնիկներ, ձեզ շրջապատած կաղկանձող ոհմակի հետ, դեռևս վայելե՛ք ծախված հայրենիքի ու թուրքի «յաթաղան»-բայրաքթարներին զոհաբերած 7-8 հազար ջահել կյանքերի դիմաց` աշխարհը խառնող-քանդողների հարուստ «սեղանից» ձեր առջև նետված կռճոն-փշրանքներն ու՞…

…ու՛ հեծանիվ քշեք` բացահայտելով ձեր «урод» արտաքինների տակ թաքնված հրեշավոր էությունը:

Շարունակե՛ք հեշտանքի ոռնոցներով ուղեկցվող ձեր դիվային օրգիաները մինչև «կկանչի կկուն» ու վրա կհասնի քարերը հավաքելու ժամանակը:

Ասել է` ձեզ համար ահեղ դատաստանի, այն է` ողջ ծախած-լափածների համար պատասխան տալու օրը:

Իսկ մենք` Արցախում, Նախիջևանում, ձեր չսիրած Արարատի փեշերին, Կարսում ու մեր հայրենիքի մյուս հատվածների հարազատ տուն վերադարձի առիթով հաղթական կենացներ ենք հնչեցնելու, զուգահեռ էլ ուշադիր հետևելու ենք ձեր դատական պրոցեսին, որ վերջում` մեղադրական եզրակացության ընթերցումից հետո, ազգովի կանչենք.

- Արդա՛ր էր, արժանի էին:

ՈՒ երգ ու պարով ճանապարհեենք ձեզ դեպի կառափնարան:

Սպասե՜ք…

Արթուր ՂԱԶԱՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ