1991-ից հետո ունեցել ենք 3 Սահմանադրություն։ ՀՀ ամեն նախագահ իր իշխանավարման տարիներին ընդունել է Սահմանադրություն՝ 1995-ին, 2005-ին, 2015-ին։
Եթե 10 տարին մեկ Սահմանադրություն փոխելու ավանդույթը պահպանվի, ապա 2025-ին մեզ հանրաքվե է սպասվում։ Կամ՝ ավելի շուտ։
Նախորդ 3 սահմանադրությունների ընդունման լեգիտիմության հետ կապված խնդիրներ են եղել, բայց մեկ բան ընդհանուր է եղել բոլորի մոտ։ Ոչ մեկի դեպքում չի ասվել, որ Սահմանադրությունն ընդունվել է Ադրբեջանի պահանջով։
Նիկոլ Փաշինյանն ազդարարում է նոր Սահմանադրության ընդունման անհրաժեշտության մասին, և բոլորը գիտեն, որ դա Ալիևի պահանջով է։ Սա «էս գլխից» ոչ լեգիտիմ է դարձնում փաշինյանական նախաձեռնությունը, թեև ինքը սահմանադրական հանրաքվեի անհրաժեշտությունը փորձում է փաթեթավորել ընտրական լեգիտիմության ապահովման կարգախոսի ներքո։
Փաշինյանին սահմանադրական հանրաքվեի է դրդում ԱՄՆ-ը, որպեսզի բավարարի Ադրբեջանի պահանջն ու կարողանա վերջնականապես գլուխ բերել ՌԴ-ին մեր տարածաշրջանից հեռացնելու ծրագիրը։ Հայաստանն ԱՄՆ-ի հաշվարկներում տաշեղի ֆունկցիա է կատարում։
Փաշինյանը վախենում է սահմանադրական հանրաքվեից, քանզի վախենում է ցանկացած էլեկտորալ գործընթացից։ Երևանի ավագանու վերջին ընտրությունները բացահայտեցին, որ Նիկոլը փոքրամասնության մեջ է։
Նիկոլ Փաշինյանը վախենում է սահմանադրական հանրաքվեից, որովհետև ադրբեջանական պահանջը չի կարող հավաքել անհրաժեշտ «այո»-ները։ Իսկ դա կնշանակի Նիկոլի իշխանության փլուզում։
Եթե ԱՄՆ-ի ու Ադրբեջանի ճնշման ներքո Նիկոլը, այդուհանդերձ, ստիպված գնա հանրաքվեի, ապա այն կվերածվի իր հեռացման գործընթացի։ Դա կլինի Նիկոլին անվստահություն հայտնելու հանրաքվե։ Այնպես որ, թող Նիկոլն անպայման հանրաքվեի գնա։
Անդրանիկ Թևանյան