Պետք է խոստովանել, որ Բագրատ Սրբազան Առաջնորդին հաջողվել է որակյալ ռեզոնանս առաջացնել, ինչը խոստանում է առավելագույնս կենտրոնացնել կուտակված հասարակական էներգիան կենտրոնական հաճախականության վրա։
Հայաստանը զրո դիմադրողականություն ունի։ Ամեն բան, որ կատարվում է մեր երկրում, ի վերջո աղետ է դառնում գլխներիս։ Ու հենց սրա համար է, որ ասում եմ՝ պետություն չկա։ Հիմա Ալավերդու տարածաշրջանից ստացվող կադրերն եմ նայում ու հստակ տեսնում՝ մարդիկ մենակ են մնացել իրենց խնդիրների առաջ...
Ինչպե՞ս կարելի է, կամ ո՞վ երբևէ կպատկերացներ, որ ՀՀ ԱԺ պատերից ներս պետք է հայտնվեն ինչ-որ ՔՊ և սորոսական աղանդավորականներ, ովքեր փորձում են քանդել մեր նվիրական հավատքը, խարխլել եկեղեցու հեղինակությունը:
Ոմանք կասեն՝ Նիկոլի բախտը բերում ա, որ սենց օրով սենց անձրևներա, ոմանք կասեն՝ Նիկոլը որքան մնա, էս աղետները մեզանից անպակաս են լինելու, քպականները, իհարկե, կասեն՝ գնացեք աղետից տուժածներին օգնեք...
2018 թվականից միայն աղետներ է, որ պատուհասել են Հայոց աշխարհը։
Բնական աղետներին հաջորդել են մարդածին աղետները, ու առաջին բանը, որ հիշում ես, Սոդոմ և Գոմոր քաղաքների վրա ուղարկված երկնային պատիժն էր...
Ջրհեղեղի մասին մաման էր պատմում։ Էն հեռավոր տարիներին էր եղել, երբ մեծ շենքեր համարյա չկային Երևանում, փոքր խրճիթներ էին, ու ջուրը տներն էր լցվել։ Շատ զոհեր էին եղել, ավերածություններ...
Քաղաքի կենտրոնում գիշերվանից կենտրոնացած ոստիկանության զորքերի ավտոբուսներով ու բեռնատարներով, հատուկ միջոցներով ու սաղավարտներով, մահակներով ու փշալարերով , բազմագույն բերետներով ու ղեկավարներով շրջադարձ արեք ու դեպի Լոռի...
Ռուսաստանը զանգվածաբար դատարկում է քաղաքացիական բնակչությունից Կուրսկի շրջանը։ Ուկրաինայի զորքի առաջխաղացումը թեպետ կասեցվել է, բայց նրանց հաջողվել է մեծ թվով տարածքներ գրավել։ Ռուսական իշխանության համար Կուրսկի շրջանի հսկայական հատված թշնամուն զիջելը մեծ խնդիր չէ, ասում են՝ ժամանակի հարց է, էլի հետ կվերցնեն։