Երեկ Լիբանանում տեղի ունեցածը չի տեղավորվում ռազմագիտության որևէ կանոնով պատերազմի տրամաբանության մեջ։
Այն դասական ահաբեկչություն է, մեծամասշտաբ ահաբեկչություն։
Ոչ ռազմական գործողություններում, քաղաքացիական, սոցիալական գործառույթներ իրականացնելիս, քաղաքացիական հագուստով մարդկանց գրպանում պայթուցիկ տրաքացնելը, որը նաև ֆիզիկական վտանգ է ստեղծում շրջապատում գտնվող այլ քաղաքացիների համար, ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ՝ ահաբեկչություն։
Ցավոք սրտի, սրանով հիմք է դրվում մի նոր մոտեցման, որը հատում է բոլոր կարմիր գծերը, որով հիմք է դրվում այլևս խաղաղ բնակչության փաստը հաշվի չառնելուն և ամեն հնարավոր, անհնար մեթոդներով իրենց ուզած արդյունքին հասնելուն։
Այլևս աշխարհը պետք է պատրաստ լինի նորագույն տեխնոլոգիաների դեմ պայքարին, որը չի խնայելու ո՛չ խաղաղ բնակիչ, ո՛չ անմեղ երեխա, կին, տարեց․․․
Առավել մանրամասն մոտ օրերս կանդրադառնամ թեմային, երբ ամբողջական ավարտեմ ուսումնասիրությունը։
Կարեն Հովհաննիսյան