Էսօր միամիտ պատուհանը բացեցի, տեսնեմ՝ ձմեռն եկել է։ Դուրս գամ, դիմավորեմ։
Մինչև ձմեռը հասկացավ, որ ինքը ձմեռ է, կեսն անցավ։ Մինչև հասկանա, որ ոչ մեկին պետք չի դա ապացուցել, էն մյուս կեսն էլ կանցնի։ Հետո սկսելու է գարունից օրեր խլել, որ գոնե մի բան հասկանա իր կարճ կյանքից։ Գարունը բարի է, կզիջի։ Վաղ գարունը ձմեռվա ծերանոցն է՝ կխնամի, մինչև ձմռան վերջին շունչը, որի թույլ զովությունից բողբոջները հովանալու են։
Քիչ մնաց։
Հենրիկ Պիպոյան