Ինչու՞ են լռում կամ իշխանության խաղերի մեջ մտնում ստեղծագործական միությունները:
Նկարիչների:
Կոմպոզիտորների:
Ճարտարապետների:
Գրողների:
Պարարվեստի գործիչների:
Դիզայներների:
Միություններ, տարբեր արհմիություններ, ասոցիացիաներ, կազմակերպություններ,
դուք բազմաթիվ ծրագրեր եք արել միջազգային կազմակերպությունների հետ, ունեք անձնական կապեր, շփվում եք այլազգի հեղինակությունների հետ։
Դուք Արցախի հարցով բան ունե՞ք ասելու, ներառյալ իշխանության վարած քաղաքականության վերաբերյալ։
Ինչու՞ եք էս ամենը թողել ձեր անդամ մի քանի հոգու վրա։
Ինչու՞ եք միայն կարդում նման կոչերն ու բացատրում, թե բանը...
Տղե՛րք, Արցախում 30 հազար երեխա կիսասոված է քնում։
Մեր ավագները ոտքի ելան, կռվեցին, պետության կառավարմամբ զբաղվեցին օրհասական պահերին։
Հիմա դուք լռելով, հանգի՞ստ եք:
ՈՒշադրություն:
Չե՛մ զլանա, հատուկ կզանգեմ միությունների նախագահներին։ Մնացածը դուք գիտեք, բայց ստեղծագործական միությունների մեջ հարյուրավոր մտավորականներ կան, ովքեր դեմ են էս ամեն ինչին, ուղղակի որոշում կայացնող չեն։
Ինչու՞ եք լռում։
Բա էլ ե՞րբ կամ ի՞նչ առիթով եք խոսելու։
Արթուր ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ