Այս իշխանությունները շատ են շահարկում «5-րդ շարասյան» թեման:
Հավանաբար, հայելու առաջ կանգնած անընդհատ «5-րդ շարասյուն» են տեսնում։
Եվ դա այդպես է, քանի որ «5-րդ շարասյունը» Հայաստանում մոլեգնում է 2018 թվականից՝ թավշյա, թրքասեր, թրքամոլ, ապազգային, ապահայկական, սորոսական և հաշտվողական տեսք ընդունելով։
Երևանյան լճի մոտ կանգնած կանայք էլ այդպես հայելու մեջ նայելով կարող են այլ կանանց նմանեցնել իրենց կերպին:
Իսկ այս «թավշյա» շարասյունը «չաքուջը» ձեռքն առած արդեն փորձում է վերջնականապես Հայաստանը դարձնել «մի պատառ դրախտ», սակայն առանց հայերի և բնականաբար իրենց մեղքերը այլոց վրա բարդելու նպատակով «5-րդ շարասյան» փնտրտուքի մեջ են:
Հայաստանն էլ մի մեծ գլխանի շերեփուկի վերածելով միայն Երևանում հսկայածավալ շենքերի կառուցմամբ, իրենց հրահրած պատերազմում մի ողջ սերունդ զոհաբերելով, հավանաբար ուզում են Հայաստանը լցնել թուրքերով ու այլ այլազգիներով և հայերին իրենց երկրում դարձնել փոքրամասնություն, սկուտեղի վրա այն մատուցել թուրքերին՝ նրանց դարձնել «մեկ ազգ, մեկ պետություն»։
Իսկ դրա հիմքը դրվել է Արցախը հայաթափելու շրջափակման և «ռաստամոշկա» անելու այս իշխանությունների լուռ համաձայնությամբ իրականացվող փոխհամաձայնեցված ճանապարհային քարտեզի ծրագրին համապատասխան:
Ընդդիմադրի «կոմուֆլյաժ» հագած, ընտրություններին մասնակցելով սրանց անփառունակ գոյությունը լեգիտիմացնելով, դեռևս մի քանի տարի առաջ հրապարակում տրնգի տալով ու տրնգի նախաձեռնողներին «շաբաշներ» բաշխող քաղաքական բոլոր ուժերով հանդերձ:
Իսկ ԱԺ-ում իրենց ընդդիմություն համարող ուժերը, իմ կարծիքով, հավասարապես կիսում են պառլամենտական երկրի իշխանություների գործունեության ողջ պատասխանատվությունը:
Հա՛, ու՞ր են էն «եվրոպական արտադրության դիտորդները», ի՞նչ են դիտում․․․
Ռոբերտ ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ
Կոլաժը` ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)