-
28.11.2023|
09:37
1900-ական թթ. սկզբներին սրվել էին հայ-ադրբեջանական հարաբերությունները: Թումանյանը, իր հետ վերցնելով ամենամտերիմ ընկերոջը՝ Ղազարոս Աղայանին, գնում է Ղազախի շրջան՝ բանակցությունների: Ոչ մի կողմը չի ուզում զիջել: Թուրքերից մեկն առաջարկում է.« Թող ձեզնից մեկը կոխ բռնի մեր փահլևանի հետ: Թե դուք հաղթեք` ձեր ուզածով լինի, թե մենք՝ մեր ուզածով»:
-
27.11.2023|
20:25
Համազգային զարթոնքի արշալույսին Օպերայի հրապարակում գարնան կենսաբեր որոտի պես մի առնական ձայն հնչեց, որի արձագանքները հասան աշխարհի բոլոր ծայրերը, ուր անգամ մեկ հայ էր ապրում:
-
27.11.2023|
15:24
Քո զավակների ցանկություններին համեմատական,
անզգայացած՝ նրանց բարձրացրած վառ կենացներից,
գավառ առ գավառ դու փոքրանում ես շագրենի նման,
ոչ զարմանում ես, ոչ գլուխ հանում ինքդ քեզանից...
-
27.11.2023|
11:11
-Ես ձեր բիբերի մեջ եմ, շուրթերին ու լեզվին, հեռվում մի որոնեք... Ինձ որ ճշմարիտ փնտրող լինեիք, չէիք կորցնի: Ես, ինչպես միշտ, Հայաստանում եմ: ՈՒղղակի՝ ինձ սպանող ու աչքից հեռու մի խուլ տեղ թաքցնող ստահակները ամեն ինչ գաղտնի պահեցին, բայց նրանց գործը շարունակողները տեղս գիտեն:
-
26.11.2023|
19:46
Իմ փոքրիկ երկրում միայն երազն է մեծ,
մեկ էլ երազից ծնվող հրաշքի սպասումը.
և այնքան էր փխրուն նորածինը ու դեռ լույսի մեջ՝
ճիշտ մեր սիրո նմանակը,
որ մի թավշե քնքշանքով
Անկախություն անունը տվեցինք նրան:
-
25.11.2023|
21:11
Աշնանը ես մի ծառ ցնցեցի՝
Որ խաղան տերևները դեղին,
Բայց ծառից տագնապներ թափվեցին,
Ինչուներ շաղվեցին հողին:
-
25.11.2023|
18:23
Դառն էր նուռը, կսկծու,
Մարտակերտից էին բերել,
Ողջն արյուն էր ու արցունք,
Մեր վշտերն էր ամբարել...
-
25.11.2023|
17:20
Քաղաքացիների հարցերին պատասխանելու ժամանակ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը ուղղակիորեն նշեց մեր բուհական համակարգի ցածր մակարդակի մասին, հավելելով, որ ՀՀ բուհերը չեն համապատասխանում միջազգային չափանիշներին: Բարձրագույն կրթության համակարգում որպես չորս տասնամյակ աշխատող և դոկտորի ու պրոֆեսորի գիտակրթական աստիճանի հասած մասնագետ, ինձ թույլ կտամ որոշակի դիտարկումներ և պարզաբանումներ անել:
-
25.11.2023|
14:42
Տերերը հեռացան դեպի անհայտ ափեր՝
անտեր թողնելով Հող ու Ժամանակ...
-
25.11.2023|
11:57
Քեզ երազներիս գրկում բարուրեմ,
Համբույրով օծեմ ճամփան քո լուսե,
Ասեմ՝ սիրելի՜ս, վախերդ զուր են,
Հույսերիցս եմ այս տողերը հյուսել։