Մեհմեդը գործուղումից տուն վերադարձավ մի անբացատրելի տրամադրությամբ. ինքն էլ չէր հասկանում, թե ի՞նչ է կատարվում իր հետ. մի տեսակ վերացել էր իրականությունից ու շրջապատից. չէր լսում շրջապատի մարդկանց ձայները, խոսակցությունը, անգամ կնոջ ու երեխաների՝ իրեն ուղղված հարցերն ասես չէր լսում, թե՞ չէր հասկանում. հայացքը դարձել էր խորասուզված գիրք կարդացող մարդու հայացք, որը բացի գրքի տողերից, ոչինչ չէր տեսնում:

Ի տարբերություն հունիսի 27-ի Բայդեն-Թրամփ բանավեճի, որտեղ գործող նախագահը պարզապես տապալվեց, Թրամփ- Հարիս երեկվա բանավեճը ակնհայտ ֆավորիտ չուներ:

Պառլամենտական ընդդիմությունը ցույց է տալիս, որ պահանջում է Նիկոլի հրաժարականը: Ճիշտ են ասում՝ նա պիտի պատասխանատվություն վերցնի ու հրաժարական տա:

Սկզբից ևեթ ասեմ, որ այս հրաշագեղ քաղաք սա իմ երկրորդ այցելությունն էր, սակայն մի էական տարբերությամբ՝ 28 տարի առաջվանը քաղաքի հետ ծանոթություն էր պաշտոնական պատվիրակության մեքենաների պատուհանից ու դրանով իսկ ընդամենը հպանցիկ դիտարկումներ։ Այս երկրորդը, որ ուղղորդիչ ուներ շնորհալի գծանկարիչ, տաղանդավոր լրագրող, գեղագետ Լևոն Լաճիկյանի «Պոլիսը՝ Հին և Նոր» պատկերագրքի շնորհանդեսը, մեծանուն երգիծաբանի ասածի հանգույն համարյա թե պտույտ մը էր Պոլսո թաղերով։

Լավրովը հայտարարել է, որ Գազայի հատվածում իրավիճակն «իսկապես աղետալի մասշտաբներ» է ընդունել, միաժամանակ աճում է դիմակայությունն Իսրայելի և Իրանի միջև: Նա կոչ արել թույլ չտալ տարածաշրջանային պատերազմ:

Գետանցի ժամանակ հոգնած ձիերին չեն փոխում, գնդակահարում են պաարզապես:

Հավանաբար հիշում եք, որ Հայաստանի վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող Նիկոլ հայադավն օգոստոսի 31-ին հրավիրված մամուլի ասուլիսում կեղծավորաբար անթույլատրելի համարեց Ռուսաստանի հասցեին հնչող վիրավորանքները, և հայտարարեց, որ Ռուսաստանի իշխանությունների հետ Երևանի փոխհարաբերությունների հիմնական սկզբունքը փոխադարձ հարգանքն է։

Բոլոր պրոբլեմները չենք կարող միանգամից լուծել, պետք է ռեյտինգավորել դրանք. ասում է Նիկոլ Փաշինյանը՝ կոչ անելով հասարակությանը կողմնորոշվել առկա խնդիրների հարցում:

The Washington Post-ի տեղեկություններով՝ Զելենսկին չի կարողացել ստանալ Արևմուտքի աջակցությունը՝ հեռահար հրթիռներով Ռուսաստանի խորքերը թիրախավորելու հարցում:

Ամեն ինչ կատարվում է ինքնաբերաբար: Աչքերդ բացում ես ինքնաբերաբար՝ դեռևս կոպերում պահելով հեքիաթի մտապատրանքը: Եվ քանի որ հեքիաթները միայն հեքիաթներում են լինում, ինքնաբերաբար հագնում ես շորերդ, որոնք քոնը չեն, և դու քեզ զգում ես գյուղական բոստանների խրտվիլակի պես, որին հագցնում են տան ավելորդ հագուստները, միայն այնքան արտառոց, որ փախցնեն ցանքսերի վրա հարձակվող թռչուններին: