Որպես վարկած մի քանի անգամ գրել եմ Արցախյան «գործարքում» Հռոմի եկեղեցու հավանական դերակատարության մասին։ Այսօր, երբ Հռոմի Պապը, շատերի համար անսպասելի, «անդրադարձել» է Նիկոլին, կրկին ուզում եմ հիշեցնել.
1. 2018 թ. ապրիլին Հռոմի եկեղեցում տիեզերական վարդապետ հռչակված Նարեկացու արձանի բացումը խորհրդանշական ազդարարումը եղավ Հայաստանում ընթացող քաղաքական փոփոխությունների համար։
2. Թիվ չեմ նշում, յուրաքանչյուրը կարող է բաց աղբյուրները ուսումնասիրել ու պարզել` վերջին 8 տարիների ընթացքում միայն «Հեյդար Ալիև» հիմնադրամը որքան ֆինանսական օժանդակություն է ցուցաբերել Վատիկանին։ Խոսքը միլիարդների և միայն բաց աղբյուրներում հնչեցված թվերի մասին է։
3. Վատիկանի բանկը եզակի ֆինանսական կառույց է, որը որևէ միջազգային վերահսկողության չի ենթարկվում։ Անտեսանելի ու աներևակայելի ցանկացած ֆինանսական գործարք հնարավոր է իրականացնել միայն նշված կառույցի օգնությամբ` մնալով աննկատ ու
չբացահայտված։
Հ.Գ. «Իտալիայում այսօր թաքնված են բոլոր ամենահայտնի կոռուպցիոներները, և որևէ մեկը հույս չունենա, թե պլստալու է, Հայաստանի արդարադատության ձեռքը հասնելու է նրանց, չգիտեմ՝ Վատիկանի որ պադվալներում են պախկված, վզներից բռնելու ենք, հանենք, տանենք, կանգնեցնենք դատարանները, և գողացված վերջին կոպեկը պետք է վերադարձնեն ժողովրդին։ Բայց մենք քարոզում ենք սեր»։ Բանալի բառն այստեղ «Բայց մենք քարոզում ենք սեր»-ն է, և սա Նիկոլն էր ասում դեռ 2019 թ նոյեմբերին Միլանի հայկական եկեղեցում, երբ ընտրված հյուրերի շարքում «անսպասելի» հայտնվել էր ադրբեջանական հատուկ ծառայության աշխատակիցը և «օկուպացված» տարածքների վերադարձի վերաբերյալ հարց հնչեցրել:
Գարեգին Պետրոսյան