Սրանք հոգեվարքի մեջ են

Դեռ վաղուց էի գրել, որ այս ընտրությունների ժամանակ տեսնելու ենք այն բոլոր ախտերը, բազմապատիկ կերպով, որոնք եղել են նախկինում: Հիմա դա արդեն տեսնում ենք, ու սա դեռ «ծաղիկներն» են:

Դա կանխատեսում չէր, այլ պարզ տրամաբանություն: 2018-ին իշխանության եկած փողոցային խառնամբոխը, բացի «Մերժիր Սերժին», այլ թեզ, այլ գաղափար չուներ: Իրենց ասած «հեղափոխությունը» չուներ հռչակագիր, որտեղ շարադրված լիներ իրենց արժեքային համակարգը, իսկ առանց հռչակագրի, չի կարող լինել որևէ հեղափոխություն: Այս ամենի մասին խոսել եմ 2018-ի հունիսին՝ տաք հետքերով, մի կոնֆերանսի ժամանակ, որի տեսահոլովակը Յութուբում կա, և այն ժամանակ տրամաբանորեն ասել էի, որ սա վերջանալու է բռնություններով: Այլ ելք նրանք չունեն, որովհետև Քրեական օրենսդրության համարյա բոլոր հոդվածներն այդ խառնամբոխը խախտել է: Իրենք փորձելու են մնալ մինչև վերջ, անգամ եթե Հայաստան իրենցից հետո չլինի, ավելին, դա թույլ կտա խուսափել արդեն գոյություն չունեցող երկրի դատարանից:

Հիմա եկել է այդ վերջը՝ բռնությունները, բայց անգամ լիարժեք ու համակարգային բռնություններ նրանք չեն կարող իրականացնել, որովհետև բռնատիրության համար պետք է ունենալ գաղափարախոսություն ու մի ստվար զանգված, որը ողջունում է այդ բռնությունները:

Կարճ՝ եկել է համատարած բռնությունների փորձի ժամանակը, որը ձախողվելու է: Սրանք հոգեվարքի մեջ են ու գնալու են:

Հիմա հմնական խնդիրն այն է, թե ինչ ենք անելու դրանց հեռանալուց հետո:

Ստեփան Դանիելյան

Մեկնաբանություններ