Պատերազմի, առավել ևս պարտության ու ծանր հետևանքների արդյունքում գոյացած հոգեբանական սթրեսը չի անցնում, որքան էլ մի անհեթեթ փորձում է իր տկար ուղեղով համոզել, թե հաղթելու համար ոչ միշտ է պետք հաղթել հակառակորդին։ Համաշխարհային պատմությունը չունի նման օրինակ, երբ պատերազմի պատճառած հոգեբանական սթրեսը հաղթահարվել է առանց քաղաքական փոփոխությունների։
Էյնշտեյնը սթրեսի աղբյուր էր համարում ապուշների հետ ամենօրյա շփումը։ Մեր պարագայում աղբյուրը երկիրը պարտության տարած իշխանությունների հետ հարկադրական համակեցությունն է։
Գարեգին Պետրոսյան