Տարածաշրջանում հայության հեգեմոնիայի ավարտը ակնհայտ էր արդեն 1820-ականներին, բայց ամբողջությամբ այն ավարտվեց 1914-15թ.թ., երբ միլիարդատեր և տարածաշրջանի ամենահարուստ ու ազդեցիկ ժողովուրդը նախընտրեց ցեղասպանվել, բայց չֆինանսավորել զինված պայքարը:

...Ռուսներին հաջողվեց մինչև վերջ ուժասպառ անել թուրքական զորքին, և սկսվեց թուրքական զորքերի անկանոն նահանջը, որը վերածվեց խուճապի, վախկոտների փախուստի: Թուրքերը վիթխարի կորուստներ կրեցին: Ամբողջ առավելությունն անցավ ռուսների կողմը: Հայերը դրա մեջ փրկության վառ կայծեր էին նշմարում, բայց հետո կատարվեցին ավելի ողբերգական դեպքեր... Ռուսական զորքը թողեց ռազմաճակատը և հետ քաշվեց` ժողովրդին թողնելով կատաղած, խուճապահար ու արյունարբու թշնամու և բախտի քմահաճույքին: Այդպես էր ցանկացել ռուսական հրամանատարությունը...

Թուրքական տանկերը փախան: Կեսգիշեր էր: Մենք վերադառնում էինք դարաններից, երբ խավարի միջից հայտնվեց վիթխարի հասակով մի կին հսկա:

Մի օր Փափազյանն ասաց. - Ես չեմ ուզում մեռնել, երևի ոչ ոք էլ չի ուզում մեռնել: Բոլոր ասողները, թե իրենց համար մեկ է՝ վաղը կմեռնեն, թե մի քանի տարի հետո, անկեղծ չեն: Ոչ ոք չի ուզում այս աշխարհից հոժարակամ գնալ:

Մեկ ամիս առաջ էր, որ 17-ամյա տաղանդավոր նկարչուհուց առաջարկ ստացա. «Ես Ձեզ խիստ հետաքրքիր եմ գտնում և ուզում եմ տեսնել կտավի վրա...»:

1095 թվականին ֆրանսիական Կլերմոն քաղաքում տասնյակ հազարավոր ուխտավորների և ազնվական, թագավորական դասի ասպետների առջև պապական խոսքով հանդես եկավ ՈՒրբան պապը։

Գյումրու թիվ 32 դպրոցի՝ չդատված հանցագործ, տնօրենի մասին մամուլի մի շարք հրապարակումներ են եղել, բայց այդ տիկնոջ հանցագործությունների շարքը ունի սկիզբ և չունի ավարտ:

Իր ժանրում չգերազանցված և առ այսօր դիտելի ֆիլմ է:

Հայոց ազգի անեծք, նեռ, թուրք, ջհուդ, մասոն, պարտվողական, թրքասեր, Արցախը ծախող, մնացածն էլ դուք ավելացրեք, ՀՀ Առաջին նախագահ Լևոն Տեր Պետրոսյանը, 1997 թ. դեկտեմբերի 2-ին «Փուլային տարբերակ» կոչվող փաստաթղթով Ղարաբաղը ծախում էր: Ներկայացնում եմ հիմնական թեզերը։

-Ստալինի տարիներն էին։ Փիս ռեժիմ էր,- պատմում էր Խեչան դային, որ 50-ն անցել էր ու մտել 51-ի մեջ։- Մեր գյուղից շատ շատերին կռիվ տարան, ջահել ջիվան, շիմշատ բոյերով, նախշուն, ամեն մեկը մի թառ֊լան տղա, ամեն մեկը մի տան ճրագ։