Ո՞վ սպա­նեց Ջոն Ֆից­ջե­րալդ Քե­նե­դիին

Ոչ ոք, կամ՝ բո­լո­րը: Սպա­նու­թյու­նից 50 տա­րի անց ար­խիվ­նե­րը մա­սամբ բաց­վե­ցին, որ հաս­տա­տեն նույն պա­տաս­խա­նը՝ հայտ­նի է՝ ո՞վ է քա­շել ինք­նա­ձի­գի ձգա­նը, ո՞վ է կազ­մա­կեր­պել սպա­նու­թյու­նը հայտ­նի չէ: «ՈՒ՞մ է ձեռն­տու» դա­սա­կան հար­ցի պա­տաս­խա­նը տարտ­ղն­ված է: ՈՒ՞ր էին նա­խա­գա­հի անձ­նա­կան անվ­տան­գու­թյու­նը, ՀԴԲ-ն, նույն­պես ա­նո­րոշ է: Մար­դը սպան­վեց բո­լո­րի աչ­քի ա­ռաջ՝ սպա­նե­լով իր երկ­րի զար­գաց­ման ո­րո­շա­կի ուղ­ղու­թյու­նը: Ծրա­գիր, որ այլևս չէր կա­տար­վե­լու: Փաս­տա­ցի՝ ԱՄՆ նա­խա­գահ Ջոն Քե­նե­դիին, Իս­րա­յե­լի վար­չա­պետ Ից­հակ Ռա­բի­նին, Շվե­դիա­յի վար­չա­պետ ՈՒ­լոֆ Պալ­մեին, Վրաս­տա­նի վար­չա­պետ Զու­րաբ Ժվա­նիա­յին, Հա­յաս­տա­նի վար­չա­պետ Վազ­գեն Սարգ­սյա­նին սպա­նեց ժա­մա­նա­կը և նրանց ծրա­գի­րը, որ ա­ռաջ էր ան­ցել ժա­մա­նա­կից: Ան­կախ՝ Դա­լա­սում ընտ­րար­շա­վի՞ էին, փո­ղո՞ցն էին անց­նում, կի­նո­թատ­րո­նից տու՞ն էին գնում, նար­դի՞ էին խա­ղում, թե՞ ԱԺ-ում պաշ­տո­նա­կան պար­տա­կա­նու­թյուն­ներն էին կա­տա­րում: Ժա­մա­նա­կը նե­րա­ռում է ար­տա­քին+ներ­քին շա­հեր և միշտ չէ, որ խա­ղում է այն խա­ղը, ո­րի հա­մար նետն ար­ձակ­վել է ա­ղե­ղից: Քա­ղա­քա­կան սր­բա­դաս­ման շան­սե­րը նվա­զում են նրանց հա­մար, որ ժա­մա­նա­կա­կիցն են ե­ղել քա­ղա­քա­կան սպա­նու­թյուն­նե­րի ու ե­ղել են իշ­խա­նու­թյան մեջ: Պատ­մու­թյան դե­տո­նա­տո­րը պայ­թեց­նում է ռում­բը իքս պա­հին, որ ոչ ոք չգի­տի ու չի կա­րող հաշ­վար­կել: Ծրա­գի­րը շա­րու­նակ­վում է այլ դրսևո­րում­նե­րով, ո­րով­հետև ԾՐԱԳ­ՐԵ­ՐԸ հենց այն­պես չեն տր­վում:

Ան­ցյալ շա­բաթ Աժ-ն 70 կողմ, 19 դեմ ձայ­նե­րով երկ­րորդ ըն­թերց­մամբ և ամ­բող­ջու­թյամբ ըն­դու­նեց կա­ռա­վա­րու­թյան ներ­կա­յաց­րած «ՀՀ բնակ­չու­թյան սա­նի­տա­րա­հա­մա­ճա­րա­կա­յին անվ­տան­գու­թյան ա­պա­հով­ման մա­սին օ­րեն­քում» փո­փո­խու­թյուն և լրա­ցում­ներ կա­տա­րե­լու և կից ներ­կա­յաց­ված օ­րենք­նե­րի նա­խագ­ծե­րի փա­թե­թը: Նա­խա­գի­ծը ներ­կա­յաց­րեց ար­դա­րա­դա­տու­թյան փոխ­նա­խա­րար Ռա­ֆիկ Գրի­գո­րյա­նը և նշեց, որ սեպ­տեմ­բե­րի 11-ից հե­տո ար­տա­կարգ դրու­թյու­նը չի եր­կա­րաձգ­վի, կա­րող է փո­խա­րին­վել կա­րան­տի­նով. 6-12 ա­միս ժամ­կե­տով: Ի­մա՝ մեր կյան­քում ո­չինչ չի փոխ­վում, սոսկ ձևա­կեր­պում­նե­րը, բո­վան­դա­կու­թյու­նը մնա­լու է նույ­նը: Ե­թե կա­ռա­վա­րու­թյու­նը կա­րան­տին հայ­տա­րա­րի, իսկ կա­ռա­վա­րու­թյու­նը հայ­տա­րա­րե­լու է, կա­րող են կի­րառ­վել ա­վե­լի խիստ մի­ջո­ցա­ռում­ներ՝ հա­վաք­ներ կամ հան­րա­յին մի­ջո­ցա­ռում­ներ կազ­մա­կեր­պե­լու, անց­կաց­նե­լու կամ մաս­նակ­ցե­լու սահ­մա­նա­փա­կում­ներ, ի­րա­վա­բա­նա­կան ան­ձանց գոր­ծու­նեու­թյան սա­նի­տա­րա­հա­մա­ճա­րա­կա­յին անվ­տան­գու­թյան կա­նոն­նե­րի սահ­մա­նում, ապ­րանք­նե­րի փո­խադր­ման, կր­թա­կան հաս­տա­տու­թյուն­նե­րի գոր­ծու­նեու­թյան, ՏԻՄ-ե­րում կամ այլ հաս­տա­տու­թյուն­նե­րում սահ­մա­նա­փա­կում­ներ: Թվում էր, որ ար­դա­րա­դա­տու­թյան փոխ­նա­խա­րա­րից բա­ցի ԱԺ-ում պետք է լի­նի ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան փոխ­նա­խա­րա­րը և պատ­գա­մա­վոր­նե­րին ի­րա­զե­կի կո­րո­նա­վի­րու­սի տա­րա­ծու­մը կան­խար­գե­լող քայ­լե­րի, ի­րա­վի­ճա­կի ման­րա­մաս­նե­րի ու հե­ռան­կար­նե­րի մա­սին: Ար­տա­կարգ դրու­թյան էլ, կա­րան­տի­նի էլ պատ­ճա­ռը կո­րո­նա­վի­րուսն է, թե ար­տա­կարգ դրու­թյան, թե կա­րան­տի­նի պայ­ման­ներն ու ժամ­կե­տը ու­ղիղ կա­խում ու­նեն վա­րա­կից, ոչ թե կա­ռա­վա­րու­թյու­նից կամ խոր­հր­դա­րա­նից: Բայց ստաց­վեց, որ բնավ էլ այդ­պես չէ, կամ՝ կո­րո­նա­վի­րուսն այլևս մեր կե­ցու­թյան ան­բա­ժա­նե­լի ու ա­նանց մասն է, ո­րի մա­սին ո­չինչ նոր ի­մա­նա­լու չկա: Փո­խա­րե­նը՝ ԱԺ-ում քն­նար­կում­նե­րը քա­ղա­քա­կա­նաց­վե­ցին: Հար­ցը նոր տու­գանք­նե­րը չեն, երբ վե­րա­նում է պա­րե­տա­տու­նը, որ բա­ցի սահ­մա­նա­փա­կում­նե­րից, ո­չինչ չա­րեց վա­րա­կի տա­րա­ծու­մը կան­խե­լու հա­մար, քն­նարկ­ման բո­վան­դա­կու­թյունն է, երբ սեպ­տեմ­բե­րի 6-ին 1 մլն բնակ­չու­թյան հաշ­վով կո­րո­նա­վի­րու­սով վա­րակ­ման ցու­ցա­նի­շը Հա­յաս­տա­նի հա­մար կազ­մել է 15108, մա­հա­ցու­թյան ցու­ցա­նի­շը՝ 303: Այս պայ­ման­նե­րում խոր­հր­դա­րա­նում գլ­խա­վոր հար­ցը դար­ձել էր … օ­դա­յին հա­ղոր­դակ­ցու­թյան բա­ցու­մը: Աժ ար­տա­հերթ նս­տաշր­ջա­նի նա­խօ­րեին կա­ռա­վա­րու­թյան ու խոր­հր­դա­րա­նի շեն­քե­րի մոտ բո­ղո­քի ակ­ցիա­ներ են ա­նում հա­յե­րը, որ չեն կա­րո­ղա­նում վե­րա­դառ­նալ Ռու­սաս­տան: Թե ԱԳ նա­խա­րար Զոհ­րաբ Մնա­ցա­կա­նյա­նի կցկ­տուր պա­տաս­խան­նե­րը, թե ընդ­դի­մա­դիր պատ­գա­մա­վոր­նե­րի խոս­տում­նե­րը ի­րա­վա­կան դաշ­տում ո­չինչ են, Հա­յաս­տա­նը չի կա­րող ազ­դել Ռու­սաս­տա­նի ներ­քին ո­րո­շում­նե­րի վրա, ե­թե Ռու­սաս­տա­նը ո­րո­շել է ար­գե­լել այլ եր­կր­նե­րի քա­ղա­քա­ցի­նե­րի մուտ­քը իր տա­րածք՝ ել­նե­լով հա­մա­ճա­րա­կա­յին ի­րա­վի­ճա­կից։

Բա­ցի ի­րա­վա­կա­նից՝ կա բա­րո­յա­կան կող­մը: Նրանք բո­լո­րը երդ­վում են, որ Հա­յաս­տանն աշ­խար­հի ա­մե­նա­լավ եր­կիրն է ու նետ­վում են Ռու­սաս­տան, որ կա­րո­ղա­նան ապ­րել, ո­րով­հետև հայ­րե­նի­քը ի­րենց տուն ու աշ­խա­տանք չի ա­պա­հո­վում, իսկ կյան­քը մի ան­գամ է տր­վում, բո­լորն ու­զում են նոր­մալ ապ­րել: ՈՒ սա Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի իշ­խա­նու­թյան ա­մե­նա­մեծ պար­տու­թյունն է, որ ակն­հայտ է դարձ­նում նրա կա­ռա­վա­րու­թյան ան­կա­րո­ղու­թյու­նը: Ար­դեն չգի­տեմ հա­կաճգ­նա­ժա­մա­յին քա­նի փա­թեթ գոր­ծար­կած կա­ռա­վա­րու­թյու­նը դե­ֆակ­տո չի կա­րո­ղա­նում լու­ծել հայ­րե­նա­դար­ձու­թյան խն­դի­րը, ո­րի հիմ­քում աշ­խա­տա­տե­ղերն են: Կա­ռա­վա­րու­թյան պո­պու­լիզ­մը շղ­թա­յա­կան ռեակ­ցիա­յով փո­խանց­վել է բո­ղո­քար­կող­նե­րին՝ նրանք էլ իշ­խա­նու­թյու­նից պա­հան­ջում են Ռու­սաս­տա­նի ու Վրաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի հետ պայ­մա­նա­վոր­վել, որ ի­րենք մեկ­նեն՝ ուր ցան­կա­նում են՝ չմո­ռա­նա­լով շեշ­տել, որ ի­րենք են ընտ­րել իշ­խա­նու­թյա­նը, ու­րեմն իշ­խա­նու­թյու­նը պի­տի ի­րենց ծա­ռա­յի: Հար­կավ, ի­րա­վա­կան գրա­գի­տու­թյուն ու մի­ջազ­գա­յին ի­րա­վուն­քի խախ­տում է մեկ այլ սու­վե­րեն երկ­րի ներ­քին գործ հա­մար­վող միգ­րա­ցիոն քա­ղա­քա­կա­նու­թյան փո­փո­խու­թյան վրա ներ­գոր­ծե­լու պա­հան­ջը: Լա­վա­գույն դեպ­քում ՀՀ-ն կա­րող է տար­բեր խո­ղո­վակ­նե­րով քն­նար­կել տար­բեր հար­թակ­նե­րում, թե երբ կա­րող են բա­ցել սահ­ման­նե­րը: Պա­հան­ջը պետք է ուղղ­վի ՀՀ-ում ՌԴ դես­պա­նու­թյա­նը, որ ՌԴ պաշ­տո­նա­կան ներ­կա­յա­ցուց­չու­թյունն է և կա­րող է գոր­ծել ՌԴ-ի ա­նու­նից։ Բո­ղո­քի ակ­ցիա­նե­րը հաս­տա­տում են, որ Ռու­սաս­տա­նը շա­րու­նա­կում է մնալ ՀՀ քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ցան­կա­լի հայ­րե­նի­քը, այն քա­ղա­քա­ցի­նե­րի, որ ա­ռաջ­նորդ­վում են «Որ­տեղ հաց՝ էն­տեղ կաց» սկզ­բուն­քով: Եվ ՀՀ իշ­խա­նու­թյու­նը նպաս­տում է, որ Ռու­սաս­տա­նը Հա­յաս­տա­նում կոն­սո­լի­դաց­նի ու ուղ­ղոր­դի ի­րե­նից դժ­գոհ մարդ­կանց խմ­բե­րին: Կո­րո­նա­վա­րա­կը այս հար­ցում դեր չու­նի: Սա մեծ քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն է, որ փոր­ձում են դնել փոքր մարդ­կանց ու­սե­րին: ԾՐԱ­ԳԻՐ:
ՀՀ պե­տա­կան պարտ­քը հաս­նում է 8 մլրդ դո­լա­րի՝ մեծ մա­սը ար­տա­քին պարտքն է, տն­տե­սու­թյունն ի­րա­կա­նում չի ա­ճում, վար­կե­րը, ար­տա­քին պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րը ա­ճում են: Կա­ռա­վա­րու­թյան վար­կա­յին ու տն­տե­սա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը միտ­ված է ե­ղա­ծը պահ­պա­նե­լուն, բայց ոչ զար­գաց­նե­լուն: Մենք, օ­րի­նակ, ճա­նա­պարհ ենք կա­ռու­ցում, որ ուղ­ղա­կի ար­ժեք չի ստեղ­ծում: Ե­թե նոր ար­տադ­րանք, ո­լորտ­ներ, շու­կա­ներ չձևա­վո­րենք, տն­տե­սու­թյան ան­կու­մը շա­րու­նակ­վե­լու է: Մենք տա­րե­կան վերց­նում ենք 1 մլրդ դո­լար պարտք, դնում շր­ջա­նա­ռու­թյան մեջ՝ ճա­նա­պարհ­նե­րի շի­նա­րա­րու­թյուն, պե­տա­կան հա­մա­կար­գի աշ­խա­տա­վար­ձե­րի վճա­րում՝ պահ­պա­նում ենք ե­ղած շու­կան: Վերջ: Կա­ռա­վա­րու­թյու­նը խն­դիր չի դնում նոր շու­կա­ներ ձևա­վո­րե­լը՝ նոր ար­տադ­րանք ստեղ­ծել ու ար­տա­հա­նե­լը նոր շու­կա­ներ, կամ հին ար­տադ­րան­քի հա­մար նոր շու­կա­ներ գտ­նե­լը: Կո­րո­նա­վի­րու­սի հա­րու­ցած ճգ­նա­ժա­մը իբրև հնա­րա­վո­րու­թյուն օգ­տա­գոր­ծե­լու վար­չա­պե­տի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը սոսկ մտադ­րու­թյուն են՝ պո­պու­լիզմ՝ ոչ մի կոնկ­րետ քայլ չի ար­վել կոնկ­րետ ո­լոր­տում ու կոնկ­րետ ծրագ­րով:

Մեկ այլ ԾՐԱ­ԳԻՐ էլ է ի­րա­գործ­վում ու շատ ա­րագ: Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գահ Իլ­համ Ա­լիևը սեպ­տեմ­բե­րի 2-ին ըն­դու­նել է Հու­նաս­տա­նի դես­պան Նի­կո­լաոս Պի­պե­րի­գո­սին ու ան­հան­գս­տու­թյուն հայտ­նել Հա­յաս­տա­նի, Հու­նաս­տա­նի և Կիպ­րո­սի ռազ­մա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան հար­ցով: Մի­ջերկ­րա­ծո­վյան է­ներ­գա­կիր­նե­րը դար­ձել են Պան­դո­րա­յի արկղ, ո­րի բա­ցու­մը փոր­ձում է կան­խել նաև ՆԱ­ՏՕ-ն: «Հու­նաս­տա­նի և Թուր­քիա­յի ղե­կա­վար­նե­րի հետ իմ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րից հե­տո եր­կու դաշ­նա­կից­նե­րը պայ­մա­նա­վոր­վե­ցին տեխ­նի­կա­կան բա­նակ­ցու­թյուն­ներ վա­րել ՆԱ­ՏՕ-ի հետ` հա­կա­մար­տու­թյուն­նե­րի կար­գա­վոր­ման մե­խա­նիզմ­ներ ստեղ­ծե­լու նպա­տա­կով` Մի­ջերկ­րա­կան ծո­վի արևել­քում մի­ջա­դե­պե­րի և վթար­նե­րի ռիս­կը նվա­զեց­նե­լու հա­մար»,- ա­սել է ՆԱ­ՏՕ-ի գլ­խա­վոր քար­տու­ղար Ենս Ստոլ­տեն­բեր­գը: Հու­նաս­տա­նի վար­չա­պետ Կի­րիա­կոս Մի­ցո­տա­կի­սը հա­մա­ձայն է Թուր­քիա­յի հետ քն­նար­կել և կար­գա­վո­րել Մի­ջերկ­րա­կան ծո­վում վտան­գա­վոր վե­ճը, «ո­րի հա­մար թուր­քե­րը պետք է դա­դա­րեց­նեն սադ­րանք­նե­րը»: Նա անդ­րա­դար­ձել է Էր­դո­ղա­նի ռազ­մա­տենչ հռե­տո­րա­բա­նու­թյա­նը: «Նա­խա­գահ Էր­դո­ղա­նի բազ­մա­թիվ բո­ցա­շունչ հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից ես կա­ռանձ­նաց­նեմ միայն մե­կը, որ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի մա­սին է: «Կտամ շատ պարզ ար­ձա­գանք՝ վերջ տվեք սադ­րանք­նե­րին, և երկ­խո­սու­թյու­նը կսկս­վի»,- ա­սել է Մի­ցո­տա­կի­սը: Թուր­քիա­յի ԱԳ նա­խա­րար Մևլութ Չա­վու­շօղ­լուն Ֆրան­սիա­յի նա­խա­գահ Է­մա­նուել Մակ­րո­նին մե­ղադ­րել է հիս­տե­րիա­յի մեջ՝ լի­բիա­կան և սի­րիա­կան հա­կա­մար­տու­թյուն­նե­րի զար­գաց­ման, Մի­ջերկ­րա­կան ծո­վի արևե­լյան սահ­ման­նե­րի շուրջ վե­ճի պատ­ճա­ռով։ «Ո՞վ է հրահ­րում Հու­նաս­տա­նին Թուր­քիա­յի դեմ։ Ֆրան­սիան։ Բայց նա այլ օ­րա­կարգ ու­նի։ Երբ Սի­րիա­յում ա­հա­բեկ­չա­կան պե­տու­թյուն ստեղ­ծե­լու նրա ծրագ­րե­րը ձա­խող­վե­ցին, նա հան­դուգն դիր­քո­րո­շում ըն­դու­նեց Թուր­քիա­յի հան­դեպ։ Ես պետք է թույ­լտ­վու­թյո՞ւն խնդ­րեմ Ֆրան­սիա­յից, երբ ա­հա­բեկ­չու­թյան դեմ պա­տե­րազմ եմ մղում»,- հայ­տա­րա­րել է Չա­վու­շօղ­լուն, որ բա­ցար­ձակ ան­հե­թե­թու­թյուն է: Ըստ Չա­վու­շօղ­լուի՝ Ֆրան­սիան ա­մե­նից շատն է Հու­նաս­տա­նին սադ­րում Արևե­լյան Մի­ջերկ­րա­ծո­վյան շր­ջա­նում։ Նա Փա­րի­զին կոչ է ա­րել Ան­կա­րա­յի հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցել տա­րա­ծաշր­ջա­նա­յին կա­յու­նու­թյան հա­մար: Թուր­քիա­յի ԱԳՆ-ն Հու­նաս­տա­նի հետ ա­ռանց նա­խա­պայ­ման­նե­րի երկ­խո­սու­թյան պատ­րաս­տա­կա­մու­թյուն է հայտ­նել, իսկ ՊՆ նա­խա­րար Հու­լու­սի Ա­քա­րը ող­ջու­նել է Թուր­քիա­յի և Հու­նաս­տա­նի «տեխ­նի­կա­կան բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի» ՆԱ­ՏՕ-ի նա­խա­ձեռ­նու­թյու­նը, բայց շեշ­տել՝ Ան­կա­րան կպաշտ­պա­նի «իր շա­հերն ու ի­րա­վունք­նե­րը»։ Բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րը կլի­նեն, թե ոչ, հարց չեն լու­ծե­լու, Թուր­քիան ու­նի իր ԾՐԱ­ԳԻ­ՐԸ: ՆԱ­ՏՕ-ն, ԵՄ-ն ու Ռու­սաս­տա­նը՝ ոչ: ՌԴ ԱԳ նա­խա­րար Սեր­գեյ Լավ­րո­վը հայ­տա­րա­րել է, որ Մոսկ­վան պատ­րաստ է օգ­նել Կիպ­րո­սի և Թուր­քիա­յի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի կար­գա­վոր­մա­նը. «Մենք պատ­րաստ ենք ա­ջակ­ցել Կիպ­րո­սի Հան­րա­պե­տու­թյան և Թուր­քիա­յի Հան­րա­պե­տու­թյան միջև բա­րիդ­րա­ցիա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­ներ հաս­տա­տե­լուն, բայց, ի­հար­կե, միայն այն դեպ­քում, ե­թե եր­կու կող­մերն էլ շա­հագր­գիռ լի­նեն և խնդ­րեն մեզ»,- ա­սել է Լավ­րո­վը: Նրանց ծրագ­րե­րը տար­բեր են: Գազպ­րո­մի կի­սա­մյա շա­հույ­թը նվա­զել է 25 ան­գամ։ Մա­քուր շա­հույ­թը 32,9 մի­լիարդ ռուբ­լի է, որ 25,4 ան­գամ քիչ է 2019-ի ա­ռա­ջին կի­սա­մյա­կից՝ 836,5 մի­լիարդ ռուբ­լի։ Թուր­քիան գրե­թե դա­դա­րել է գազ գնել Ռու­սաս­տա­նից՝ փո­խա­րի­նե­լով ադր­բե­ջա­նա­կա­նով։ Ռու­սաս­տա­նը մի­լիարդ­ներ է ներդ­րել Թուր­քիա­յի խո­ղո­վա­կա­շա­րե­րում։ Հի­մա Թուր­քիան ու Ադր­բե­ջանն աշ­խա­տում են Մոսկ­վա­յի դեմ` փոր­ձե­լով զր­կել նավ­թի ու գա­զի ա­վան­դա­կան շու­կա­նե­րից: Հա­վե­լեք Էր­դո­ղա­նի խոր­հր­դա­կա­նի` Ռու­սաս­տա­նը փլու­զե­լու սպառ­նա­լի­քը 25 մի­լիոն մու­սուլ­ման­նե­րի մի­ջո­ցով և …կս­տա­նաք մի մեծ ԾՐԱ­ԳԻՐ, ո­րի ի­րա­կա­նաց­ման դեմ թե ժա­մա­նակ կա, թե հնա­րա­վո­րու­թյուն, թե նպա­տակ: Ձևա­վոր­վում է Ֆրան­սիա-Ի­տա­լիա-Հու­նաս­տան-Կիպ­րոս ա­լյանս ԵՄ-ում, ո­րին կա­րող են միա­նալ Իս­րա­յե­լը, Ե­գիպ­տո­սը, Ա­ՄԷ-ն: Պահն է Էր­դո­ղա­նին հաս­կաց­նե­լու, որ ոչ թե Հա­յաս­տանն է Սևա­նը շփո­թել Է­գե­յան ծո­վի հետ, այլ ինքն է ի­րեն դրել ե­րեք փա­շա­նե­րի դե­րում, ո­րոնց վախ­ճա­նը հայտ­նի է: Պետք է ար­դա­րաց­նել Ա­լիևի վա­խը՝ Հա­յաս­տան-Հու­նաս­տան-Կիպ­րոս ռազ­մա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյու­նից և Բա­քու-Ան­կա­րա տան­դե­մից պաշտ­պան­վել ԵՄ+ա­րա­բա­կան աշ­խարհ կոա­լի­ցիա­յով, որ Ա­լիևն ու Էր­դո­ղա­նը հաս­կա­նան՝ Սևա­նը ի՞նչ կապ ու­նի Է­գե­յա­նի ու Մի­ջերկ­րա­կա­նի հետ: Իսկ հե­ռան­կա­րում՝ ի՞նչ կապ ու­նի Ստե­փա­նա­կեր­տը: Դա է ի­րա­կան ԾՐԱ­ԳԻ­ՐԸ, որ կա­րող է ու պետք է աշ­խա­տի, ե­թե… աշ­խա­տենք մենք:

Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ

Հ.Գ. Իսկ ընդ­հան­րա­պես՝ եզ­րա­կա­ցու­թյունն այն պահն է, երբ հոգ­նում ես մտա­ծել: Կամ՝ գի­տես՝ ո՞վ է սպա­նել Ջոն Ֆից­ջե­րալդ Քե­նե­դիին, բայց այլևս ա­նի­մաստ է: Ողջ լե­րուք: Բա­րի ա­շուն ձեզ:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ