-
27.06.2024|
11:01
ԵՊՀ-ն ունի շուրջ 3000 աշխատակից և 14000 ուսանող:
Ընդ որում, աշխատակիցներից 2400-ը դասախոսներ են (դոցենտներ, պրոֆեսորներ, ակադեմիկոսներ), այսինքն` բարձր կրթական ցենզ և ձևավորված աշխարհայեցողություն ունեցող անձինք:
-
27.06.2024|
10:17
Հայ-թաթարական բախումներն սկսվեցին 1905 թ․ փետրվարի 6-ին ու շարունակվեցին ևս երեք օր։ Երբ Թիֆլիս հասան ոչ միայն աղետալի լուրերը, այլև թաթարների վայրագություններից սարսափած բաքվահայերի առաջին խմբերը, արդեն փետրվարի 10-ին Թիֆլիսի առաջնորդարանում, 30 երևելի անձանց ներկայությամբ և նախագահությամբ Գարեգին եպիսկոպոս Սաթունյանի (տես լուսանկարը), գումարվեց նախապատրաստական ժողով։
-
27.06.2024|
09:14
Տարիներ շարունակ մեր երկրում տիրող քրեաօլիգարխիկ համակարգի բուրգի գագաթում հայտնված անձիք մեծ մասամբ իրենց հաջողության, պաշտպանության հիմք դիտում և օգտագործում էին ոստիկանությունը։
-
27.06.2024|
08:11
Գառնիի բերքատու ծառերի կտրման մասին ավելի բարձր հիմնականում գոռում են նրանք, ովքեր պապանձվել էին 2022-ից շրջափակված, իսկ 2023-ին եղեռնի ենթարկվող Արցախի հարցում: Կտրված ծառի փոխարեն նորը կտնկես, բայց մարդկային կյանքերը, խեղված ճակատագրերը, հայրենազրկումը նորից չես կարող վերականգնել:
-
27.06.2024|
07:51
Եթե փորձում ենք մեր այսօրվա աննախանձելի վիճակի պատմական ու ոչ պատմական պատճառները դիտարկել իրենց ամբողջության մեջ, անխուսափելիորեն առաջ է գալիս մի այլ ածանցյալ պրոբլեմ ևս։
-
27.06.2024|
06:55
Տավուշի մարզպետ Հայկ Ղալումյանին հարցրել եմ, թե ե՞րբ է շահագործման հանձնվելու Կիրանցի դպրոցի նոր շենքը։ Մարզպետարանից պատասխանել են․ <<«»Կիրանցի միջնակարգ դպրոցի շենքի շինարարական աշխատանքները սկսված են, և նախատեսվում է շահագործման հանձնել սեպտեմբերի 1-ին>>։
-
27.06.2024|
00:11
Ձեզ պաշտպանող հավիտենական զենքեր կան:
«Ներքևում հավիտենական զենքեր կան»:
Այս խոստումը նրանց համար է, ովքեր երկրավոր կյանքից վեր բարձրանալով` կամենում են ավելի վեր սավառնել. հասնել Երկնքի Արքայությանը:
-
27.06.2024|
00:01
Փրկիր մեզ, որովհետև Քեզ ապավինեցինք,
Հովանի դարձիր մեզ, քանզի Անունդ ճանաչեցինք։
-
26.06.2024|
21:30
Իշխա՛ն, թշնամիները իմացուցին մեզ,
որ արդեն աքսորանքի ճանապարհին վրա մեռած ես…
-
26.06.2024|
20:29
«Քիչ բան եմ հիշում ես իմ դառն ու տխուր մանկությունից։ Ասես երազի մեջ միտս է գալիս մեջքը կորացած, կծկված տատս, նրա թևերի սուրմաները, կարմիր մահուդե գոտին։ Հիշում եմ մազը թափված մեր պառավ շանը, մեր չալ կատվին, որ ծտեր ու ծիծեռնակներ էր բռնում ու մտնելով հին կարասի հետևը` մռմռալով լափում»,- վաղ մանկության պատկերներն այսպես է վերակենդանացրել արձակագիր Սերո Խանզադյանը։