Ջոն Կիրակոսյան. Մի դրվագ

Ամառ էր: Ճանաչողական այցով Երևան էր ժամանել ԽՍՀՄ-ում ԱՄՆ-ի արտակարգ և լիազոր դեսպան Արթուր Հարթմանը: Ինձ հանձնարարված էր լուսաբանել նրա ծրագրում ընդգրկված հանդիպումներից մի քանիսը:

Առաջին հանդիպումը Հայկական ԽՍՀ արտաքին գործերի նախարար Ջոն Կիրակոսյանի հետ էր: Մեր նկարահանող խումբը արտգործնախարարությունում էր առավոտյան 9-ից մի կես ժամ առաջ: Նույնիսկ նախարարը դեռ չէր եկել: Իր հարկաբաժին մտավ այն ժամանակ, երբ սարքավորումներն արդեն տեղադրել էինք:
Ջոն Կիրակոսյանը հետաքրքրվեց, թե դեսպանի ծրագրի էլ ինչ միջոցառումներ ենք լուսաբանելու: Ես նրան մեկնեցի ծրագրի տպագիր օրինակը, որի վրա, ՀԿԿ Կենտկոմի ինֆորմացիայի և արտասահմանյան կապերի բաժնի ցուցումով, նշված էին լուսաբանման ենթակա հանդիպումները. ԱԳՆ-ից հետո` կառավարություն, հետո` Գերագույն խորհրդի նախագահություն:

Մյուս միջոցառումներից նկարահանվելու էին Անհայտ զինվորի գերեզմանին պսակ դնելու արարողությունը և գրքերի նվիրատվությունը Երևանի պետհամալսարանի գրադարանին:
-Եղեռնի հուշարձանին ծաղիկ դնելը չե՞ք նկարում,-հարցրեց Ջոն Կիրակոսյանը:
Ես ասացի, որ նման հանձնարարություն չունենք:
Նախարարը, ծրագիրը ձեռքին, մտավ իր առանձնասենյակ, որի դուռը բաց էր, և ինձ էլ հրավիրեց նստել: Զանգահարեց:
-ԱՄՆ-ի դեսպանը ծաղիկ է դնում Եղեռնի զոհերի հուշարձանին, և դուք դա չե՞ք ուզում նկարահանել,-դողացող, բայց խիստ ձայնով հարցրեց Ջոն Կիրակոսյանը:
Ձայնն աստիճանաբար բարձրացավ այնքան, որ ես վեր կացա տեղիցս և կամաց դուրս եկա առանձնասենյակից: Բայց դռնից լսվում էր Ջոն Կիրակոսյանի ամեն մի բառը.
-Թող տեսնե'ն,-որոտում էր նախարարը,-թուրքերը թող տեսնեն, որ աշխարհի հզորագույն երկրի արտակարգ և լիազոր դեսպանը Ծիծեռնակաբերդ է այցելում և ծաղիկ է դնում Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակին:
Ըստ երևույթին, զրուցակիցն անկարող էր առարկել, քանի որ Կիրակոսյանը մոտեցավ մեր խմբին, ծրագիրը մեկնեց ինձ և ժպտալով ասաց.
-Կարող եք նկարահանել և ցույց տալ:
Այդպես էլ արեցինք:

Կարլ Յալանուզյան

Մեկնաբանություններ