Սակրալ նշանակությամբ բանաձևերի մեկնակետը

Մի քանի տարբերակներ, որոնցից կարող եք ընտրել Ձեր ցանկացածը:
1.Դուք չեք ցանկանում ամուսնանալ, բայց Ձեր ունեցվածքը (ասենք, անշարժ գույքը` բնակարանը) չափազանց պետք է մեկին, ով ուղղակի պարտադրում է Ձեզ: Դուք ունեք նաև այլ փեսացու, որ ոչինչ չի պարտադրում, բավականաչափ դաստիարակված ու քաղաքակիրթ է իբրև ամուսին Ձեր վզին փաթաթվելու համար, նրա հետ կյանքը կլինի դժվար, որովհետև նա ունի սկզբունքներ, ինքնավստահ է ու ինքնահավան: Դուք չեք ուզում ամուսնանալ, թեպետ ուզում եք, որ Ձեզ շահեն-պահեն, պաշտպանեն, ոչ աշխատանք ունեք, ոչ ապրուստի ուրիշ միջոց, ոչ էլ ընկեր-բարեկամ, որ մտահոգ են ձեզնով: Սեր ընդհանրապես չկա, խոսքը հաշվարկի մասին է` մի քիչ տանուլ ես տալիս, մի քիչ շահում ես: Շուրջբոլորն էլ ընկած համոզում են, որ ճիշտն ամուսնանալն է, ու Դուք առանձնապես բծախնդիր լինելու տեղ չունեք` ոչ ժառանգություն (ասենք, գազ ու նավթ) ունեք, ոչ գեղեցկություն (ասենք, ծով ու ճանապարհ), ոչ խելք (ասենք, հաջող հարևաններ), ոչ էլ բախտ (ասենք, ձեր երկրում միշտ արևային եղանակ է): Ի՞նչ եք անում Դուք: Դուք հայտարարում եք, որ ամուսնանում եք շատ հարուստ, բայց աչքը ձեր տանը տնկած փեսացուի հետ, նշանվում եք կախ սրտով ու անմիջապես նշանդրեքի օրը հայտարարում եք մյուսին` ամուսնանում եմ, բայց սրտով քեզ հետ եմ, սպասիր ինձ, մի քիչ խաղամ, հետո կգամ: Ամուսնական դավաճանության նախադեպն աչքի առաջ` Ձեր նշանածը Ձեզ արգելում է, իրենից բացի, որևէ մեկի հետ շփվել, Ձեզ տալիս է օրապահիկ ու ասում է` ինձ ընդհանրապես դու պետք չես, տունդ է պետք, ուզում ես` գնա, ուզում ես` մնա, մեկ է, ավելին չեմ տալու, ուրիշին էլ քեզ մոտ չեմ թողնելու: Հարմարվի` ապրի: Չնվնվաք, երբ Ձեզ ասում էին` սովորի, չէիք լսում, այդպես էլ մինչև հիմա իրարից չեք տարբերում ֆլամենկոն ու ֆլամինգոն, տենդերն ու գենդերը, սիեստան ու ֆիեստան, հունիսն ու հուլիսը: Երբ ասում էին` աշխատիր, գլուխ էիք պահում, սպասում էիք` ով ինչ կտա: Ասում էին` կյանքը մի օրով չի, վաղվա մասին մտածիր, թաքնվում էիք անցյալի մեջ, թե միշտ էլ այսպես է եղել: Հիմա ո՞վ է մեղավոր, որ Ձեզ Ձեր տանը պատանդ են պահում: Դե նստեք ու երազեք, թե սպիտակ ձիու վրա կգան Ձեր հետևից ու ձեզ կտան դրախտի դռան բանալիները: Մեղադրեք հարևաններին, բարեկամներին, թշնամիներին, մեկ-մեկ էլ անիծեք ու հայհոյեք ¥սրտի հովանք է¤, ի՞նչ է փոխվելու: Երազեք պոլիգամիա` անվանեք փոխլրացում, բալանսավորված քաղաքականություն, անվանեք ճգնաժամ, Ձեր փեսացուն Ձեզնից ստացել է, ինչ իրեն պետք էր, իսկ նա, ում մերժել եք, հաստատ մենաստան չի գնա, աշխարհում հարսնացուների պակասից երկրաշարժ չի լինում: Այս պատմությունը Ձեզ ոչինչ չի՞ հիշեցնում: Իսկ Դուք նստել եք տանը ու սպասում եք, թե երբ է գալու վաղվա օրը, որովհետև Ձեզ ներշնչել եք, որ հույսի ու հավատի մթնոլորտն է Ձեր փրկությունը: Դուք սիրում եք ինքնախաբեություն: Այդպես հեշտ է ապրելը:
2.Դուք չեք ուզում ամուսնանալ, բայց գիտեք, որ անխուսափելի է: Փեսացուների առատությունից չեք տառապում, ընտրությունը մեկից մինչև երեք հաշվարկն է: Սեր չկա, ու չկան զանազան կապվածություններ, մերկ հաշվարկ է` թե Ձեր, թե Ձեր ձեռքը հավակնողների կողմից: Պարտավորվածություն էլ չկա: Համարյա երանելի վիճակ է: ՈՒմ էլ ընտրեք, Ձեզ համար մեկ է: ՈՒ Դուք փնտրում եք ճիշտ ընտրության չափանիշ: Եթե Ձեզ համար մեկ է, ո՞րն է լինելու որևէ մեկին ընտրելու դրդապատճառը: Տարբերակ չկա` Դուք մտածում եք, թե ում ընտրելու դեպքում առավելը կունենան Ձեր զավակները: Ձեզ կարող են առաջարկել հարստություն, փառք, իշխանություն: Կարող են առաջարկել խելք, զարգացում, առաջընթաց: Առաջինը, իհարկե, կընտրեք` կյանքը կարճ է, և անհեթեթ է հրաժարվել վայելքներից, բայց ի՞նչ կմնա Ձեր հարստությունից, փառքից ու իշխանությունից Ձեր որդուն ու դստերը: Պատմական անցյա՞լ: Մխացող հիշողությո՞ւն: Ոչի՞նչ: Երկրորդը ընտրելու դեպքում կրակն եք ընկնելու` խելոքներին ոչ ոք չի սիրում, նրանցից վախենում են ու հնարավորն անում են, որ նրանք մնան մենակ, զարգացումն անդուլ աշխատանք է` ստատիկ վիճակների փոփոխությունը մարդկությունը ծանր է տանում, որովհետև վարժվել է հնին, ու նորը, ով գիտի, ինչ է լինելու, Դուք միանշանակ փորձությունների միջով եք անցնելու, ու ոչ մի երաշխիք, որ հասնելու եք Ձեր նպատակին:

Հասա՞ք, հասնելու եք բոլորովին այլ կետի, որ վկայում է առաջընթաց: Դուք դառնալու եք կամուրջ` Ձեր զավակների անցնելիք ճանապարհի համար: Առանց Ձեզ` նրանք սկսելու էին 0 կետից կամ նույնիսկ այլ ճանապարհով էին գնալու` ով գիտի ուր: Ի՞նչ եք անում: Որոնո՞ւմ եք երրորդ տարբերակը: Երկուսին էլ մերժում եք ու ընդհանրապես որոշում եք երեխա ունենալ ժամանակակից բժշկությա՞ն հաշվին: Բայց ինչպես էլ նա ծնվի, եթե ապրի, Դուք եք պատասխանատու նրա կյանքի մեկնարկային պայմանների համար: Այս պատմությունը Ձեզ ի՞նչ է հիշեցնում:
3. Իսկ ինչո՞ւ չեք ուզում ամուսնանալ: Սկսենք սկզբից: Ի՞նչը չստացվեց ձեր դեպքում, որ կյանքի բնական ընթացքը Ձեզ համար փոխվեց: Ձեզ ասում էին, որ ժամանակն էլ հայրենիք է, Դուք ժպտում էիք, որովհետև խորապես համոզված էիք, որ հայրենիքի առաջին հայտանիշը տարածքն է, երկրորդը` բնակչությունը, երրորդը` լեզուն, որով խոսում ու միմյանց հասկանում են այդ բնակչությունը կազմող մարդիկ, մեծահոգաբար մեկ-երկու այլ հայտանիշներ էլ էիք ընդունում, բայց բոլորը շոշափելի, տեսանելի, ֆիզիկապես գոյություն ունեցող, իսկ ժամանակը գոյություն էր, որ ոչ կտեսնես, ոչ կշոշափես, առավելագույնը` կզգաս, որ այլևս չկա: Այդպես Դուք կորցրիք ժամանակը: Ձեզ ասում էին, Դուք ի՞նչ էիք անում: Վատնում էիք ժամանակը ուրիշների վրա: Ահա և վերադառնում է բումերանգը, ու կորցրած ժամանակի դեմ հանդիման Դուք հարկադրված եք անել այն քայլերը, որ ոչ թե ինքներդ եք ուզում, այլ ձեզնից են ուզում: Հիանալի իմանալով, որ 2+2= 4-ի, Դուք հիմա հարկադրված եք ընդունել պատասխանների այն անվերջությունը, որ Ձեզ կթելադրեն, և հարկադրված եք այնպես ժպտալ, ասես ինքներդ եք այդ գյուտն արել: Ընդունեք, որ սա ոչ միայն Ձեր անձնական, այլև միանգամայն ընդհանրական պատմություն է:
ՈՒ ի՞նչ եք անում այս երեք տարբերակների դեպքում: Տարբեր ելակետերով ու նույն վերջակետով այս տարբերակները փոփոխության միայն մեկ հնարավորություն ունեն, եթե Դուք ազատ եք Ձեր ընտրության մեջ: Իսկ եթե ոչ, սկսում եք «ա» կետից` ապահովեք Ձեր անկախությունը: Մնացած բոլոր դեպքերում Դուք երբեք չեք կարող ասել, որ 2+2=4-ի, իսկ դա սակրալ նշանակություն ունեցող բանաձև է ոչ միայն մաթեմատիկայում: Դա սակրալ նշանակությամբ բանաձև է ինքներդ Ձեզ հետ հարաբերություններում: Աշխարհի հետ Ձեր փոխհարաբերություններում: Ժամանակի հետ Ձեր հարաբերություններում:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ. Գ.- Երբ սկսեք տարբերել ֆլամենկոն ու ֆլամինգոն, տենդերն ու գենդերը, սիեստան ու ֆիեստան, հունիսի ու հուլիսի դեպքում չշտապեք: Եթե այս ամենը Ձեզ համար արդեն պարզ ու հայտնի է, անցնենք առավել պարզին ու առավել հայտնիին:
Սիրիայի նախագահ Բաշար Ասադը հերքում է Դամասկոսի մերձակայքում կառավարական զորքերի կողմից քիմիական զենք օգտագործելը: ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբաման համոզված է, որ քիմիական զենքի օգտագործման պատճառով 1,4 հազար մարդ է զոհվել, ու նրանց մահը չի կարելի անպատիժ թողնել: Ծրագրված է եռօրյա օպերացիա, որը կարող է երկարաձգվել: Պենտագոնը մտադիր է հզոր հարված հասցնել նավերից ու ռմբակոծիչներից 50 նպատակակետի ¥այս ցանկը դեռ կավելացվի: Սեպտեմբերի 11-ին ¥ԱՄՆ-ի համար սեպտեմբերի 11-ը արդեն սակրալ նշանակություն է ստանում¤ Սենատը կքննարկի Սիրիայի վերաբերյալ բանաձևը, որը նախատեսում է եռօրյա հրթիռակոծություն կանխորոշված կետերին: 100 սենատորներից ռազմական միջամտությանը կողմ են 25-ը, դեմ` 20-ը, 55-ը դեռ չեն որոշել: 435 կոնգրեսականներից 24-ը կողմ են, 123-ը դեմ, 288-ը դեռ մտածում են: Նախագահ Օբաման որոշել է: Նա միայն սպասում է խորհրդարանականների հետ իր քայլի պատասխանատվությունը կիսելու արտոնությանը: Մեծ քսանյակի հանդիպմանը ԱՄՆ-ը, Թուրքիան, Կանադան, Սաուդյան Արաբիան, Ֆրանսիան կողմ են եղել ռազմական հարձակմանը, Ռուսաստանը, Չինաստանը, Հնդկաստանը, Ինդոնեզիան, Արգենտինան, Բրազիլիան, ՀԱՀ-ը և Իտալիան` դեմ: Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Դևիդ Քեմերոնը կողմ է Սիրիան ռմբակոծելուն, իսկ Համայնքների պալատը դեմ է: Գերմանիան ևս չի պատրաստվում որևէ ռազմական գործողության մասնակցել: ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղար Պան Գի Մունը նույնպես դեմ է ռազմական գործողություններին, Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը սեպտեմբերի 7-ին համաժամանակյա աղոթքի օր անցկացրեց համայն կաթոլիկ և այլադավան աշխարհում հանուն Սիրիայում խաղաղություն հաստատվելու: Ռուսաստանը հայտարարում է, որ Սիրիայի դեմ հնարավոր ռազմական ագրեսիան առանց ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի սանկցիայի կհամարվի ագրեսիա: Իսկ պատերազմը գործնականում սկսված է: Սկսված է օգոստոսի 21-ին քիմիական զենք կիրառել-չկիրառելուց էլ առաջ: ԱՄՆ-ի Կոնգրեսում ու Սենատում քննարկումները կտևեն երկու շաբաթ, բայց բնակչությունը չի ուզում հեռանալ հայրենիքից: Նրանք մինչև վերջին պահը աղոթելու են ու սպասելու են հրաշքի, իսկ հրաշքներ, հայտնի է, մեր օրերում չեն լինում: Ոչ ոք չի կարող ասել` ինչո՞վ կավարտվի Սիրիայի պատերազմը, եթե սկսվի: 2+2-ը այդ երկրում այլևս երբեք չի հավասարվի 4-ի: Նախագահ Օբաման, սակայն, կարող է և խորհրդարանի համաձայնությանը չսպասել ու հարվածելու հրաման տալ. և ընդամենը մեկ ժամից աշխարհն արդեն կապրի բոլորովին այլ իրավիճակում ու անկանխատեսելի քայլերի տրամաբանությամբ: Հաջորդ երկիրը կարող է լինել Իրանը, բայց դա արդեն կլինի ուրիշ ու ուրիշի պատմությունը, իսկ Սիրիայի վրա օդային հարձակումը և ամերիկացի զինվորի բացակայությունը երկրի տարածքում խիստ պայմանական է` ռազմական որոշումները անհրաժեշտության բերումով վերանայվելու սովորություն ունեն: Ռուսաստանը կհանձնի հերթական երկիրը, որին իր ազդեցության տարածման դիմաց հողեր ու փողեր է տալիս: Սա ո՞ր տարբերակի պատմություն էր:
Մաքսայի՞ն միություն, թե՞ Եվրոպական միություն` 2013-ին ստորագրված ասոցացման համաձայնագրով` Հայաստանում այս թեման քննարկում են բազմաշերտ, բայց առանց հույզերի: Ի վերջո, պարզ է, որ Մաքսային միությունը իր բոլոր ռեգլամենտներով կոչված է լուծելու նախ և առաջ քաղաքական, հետո միայն տնտեսական խնդիրներ: Երբ կարճ ժամանակից Հայաստանում գնաճի նոր ալիք բարձրանա, այդ թվում` ուղեվարձի բարձրացման և առաջին անհրաժեշտության սննդամթերքի, առիթը օգտագործվելու է` հիմնավորելու ՄՄ մտնելու անհրաժեշտությունը, որտեղ իբր մեզ սպասում են միայն եկամուտներին+եկամուտներ: Թե ինչքան թանկացումներ կլինեն երկրում ՄՄ-ին անդամակցելուց հետո, արդեն Հայաստանը չի կարող որոշել, որովհետև որոշումներն ընդունելու է բոլորովին այլ կառույցի ղեկավարությունը: Ի դեպ, նրանք նաև իրավունք են ունենալու որոշել բյուջեի ու տնտեսության կառուցվածքը, նոր ձեռնարկությունների բացման ու չբացման նպատակահարմարությունը, ղեկավարման սկզբունքները ու ղեկավարներին: Նորից սկսելու ենք ռուսաց թագավորին նամակներ գրել, որովհետև ցարը չկա, բայց ցարիզմն անմահ է: Այնուհանդերձ, այսօր բոլորն արդեն մոռացել են Ռուսաստան-Բելառուս համատեղ պետության գոյությունը, իսկ վաղը չեն էլ հիշելու Եվրասիական միության անհրաժեշտությունը, որովհետև երկուսի էլ գոյության սկզբունքը մեկն է` չաշխատող սկզբունքը: Թեկուզ Վանկուվերից Վլադիվոստոկ: Բացի քաղաքական նպատահարմարությունից կան նաև այլ գործոններ: Հայաստանն ընտրում է նվազագույն դիմադրության ճանապարհը` իր կարծիքով, բոլորը չէ, որ հորիզոնի գծից այն կողմ տեսնում են լուսաբացը: Վրաստանն ու Աբխազիան էլ արդեն հերքում են աբխազական երկաթուղու վերագործարկման հնարավորությունը: Եվրամիության տարածքում ապրել և գրել են Նոբելյան 382 մրցանակակիրներ, Եվրասիական տարածքում` 22: Տարբերակների նպատակահարմարությունը և տարբերությունը ինքներդ գնահատեք:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ