Ծաղիկներս շատ էին փարթամացել, ու ծաղկամաններն արդեն փոքր էին նրանց համար: Իրիկունը մտա ծաղկի խանութ, որ նոր ծաղկաման ու հող գնեմ: Դեռ դռների մեջ էի, երբ ներսից ծանոթ աղմուկ լսվեց: Առաջացա ու ինչ տեսնեմ... Հողի պարկերի մոտ կանգնած Վաղոն շան լափ էր թափում վաճառողի գլխին.
-Էս հող ես ծախո՞ւմ, արա՛:
-Այո:
-Տո ա՛յ հողատու, բա որ հիմա ծաղիկներդ մտցնեմ... ու դառնաս սիրամարգ, դուրըդ կգա՞:
-Հանգստացեք, սա Ռուսաստանից բերված սևահող է՝ հարստացված տարբեր պարարտանյութերով:
-Ուրեմն ռուսների հողերն ես ծախո՞ւմ:
-Հա:
-Բա էդպես ասա: Դրանք մեր հողերը շատ են ծախել: Բայց լավ իմացի, եթե մեր հողերին էլ ձեռ տաս՝ միանգամից կդարձնեմ սիրամարգ: