Ցնդելու տրամաբանություն ուներ:
Եթե ժամանակին չընդհատեի զրույցը՝ հաստատ կդառնայի գժանոցի ապրանք:
Խոսում էինք վերջին ընտրություններից.
- Ինչու՞ նախկիններին չընտրեցիր:
- Որովհետև նրանք բերեցին սրան:
- ՈՒրեմն սրան չե՞ս սիրում:
- Սրա ի՞նչը սիրեմ:
- Բա ինչու՞ չընտրեցիր նախկիններին:
- Եթե ընտրեի՝ նորից կբերեին սրան:
- Ա՛յ ընկեր, քո այդ ապուշ դատողության պատճառով սա մնաց, չէ՞:
- Հա՛:
- ՈՒրեմն ինչու՞ ընտրեցիր սրան ու ոչ թե նախկիններին:
- Որովհետև սա ոչ մեկին չի բերի, իսկ նախկինները կբերեին սրան:
- Այսինքն միշտ սրա՞ն ես ընտրելու:
- Հա:
- Ինչու՞:
- Որ էլ ոչ ոք չբերի սրան:
Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ