Մի լավ ասացվածք կա՝ ագահ մարդու ստամոքսը աչքերի մեջ է` դրանք էլ ծակ են: Ասացվածքը հայկական չէ, բայց ասվածը, կարծես, այսօրվա հայերից ոմանց մասին լինի: Միայն հային բնորոշ ցուցամոլություն է՝ ամանորյա սեղանին ապխտած կոկորդիլոս դնելը, որն արժե շուրջ $1000: Ընդ որում, ագահությունը հարուստ կամ աղքատ լինելու հետ կապ չունի:

Տարիներ առաջ հանգամանքների բերումով պետք է հանդիպեի օլիգարխներից մեկի հետ: Նրա «տղաները» նեղացրել էին իմ մանկության ընկերներից մեկին և «նալոգ» էին վերցնում ամեն ամիս: Վերջին ամիսը ընկերս չէր տվել «նալոգը», կրակել էին իրար վրա, ընկերս ոտքից վիրավորվել էր:

Հետաքրքիր է, թե ինչպես կարող են զարգանալ դեպքերը, եթե Ղրիմը հռչակի իր անկախությունն Ուկրաինայից: Այդ թերակղզին այսօր էլ ինքնավարություն ունի, սակայն Ուկրաինայում Ռուսաստանի ունեցած ազդեցության կորստի վտանգի ահագնացումը կարող է միանգամայն նոր իրավիճակ ստեղծել:

ՖԲ-ն ինձ շատ-շատ բան է տվել ու տալիս է: Իր բոլոր դրական կողմերով հանդերձ` ՖԲ-ում նաև էնքան այլանդակություններ կան, որ վերջերս լրջորեն մտածում եմ այլևս ՖԲ չմտնելու մասին: Մեկ ազգային խորհրդանիշ դարձած սուրբ կերպարներին են սկսում բացահայտորեն սևացնել (օրինակ` Վազգեն Վեհափառին), մեկ բացահայտորեն շինծու, քայքայիչ լուրեր են հորինում ու տարածում (օրինակ` համասեռամոլների հարսանիք Երևանում):

Մի լրագրող հարցրեց. «Ո՞ր հարթակներն են այսօր ծառայում որպես Ձեր խոսքն ու մտքերն արտահայտելու միջոց»: Կարծեմ՝ շրջանցեցի հարցն ու խուսանավեցի: Թե ինչու՝ չգիտեմ: Մի ասող լինի` ինչ հարթակ, ինչ խոսք, ով է հաշվի առնում, ականջ դնում կամ հետևություններ անում:

Կյանքի սահմանագծին մաքառող մարդուն նոր-նոր միայն 8 միլիոն են հատկացնում, այն էլ հետվիարհատական շրջանում Հայաստան տեղափոխելու համար: Իսկ օրեր հետո ՀԳՄ նորընտիր նախագահ Էդվարդ Միլիտոնյանին Սերժ Սարգսյանը պետական մրցանակ կհանձնի՝ 5 միլիոն մրցանակային գումարով: Կամ ասենք Հայրիկյանին կարող են անմիջապես 20 միլիոն հատկացնել, Նունե Եսայանին՝ 54 միլիոն, ռուսերենով հեռարձակվող հեռուստախաղին՝ 12 միլիոն եւ այսպես շարունակ: Անամոթությունը ուր կարող է հասնել:

Սևծովյան տնտեսական համագործակցության կազմակերպության հավաքին մասնակցելու նպատակով այսօր Երեւան ժամանած Թուրքիայի արտգործնախարար Ահմեդ Դավութօղլուն ստիպված եղավ «Արմենիա-Մարիոթ» մտնել ետնամուտքով: Պատճառը հյուրանոցի դիմաց բողոքի ակցիա իրականացնող երիտասարդների գործողություններն էին, ովքեր Դավութօղլուին որոշել էին «դիմավորել» թուրքական թղթե դրոշների վրա խաչ քաշելու, դրանք «կալոդով» գետնին թափելու, տրորելու, «Ընկեր ջան, գինի լի՛ց» երգելու եւ բողոքի ու ընդվզման այլ գործողությունների միջոցով:

Ներկայումս գոյություն չունեն հայ-թուրքական չմիջնորդավորված՝ ուղիղ երկկողմ հարաբերություններ: Հայաստանի հանդեպ ունեցած իր դիրքորոշումը Թուրքիան ճշտում է Ռուսաստանի հետ, ԱՄՆ-ի հետ, Մեծ Բրիտանիայի կամ Ֆրանսիայի հետ, բայց ոչ ուղղակիորեն Հայաստանի հետ: Դա միանգամայն հասկանալի մոտեցում է, քանի որ Հայաստանի ինքնուրույնությունն ու իրավասուբյեկտությունն արտաքին հարաբերությունների ոլորտում ձգտում է զրոյի:

Ինչ խոսք, Մարդու իրավունքների պաշտպանի կողմից դատական համակարգում տիրող իրավիճակի վերաբերյալ հրապարակված զեկույցը բավականին մտահոգությունների տեղիք է տալիս:

Մեր ազգը քաղցր երազներ, հեքիաթներ սիրող ազգ է: Դա շատ հեշտ ու անվտանգ է, քան, ասենք, դառն իրականությունն ու ճշմարտությունն իմանալը: Ո՞ւմ է պետք այդ գլխացավանքը: Եթե հասու ես ճշմարտությանը, տեսնում ես ռեալ իրականությունը, պետք մի բան անես, քեզ վտանգելով՝ փորձես փոխել այն: Չէ՜ մի: