Վաղոն հնագետներին չշնորհավորեց

Առավոտը Վաղոն նորից անհանգիստ էր։

- Հարևան, մի քանի տեղ կարդացի, որ էսօր հնագետների օրն ա։ Հիմա չգիտեմ՝ շնորհավորե՞մ, թե չէ։

- Ինչի՞ չգիտես։

- Ճիշտն ասած, չգիտեմ՝ հնագետն ինչ ա, ասի կարող ա դու իմանաս։

- Դրանք էն մարդիկ են, որ հին բաներ են գտնում ու ուսումնասիրում։

- Հին մարդկանց էլ են ուսումնասիրու՞մ։

- Հա։

- Այսինքն՝ նախկինների՞ն։

- Դե, եթե ուզում ես՝ էդպես էլ կարաս ասես, ամեն հին բան նախկին ա։

- ՈՒրեմն նախկիններին ուսումնասիրում են, որ ջեբները պլան գցեն ու գործ սարքե՞ն։

- Վաղո, էլի քո խասյաթի համաձայն ուրիշ տեղ ես տանում, դրա համար չեն ուսումնասիրում։

- Բա նախկիններին էլ ինչի՞ համար պիտի ուսումնասիրեն, գործ սարքելու չէ՞։

- Ախր Վաղո, պատկերացրու՝ հողը փորում են ու մի էրկու հազար տարվա կմախք են գտնում։ Ինչի՞ պիտի դրա ջեբը պլան գցեն, իմաստը ո՞րն ա։

- Վայ քու արա, ուրեմն է՞դ կարգի նախկինների են ուսումնասիրում։

- Դե հա։

- Ինչ լավ ա՝ չշնորհավորեցի։

- Ինչի՞ ես էդպես ասում։

- Բա հլը մտածի, ինչքան փչացած պիտի ըլնես, որ հազար տարվա մեռելների վրա գործ սարքես։ ՈՒրեմն դրանք էս փթիրներից վերան են։

Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ