Չգիտեն հետոն, չգիտեն ներկան ու էս ամեն ինչը մեզ տանում է մեկ այլ վտանգի

2018 թվից, առ այսօր, բոլոր խնդիրների պատճառը վախն է։

Մի շաբաթ չկա, որ այդ մասին սկսեցի խոսել, բայց դե թեման դեռ բացված չէ։

ՀՀ 2 խոշոր խնդիրները, որոնք չեն թողնում, որ հասնենք իշխանության խնդրին` ընդդիմադիր դիրքավորվածներն են և վախը, որ երկիրը վտանգի մեջ է։

Ընդդիմադիրների պահով, դեռ հնարավոր է հասկանալ, թե ով ով է ու էդ օրն անխուսափելիորեն գալու է։

Ինչքան ուշ, էդքան վատ իրենց համար ու պատահական չեմ ասում, որ գալու է պահը, որ շատերը Նիկոլին էդքան բան ասելուց հետո, սկսեն արդարացնել։

Մյուս կողմից այսօրվա անհուսությունը բերելու է նրան, որ շատերն ուղղակի հաշտվեն (կամ արդեն հաշտվել են) իրականության հետ։

Հաջորդ խնդիրը վախն է։

Վայնասունոլոգիայի մասին նոր չեմ ասում։

Բայց և նոյեմբերի 9-ից հետո սկսված վայվույը դարձել է իրական չարիք։

Նոյեմբերի 9-ին կռիվը չկանգնեցնելու մասին խոսել եմ հենց 11-ին։

Շատ բան չեմ ասում, բայց մոտենում է մեր հայրենականը, որն անխուսափելի է ու էս անգամ որպես կանոն Արցախի վերջնախաղը լինելու է մերը (ես լավատես եմ):

Բայց մյուս կողմից լատենտ վատատեսությունը, մտահոգությունը, որ դառնում է խոսույթ ծածկում է բազմաթիվ ուժեղ մարդկանց նպատակները։

Թեպետ օրը կգա ու կերևա, թե ու՞մ մերն է տղա բերել։ Հայը կռիվ տալ գիտե ու հաղթելու փորձ ունի։

Երեկ Հակարի կամրջում տեղի ունեցածը շատ վատ անդրադարձավ բոլորի վրա։

Թշնամու քարոզչությունն ու խորամանկությունը հասավ իր արդյունքին, բայց գալու է էդ օրն ու ժամը ու կտեսնենք դեռ, թե ով է հայն առհասարակ։

Մարդիկ արդարացիորեն չեն դիմանում։

Չգիտեն հետոն, չգիտեն ներկան ու էս ամեն ինչը մեզ տանում է մեկ այլ վտանգի։

Խոսքը ներհասարակական բախման մասին է, որը մինչ պատերազմ ու վերջնախաղ հնարավոր արդյունքներից մեկն է։

Ստացվում է հետաքրքիր վիճակ։

Ներքին հուզումների թափանիվը սկսել է շարժվել, ու կարող է դառնալ գործողություն, որից իշխանությունը հազիվ խուսանավեց սեպտեմբերին։

Նիկոլին բերում են առաջին պլան, որ կրկին իրար գլուխ հավաքի իր աջակիցներին ու մեղմացնի հնարավոր բախումը, բայց ստացվում է հակառակը։ Նիկոլը վերջնական պռավալ է տալիս իր վստահության քվոտան հասարակության մեջ ու արդեն միտումնավոր ( դա սկսեց անցած տարի):

Գնդակը փոխանցվում է ընդդիմությանը, որը չի կարողանում բյուրեղացնել իր կապիտալն ու անում է ճիշտ հակառակը։

Ընդդիմության մեջ երկու թևերը չեն կոնսոլիդացվում։

Ընդդիմադիր, աճող զանգվածը բազմապատկվում է հասարակության մեջ ու ավելանում են արբանյակ միավորումները։

«5-րդ շարասյան» մասին սկսված զրույցը շատ արագ դառնում է խնդիր իշխանության համար ու սա թերևս ժանրի կանոններով մղելու էր ձերբակալությունների ու թուլացներ լարումը, բայց էստեղ էլ ոչինչ դուրս չեկավ:

Եվ ժողովուրդը , որը չգիտե ու՞ր գնալ, բայց ծայրահեղ բողոքավոր է իշխանությունից։

Հիմա իսկական ժամանակն է, որ խաղարկվի դավադրության սցենար կամ ինչ-որ արտառոց բան, որպեսզի էս լարվածությունը թուլանա, բայց սա էլ ունենալու է հակառակ էֆեկտ, մանավանդ, որ էդրողանի նման փորձը տեղի ունեցավ անցած օրերին։

Գնդակը ընդդիմության դաշտում է, բայց, ըստ իս, ընդդիմությունն ընտրել է միջանկյալ խաղ տարբերակը:

Արթուր ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ

Մեկնաբանություններ