1.
Անբարո է այն պետությունը, որ ազգի ու հայրենիքի մի մասին կարող է թողնել գոյաբանական բնաջինջ սպառնալիքի տակ, վանել իրենից, մատը մատին չխփել քթի տակ ծավալվող, խիստ անհավասար գոյամարտի պահին, արգելափակել կամավորական նպատակադրումները:
Անբարո է, երբ հայրենազրկված ու ունեզրկված բազմահազար ազգակիցներին ընդունում է օտար ներգաղթյալների պես, նրանց առաջ բյուրոկրատական քստմնելի խոչընդոտներ հարուցում համեստ աջակցությունը տրամադրելիս:
Անբարո է, երբ պետական կեցվածքն իրականում մերժողական է՝ երեկ դեռ ազգային-հերոսական տարեգրություն հյուսող, այսօր փախստական դարձած զանգվածի հանդեպ՝ նրան երեսպաշտորեն ու գողունի մղելով ցիրուցան լինել, մոռանալ տունդարձի ճանապարհը:
Անբարո է, երբ ազգային-պատմական արժեքների հանդեպ ժխտական վերաբերմունք է ցուցաբերում՝ ինչպես ձեռնտու է թշնամուն:
Հենց այդ զազիր կեցվածքի զոհն է դարձել արցախահայությունը՝ հայ ժողովրդի անօտարելի մասը: Հայաստանի Հանրապետությունը անբարո պետություն է:
2.
ՀՀ-ն ներկայումս ազգային պետություն չէ, խախտված է սահմանադրական թերևս կարևորագույն նորմը: ՀՀ-ն իրականում չի պաշտպանում ազգի շահերը, որ պարտավոր է անել ոչ միայն երկրի ներսում, այլև՝ արտերկրում: Ներկա պահին, օրինակ, Երուսաղեմում իսկական հալածանք է սկսվել Հայոց պատրիարքությանը պատկանող սեփականության դեմ, որ քրիստոնեական հնագույն սրբավայրերից է: Իրականում դա իսրայելցիների պայքարն է հայ հոգևոր դասի ու համայնքի դեմ: ՀՀ-ն լռում է բարձր ու միջին մակարդակով: Այդպես վարվում է անբարո պետությունը:
3.
ՀՀ պետական համակարգում աշխատում են բազամթիվ պարկեշտ ու ազգասեր մարդիկ: Բայց նրանք պետական ընթացիկ քաղաքականության վրա լուրջ ազդեցություն չունեն, համեմատաբար փոքրաքանակ են և բարձր դիրքեր չեն զբաղեցնում: Հայաստանում դեռևս, հասարակական-քաղաքական հետադիմության պատճառով, պետությունը նմանակերպված է իշխանության հետ. իշխանությունն անբարո է, հետևավաբար նույն կարգի է նաև պետությունը:
Կփոխվի՞ իշխանությունը՝ կլինի բարոյական ու ուժեղ, նույնկերպ պետությունը կդառնա բարոյական եւ ուժեղ:
4.
Պատմությունը վկայում է, որ անբարո պետություններն արագ կործանվում են:
ՀՀ-ն փրկելու հրամայականի առաջ ենք կանգնած:
Հրանտ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ