Հենց զգացին, որ իրենց Սիկոլի աթոռը երերում է, և իշխանությանը ռեալ վտանգ է սպառնում, ինչքան «քաղաքականությամբ չզբաղվող» ու «գլուխը կախ իր գործն անող» խմբակ կար՝ միանգամից ակտիվացան ու սկսեցին քաղաքականությամբ զբաղվել, որպեսզի կա՛մ արտակարգ ռեժիմ մտցնելով Սիկոլին փրկեն, կամ էլ, ծայրահեղ դեպքում, Սիկոլին մի նոր այլընտրանքային (չենք մոռանում՝ բոլոր շանտղությունները սիկոլականների համար այլընտրանքային բառով են բնութագրվում) թեկնածու գտնեն իրենց թիմից, որ հանկարծ չկորցնեն 1998-ից կորցրած ու մինչև 2018-ը դրա համար կենաց- մահու կռիվ տված բաղձալի աթոռը:
Որովհետև վախենում են, որ հենց կորցնեն իշխանությունը, Թուրքիային ինտեգրման իրենց ծրագրերը դարձյալ կխափանվեն, կիսատ կմնան ու չեն իրագործվի:
Զաքար Խոջաբաղյան