Հայաստանում կա քաղաքագիտական յուրատեսակ մտածողություն. շատ քաղաքագետներ կամ վերլուծաբաններ որևէ լարված իրադարձության ժամանակ հայտարարում են' սպասենք զարգացմանը, հասկանանք, թե ինչ է լինելու։ Չեն առաջարկում որևէ զարգացման տարբերակ, չեն ասում, թե այս կամ այն իրողությունը ինչ հիմքեր ունի և ինչու կարող է այս կամ ընթացքն ունենալ։ Վախենում են սխալվել։
Ու հենց կոնկրետ իրադարձությունը կոնկրետ ելք է ունենում, շտապում են հայտարարել, թե իրենք հենց դա էլ կանխատեսել էին, ուղղակի չէին ասում։
Քաղաքագիտությունը իրականում կանխատեսում չի, այլ հաշվարկ, որը հիմնված է անցյալի փորձի, ներկայի իրադարձությունների տրամաբանության ու դրանցից բխող հնարավոր զարգացումների վրա։
Ես քաղաքագետ չեմ, բայց իմ հաշվարկները շատ հաճախ ճիշտ են լինում, երբեմն սխալվում եմ, բայց չեմ ամաչում ասել, որ սխալվել եմ։
Քաղաքականության մեջ եթե մոտավոր գիտես մրցակցիդ կամ թշնամուդ հնարավոր քայլերը, կարողանում ես նրանից առաջ ընկնել ու հաջողության հասնել։
Նաիրի Հոխիկյան